پیدا کردن کاراترین واحد تصمیم‌گیری در تحلیل پوششی داده‌ها
محورهای موضوعی : آمار
جواد وکیلی
1
(استادیار، دانشگاه تبریز، گروه ریاضی کاربردی، تبریز، ایران)
کلید واژه: DEA, Efficient DMU, Most efficient DMU,
چکیده مقاله :
اگرچه تمایز بین همه واحدهای تصمیم‌گیری کارا (DMUها) با کارایی یکسان یک موضوع خیلی مهمی در تحلیل پوششی داده‌ها می‌باشد، ولی کار ساده‌ای نیست، به‌ویژه زمانی‌که تصمیم‌گیرنده بخواهد یک و تنها یک DMUی کارا را از بین همه واحدهای تصمیم‌گیری کارا انتخاب کند. تعدادی مقاله وجود دارند که روش‌هایی را برای پیدا کردن یک واحد کارا به‌عنوان کاراترین ارایه داده‌اند، اما بعضی از آنها در عمل با مشکلاتی مواجه هستند. در این مقاله به تعدادی از مشکلات موجود در مقالات [Amin, G. R., (2009). Comments on finding the most efficient DMUs in DEA: An improved integrated model. Computers and Industrial Engineering, 56, 1701-1702; Toloo, M., Nalchigar, S., (2009). A new integrated DEA model for finding most BCC-efficient DMU. Applied Mathematical Modelling, 33, 597-604] اشاره می‌شود. در واقع در مقاله حاضر با تعدادی مثال اثبات می‌شود که اگرچه بعضی مقالات اساساً به‌منظور مشخص کردن یک واحد تصمیم‌گیری کارا به‌عنوان کاراترین ارایه شده‌اند، ولی آنها ممکن است نتوانند این واحدها را به‌درستی پیدا کنند.
Although discriminating between all efficient decision making units (DMUs) with identical efficiency is a very important subject in data envelopment analysis (DEA), it may not be an easy task, particularly when the decision maker wants to select one and only one efficient DMU among all. There are some papers that have proposed methods for finding an efficient DMU as the most efficient one but have some difficulties when used in practice. This paper points out the difficulties of the methods presented in two articles [Amin, G. R., (2009). Comments on finding the most efficient DMUs in DEA: An improved integrated model. Computers and Industrial Engineering 56, 1701-1702; Toloo, M., Nalchigar, S., (2009). A new integrated DEA model for finding most BCC-efficient DMU. Applied Mathematical Modelling, 33, 597-604]. In fact, in the present paper, it is proved by some examples that although some methods have principally been proposed in order to determine a single efficient DMU as the most efficient one, they may be unable to detect these DMUs.