تدوین مدل فرهنگ سازماني، سكوت سازماني و رفتار شهروندي سازماني كاركنان ورزشكار ارتش جمهوری اسلامی ایران
محورهای موضوعی : رفتار سازمانی در ورزش
1 - دکتری مدیریت راهبردی در سازمانها ی ورزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال تهران ایران
کلید واژه: فرهنگ سازماني, سكوت سازماني, رفتار شهروندي سازماني,
چکیده مقاله :
اين پژوهش با هدف ارائه مدل فرهنگ سازماني، سكوت سازماني و رفتار شهروندي سازماني كاركنان ورزشكار ارتش ج.ا.ایران انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي، از نوع توصيفي-همبستگي و مبتني بر معادلات ساختاري است. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمامي كاركنان ورزشكار ستاد فرماندهی ارتش ج.ا.ایران به تعداد ٦٥٠ نفر مي‌باشند، که ٢٤٢ نفر آنها به روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار سنجش در اين پژوهش، پرسشنامه فرهنگ سازماني دنيسون (٢٠٠٠)، پرسشنامه سكوت سازماني واكولا و بورادوس (٢٠٠٥) و پرسشنامه رفتار شهروندي سازماني ارگان و كانوسكي (١٩٩٦) است که پایایی آنها براساس آلفای کرونباخ به ترتیب ۰.۹۰۶، ۰.۷۷۲ و ۰.۷۸۶ می‌باشد. باتوجه به نظر تعدادي از اساتید در رابطه با روائي پرسشنامه‌ها مشخص گرديد كه پرسشنامه‌ها داراي روائي و پايايي قابل قبولي هستند. نتايج حاصله بر وجود بيشترين تعداد نفرات در گروه‌هاي، افسر جزء، سن بین ۳۹ الی ۴۵، ميزان خدمت بین ۱۶ الی ۲۰، ميزان تحصيلات لیسانس و ميزان فعاليت ورزشي بین ۲۱ الی ۲۵ سال در آمار توصيفي بوده است. باتوجه به نتايج آمار استنباطي، در جامعه آماري تحقيق، رابطه معني‌داري در فرهنگ سازماني با رفتار شهروندي سازماني و سكوت سازماني با رفتار شهروندي سازماني وجود ندارد ولي فرهنگ سازماني بر سكوت ساماني رابطه مستقيم و معكوس دارد كه نشان مي‌دهد افزايش يا كاهش فرهنگ سازماني باعث كاهش يا افزايش سكوت سازماني مي‌گردد.
This research was conducted with the aim of presenting organizational culture model, organizational silence and organizational citizenship behavior of athletes of IRAN army command staff. The present research is a descriptive-correlative type based on structural equations. The statistical population of this research includes all staff athletes of the IRAN Command's Chiefs of Staff in 650 people, of whom 242 were selected by simple random sampling. The instruments used in this research were Denison's Organizational Culture Questionnaire (2000), Wakola and Borados (2005) Organizational Silence Questionnaire (2005) and Organon's Civic Organizational Behavior Questionnaire (1996). Their reliability was 0.906 0.772 based on Cronbach's alpha And 0.786. According to some professors, regarding the validity of questionnaires, it was found that the questionnaires had an acceptable reliability and validity. The results of this study showed that there is the highest number of individuals in groups, component officer, age from 39 to 45, the amount of service between 16-20, the level of baccalaureate education and the amount of exercise activity between 21 and 25 years in descriptive statistics. According to the results of inferential statistics, there is not a significant relationship between organizational culture and organizational citizenship behavior with organizational citizenship behavior in organizational culture, but organizational culture has a direct and inverse relationship with organizational silence, which indicates that increase or decrease Organizational culture reduces or increases organizational silence.
الوانی، سید مهدی (۱۳۸۶)، مدیریت عمومی، تهران: نشر نی.
دانایی فرد، حسن، فانی، علی اصغر و براتی، الهام (۱۳۹۰)، تبیین نقش فرهنگ سازمانی در سکوت سازمانی در بخش دولتی، چشم انداز مدیریت دولتی شماره ۸ ص ۶۱-۸۲.
دوستار، محمد، اسماعیل¬زاده، محمد و حسینی، هانیه (۱۳۹۳)، تبیین روابط سکوت سازمانی، عدالت سازمانی و تعهد عاطفی در سازمان، مجله: مدیریت فردا، شماره ۴۰.
دلوی، محمد رضا، سفیددشتی، فرزانه (۱۳۹۲)، تأثیر بازاریابی داخلی بر سکوت سازمانی، فصلنامه فرایند مدیریت و توسعه، شماره ۱ ص ۱۳۹-۱۶۰.
