تحلیل فضایی کیفیت منابع آب زیرزمینی جهت مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی (مطالعه موردی: دشت آباده طشک-جهان آباد)

محورهای موضوعی : اقلیم شناسی

کمال امیدوار ¹ , حسین بهزادی کریمی ^{2 *}

1 - استاد گروه جغرافیای طبیعی(آب وهوا شناسی) دانشگاه یزد ،یزد، ایران
2 - دانشجوی دکتری آب و هواشناسی، دانشگاه یزد ،یزد،ایران

تاریخ دریافت : 1396/03/25 تاریخ پذیرش : 1396/09/12 تاریخ انتشار : 1396/12/29

کلید واژه: کیفیت آب زیرزمینی, تحلیل مکانی, روش کوکریجینگ, طبقه‌بندی کیفی آب, دشت آباده طشک-جهان آباد,

چکیده مقاله :

هدف از این مطالعه، تحلیل مکانیکیفیتآب زیرزمینی دشت آباده طشک-جهان‌آبادواقع در شرق استان فارس برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی براساسدیاگرام‌های شولر، ویلکوکس و شاخصاشباع‌شدگیلانژلیهاست. ابتدا داده‌های 8 پارامتر کیفی مؤثر در مصارف فوق،شاملTDS،TH ،Na+،Cl-، SO42-،PH ،ECو SARمربوط به 29 حلقه چاه منطقهجمع‌آوریو از نرمال بودن توزیع داده‌ها اطمینان حاصل گردید. به کمکتحلیل‌گرزمین‌آماری در سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مدل‌های مختلف روش کوکریجینگبرای هر پارامتربررسی و نتایج حاصل از مدل‌های مذکور براساسفن اعتبارسنجی متقابل با معیار آماری ریشه‌ی دوم میانگین مربعات خطا (RMSe) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای پارامترهای TDS،TH ، Cl- و PH، مدلرشنال کوادریک و برای متغیرهای Na+، SO42-، EC و SAR، مدلنمایی از بیشترین دقت و کمترین خطا نسبت به سایر مدل‌هایواریوگرام برخوردار می‌باشند.براساس نمودار شولر، 38% چاه‌های دشت در گروه خوب و قابل‌قبول قرار داشته و مانعی ازنظر شرب ندارند. نمودار ویلکوکس نشان می‌دهد که اکثر چاه‌ها (62%) در کلاس خیلی شور قرار داشته و برای کشاورزی مناسب نمی‌باشند. با توجه به ضریب اشباع‌شدگی لانژلیه، 76% آب زیرزمینی دشت در رده‌ی رسوبگذار و 24% باقی‌مانده در رده‌ی خورنده ازنظر صنعتی قرار دارند.نقشه‌های طبقه‌بندی کیفیآب زیرزمینی دشتازلحاظ شرب، کشاورزی و صنعتی نشان داد که کیفیت آب از مناطق مرتفع شمال به سمت نواحی پست جنوب (به‌استثنایناحیه‌ی ده زیر 2)، بخصوص در اراضی فاقد کشاورزی یعنی محدوده‌یدریاچه‌ی بختگان که کلاس کیفیت آبِ غیرقابل استفاده غالب است؛ کاهش می‌یابد.

چکیده انگلیسی:

هدف از این مطالعه، تحلیل مکانیکیفیتآب زیرزمینی دشت آباده طشک-جهان‌آبادواقع در شرق استان فارس برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی براساسدیاگرام‌های شولر، ویلکوکس و شاخصاشباع‌شدگیلانژلیهاست. ابتدا داده‌های 8 پارامتر کیفی مؤثر در مصارف فوق،شاملTDS،TH ،Na+،Cl-، SO42-،PH ،ECو SARمربوط به 29 حلقه چاه منطقهجمع‌آوریو از نرمال بودن توزیع داده‌ها اطمینان حاصل گردید. به کمکتحلیل‌گرزمین‌آماری در سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی (GIS)، مدل‌های مختلف روش کوکریجینگبرای هر پارامتربررسی و نتایج حاصل از مدل‌های مذکور براساسفن اعتبارسنجی متقابل با معیار آماری ریشه‌ی دوم میانگین مربعات خطا (RMSe) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای پارامترهای TDS،TH ، Cl- و PH، مدلرشنال کوادریک و برای متغیرهای Na+، SO42-، EC و SAR، مدلنمایی از بیشترین دقت و کمترین خطا نسبت به سایر مدل‌هایواریوگرام برخوردار می‌باشند.براساس نمودار شولر، 38% چاه‌های دشت در گروه خوب و قابل‌قبول قرار داشته و مانعی ازنظر شرب ندارند. نمودار ویلکوکس نشان می‌دهد که اکثر چاه‌ها (62%) در کلاس خیلی شور قرار داشته و برای کشاورزی مناسب نمی‌باشند. با توجه به ضریب اشباع‌شدگی لانژلیه، 76% آب زیرزمینی دشت در رده‌ی رسوبگذار و 24% باقی‌مانده در رده‌ی خورنده ازنظر صنعتی قرار دارند.نقشه‌های طبقه‌بندی کیفیآب زیرزمینی دشتازلحاظ شرب، کشاورزی و صنعتی نشان داد که کیفیت آب از مناطق مرتفع شمال به سمت نواحی پست جنوب (به‌استثنایناحیه‌ی ده زیر 2)، بخصوص در اراضی فاقد کشاورزی یعنی محدوده‌یدریاچه‌ی بختگان که کلاس کیفیت آبِ غیرقابل استفاده غالب است؛ کاهش می‌یابد.