مختصری پیرامون تابع تولید نئوکلاسیک
محورهای موضوعی : آینده پژوهی
1 - ندارد
کلید واژه:
چکیده مقاله :
مکتب نئوکلاسیک بر وضع و موقعیت فرد تأکید دارد و تصریح می کند که افراد (مصرف کنندگان و تولید کنندگان) یکدیگر را در بازار ملاقات می کنند. در طرف عرضه امکان جایگزینی عوامل تولید ودر طرف تقاضا امکان جایگزینی بین کالاها وجود دارد. در تابع تولید نئو کلاسیک سرمایه و کار به عنوان نیروهای تعیین کننده سطح تولید و توزیع درآمد بین دریافت کنندگان دستمزد ودریافت کنندگان سود (بهره) به کار برده می شوند. شایان توجه است که مفهوم سنتی سرمایه این است که آن شامل ابزار تولید شده نظیر ماشین آلات می گردد. ولی چنین مفهومی در تابع تولید نئوکلاسیک مشاهده نمی شود. زیرا در تحلیل های این مکتب پیرامون تابع تولید، سرمایه داده شده فرض می شود و لذا به بخش مولدی که سرمایه (ماشین آلات و کالاهای سرمایه ای مورد نیاز) را تولید می کند اشاره ای نمی شود. بی تردید، اگر سرمایه داده شده فرض نشود، تحلیل مکتب نئوکلاسیک پیرامون تابع تولید با مشکل شکاف زمان و غیرخطی بودن رابطه دستمزد- سود (بهره) مواجه خواهد شد. از طرف دیگر، در نظر گرفتن سرمایه به مثابه یک مجموع ارزش (برخوردی که در تابع تولید نئوکلاسیک مشاهده می شود) مستلزم آن است که واحدی برای برآورد ارزش سرمایه فیزیکی پیدا کنیم که مستقل از قیمت های نسبی و توزیع درآمد بین دریافت کنندگان دستمزد و دریافت کنندگان سود (بهره) باشد. ولی این غیرممکن است که بتوان یک حجم فیزیکی سرمایه که ارزش آن مستقل از دستمزد و سود (بهره) باشد تصور کرد. هدف از این مقاله، که شامل چهار قسمت است، تحلیل تابع تولید نئوکلاسیک می باشد. در بخش اول، چارچوب و اصول اساسی مکتب نئوکلاسیک توضیح داده می شود. بخش دوم به تحلیل سرمایه به مثابه یک عامل تولید داده شده (آنطور که در تابع تولید نئوکلاسیک معمول است)، ابزار تولید شده و یک مجموع ارزش می پردازد. در بخش سوم، تابع تولید نئوکلاسیک، که در آن سرمایه هم به صورت فیزیکی و هم به صورت ارزشی در نظر گرفته می شود، مورد تحلیل قرار می گیرد. بالاخره در بخش چهارم نتیجه گیری و خلاصه بحث ارائه می گردد.
The neo- classical school on the situation of the individual and claims that individuals (consumers and producers) meet each in the market. On the supply side, there exists possibility of substitution between factors of production and, on the demand side, substitution by consumers between final goods. In the neo- classical production function capital and labor are taken as the determniants of the level of production and income distribution between wage earners and profit (interest) receivers. The traditional concept is that it consists of produced means of production. But such a concept is not seen in the neo-classical production function. Because in the neo- classical production function capital is taken as given. And therefore, no mention is made to the productive sector producing goods. Certainly, if capital is not assumed as given, the analysis of the neo-classical school on production function would face serious problems of time lag and non- linear relation of wage- profit (interest). On the other hands, taking capital as a sum of value would necessitate o find a unit of estimation independent of relative prices and income distribution between wage earners and profit (interest) recelvers. It is, however, impossible to concelve physical capital independent of wages and profit (interest).