رابینز، استیفن (۱۳۸۶)، مبانی رفتار سازمانی، ترجمه: پارسائیان، علی؛ اعرابی، سید محمد، تهران: انشارات دفتر پژوهش¬های فرهنگی.
زارعی متین، حسن، طاهری، فاطمه، سیار، ابوالقاسم (۱۳۹۰)، سکوت سازمانی، مفاهیم، علل و پیامدها، فصلنامه علوم مدیریت ایران، سال ششم، شماره ۲۱.
صوری زهی، ذکریا، جباری، غلام، تربتی، امیر (۱۳۹۲)، رابطه بین سکوت سازمانی و رفتار شهروندی سازمانی با نقش میانجی تعهد سازمانی در سازمان جهاد کشاورزی شهرستان خاش، فصلنامه رسالت مدیریت دولتی، سال چهارم/شماره یازدهم و دوازدهم/پاییز و زمستان
غلام حسینی، اسماعیل؛ بجانی، حسین و ملکی¬نیا، عماد (۱۳۸۹)، عوامل تأثیر گذار، مؤلفه¬ها و پیامدهای رفتار شهروندی سازمانی، دو ماهنامه توسعه انسانی پلیس، سال هفتم شماره سی و یک.
نصیری پور، اشکان؛ رئیسی، پوران، هدایتی، سید پوریا (۱۳۸۸)، رابطه فرهنگ سازمانی با بهره وری کارکنان در بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران؛ فصلنامه علمی پژوهشی مدیریتی سلامت.
یوسفی، رضا و محمدیان، صدیقه (۱۳۹۴)، تعیین رابطه سکوت سازمانی و بهره¬وری سازمانی در آموزش و پرورش شهرستان قائمشهر، فصلنامه علمی-پژوهشی، تحقیقات مدیریت سال هفتم شماره اول.
Argyris, C., & Schon, D. 1978. Organizational learning. Reading, MA: Addison- Wesley.
Bachrach, D. G., & Jex, S. M. (2000). “Organizational citizenship and mood: Anexperimental test of perceived job breadth”. Journal of Applied Social Psychology, 30(3), 641-663.
Bourgeois, L. 1985. Strategic goals, perceived uncertainty, and economic performance in volatile environments. Academy of Management Journal, 28: 548-573.
Beer, M. and Noria, N. (2000). Cracking the code of change, Harvard Business Review, May-June,pp.33-41.Constructs.Jurnal of Management Studies 40:6.
Dimitris, B., And Vokala, M, (2007).Organizational Silence: A New Challenge For Human Resource Management; Athense university of economics and business, ppl-19.
Dyir, T. and Berson. Y., Oreg. S. (2005). Organizational culture as a mediator of CEO values and organizational performance. Academy of Management Best Conference Paper, New York.
Denison. (2006). Organization culture and effectiveness. Available at http:// www.tnellent/ organization culture. Pdf.
Enz, C. A., & Schwenk, C. R. 1991. The performance edge: Strategic and value dissensus. Employee Responsibility and Rights Journal, 4: 75-85.
Glauser, M. J. 1984. Upward information flow in organizations: Review and conceptual analysis. Human Rela-tions, 37: 613-643.
Henriksen, Kern, Dayton,Elizabeth, (2006). "Organozational Silence and Hidden Threats to Patient Safety"., Hrs: Health Services Research 41:4 part 11.
Lazarus, R. S., and Folkman, S. (1980). Ananalysis of coping in a middleager community sample. health soc Behav. 21, 219-239.
Liu, D., Wu, J., & Ma, J. C. (2009). Organizational silence: A survey on employees working in a telecommunication company. In Computers & Industrial Engineering: International Conference, 1647-1651.
Milliken, F. J.; Morrison,E. W.& Hewlin, P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: Issues that employees don't communicate pward and why.Journal of Management Studies, Vol. 40, No. 6, PP. 1453-1476.
Mamizade J. (Impact of organizational culture on its performance). Tadbir 1997, 61: 38-40. (Persian)
Morrison, e. w. and Milliken, J (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. The Academy of Management Review Vol. 25, No. 4 (Oct., 2000), pp.
Organ, D. W. (1997). “Organizational citizenship behavior: It’s construct clean-up time”. Human Performance, 10(2),
Shojaie, S., Zaree Matin, H. & Barani, Gh. (2011) Analyzing the infrastructures if organizational silence and ways to get rid of it. Jornal of Procedia-Social and Behavioral Sciences.
Schein, Edgar h. (2004). Organizational culture and leadership. Sanfrancisco: john Wiley and sons, inc.
Vakola,M.&Bouradas,D. (2005)."Antecedents and consequences of organizational silence:An empirical investigation",Employee Relations 27: 441-458.
Van Dyne, L.; Ang, S. & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing employee silence and employee voice as multidimensional constructs. Journal of management Studies,Vol.40, No.6, PP.1359-1392.