ارائه الگوی بهینه خط‌مشی سازمان‌های فرهنگی با استفاده از نظریه داده بنیاد و تحلیل ساختاری (مطالعه موردی: وزرات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)
محورهای موضوعی : مدیریت دولتی
مینا صمدپوری جاوید
1
,
حسن سلطانی
2
*
,
امیر کاظمی
3
,
هدیه جعفرپور
4
1 - دانشجوی دکترای مدیریت برنامه ریزی فرهنگی،گروه مدیریت، پردیس علوم و تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، فارس، ایران. گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - دانشیار، گروه مدیریت ،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز،ایران
4 - استادیار، گروه ریاضی و آمار،واحد شیراز،دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز ،ایران
کلید واژه: خط‌مشی, سازمان‌های فرهنگی, میراث فرهنگی, صنایع دستی, گردشگری,
چکیده مقاله :
هدف از تحقیق حاضر ارائه الگوی بهینه خط‌مشی سازمان‌های فرهنگی با استفاده از نظریه داده بنیاد و تحلیل ساختاری در وزرات میراث فرهنگی،صنایع دستی و گردشگری است. روش تحقیق آمیخته (کیفی و کمّی) است. جامعه آماری در بخش کیفی به روش نظریه داده بنیاد شامل تمام صاحب‌نظران و خبرگان دانشگاهی اعضا هیات علمی و مدیران میانی وزارت گردشگری در کشور بودند و در بخش کمی از دیدگاه کلیه مدیران میانی وزارت گردشگری و کارکنانی که در وزارت‌خانه گردشگری و صنایع دستی مشغول به فعالیت بودند، استفاده شده است. نتایج بخش کیفی تحقیق مقوله‌ها در قالب 6 مقوله، و 25 گویه (سنجه) مشخص شد و در مدل ابعاد ۶ گانه مدل پارادایمی به صورت موجبات علّی (6 گویه)، پدیده اصلی و مرکزی (5 گویه)، راهبردها (4 گویه)، شرایط زمینه‌ای (4 گویه)، شرایط مداخله‌گر یا میانجی (4 گویه)، و پیامدها (2 گویه) به دست آمدند و نتایج بخش کمی تحقیق نشان داد که ضریب مسیر برای تمامی مؤلفه‌های تحقیق، و مسیرهای تعریف شده بین متغیرها و سازه‌های مدل، مثبت است و مقدار T-Value از 96/1 بیشتر هستند که این امر معنادار بودن تمامی روابط بین سازه‌ها را در سطح اطمینان 99 درصد نشان می‌دهد.
Abstract
Objective: The purpose of this research is to present an optimal and validated policy model for cultural organizations, with a case study of the Ministry of Cultural Heritage, Handicrafts, and Tourism.
Research Methodology: This study was conducted with a mixed-methods approach (qualitative-quantitative). In the qualitative phase, the initial model was extracted using grounded theory and semi-structured interviews with 15 experts. In the quantitative phase, the model was surveyed via a questionnaire among 196 ministry managers and employees and analyzed with Structural Equation Modeling (SmartPLS software).
Findings: The qualitative results led to the identification of a paradigmatic model with 6 main categories and 25 items: Causal Conditions (6 items), Core Phenomenon (5), Strategies (4), Contextual Conditions (4), Intervening Conditions (3), and Consequences (3). The quantitative analysis confirmed the proposed structural model.
Originality/Scientific Value Added: The novelty of this research lies in the simultaneous use of grounded theory for in-depth exploration and structural equation modeling for testing and validating a comprehensive policymaking model in one of the country’s most important cultural organizations.
انصاری، م، قیومی، ع، صالحی امیری، ر، عزیزآبادی فراهانی، ف، قدمی، م. 1400. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری فرهنگی با رویکرد تحول (مورد مطالعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران. (مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی.11(39): 46-66.
الوانی، م، خنفیر، ح، حاجی ملأ میرزایی، ح. 1393. فرهنگ خط‌مشی‌گذاري فرهنگی در جمهوری اسلامی، فصلنامه علمی- تحقیقی تحقیقات مدیریت آموزشی، 5(3)، 13-70.
الواني، م. 1395. تصميم گيري و تعيين خط‌مشی دولتی، تهران، انتشارات سمت.
بوستان زر، ج، رحمان سرشت، ح، شریف زاده، ف، تقوی فرد، م. 1401. مدل اجرای هوشمند خط‌مشی‌های عمومی در سازمان‌های دولتی: مطالعه‌ای با روش داده بنیاد. فصلنامه انجمن علوم مدیریت ایران. 17(56): 29-51.
جواهری زاده، ا، فتحی، م. 1401. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری فرهنگ مطلوب سازمانی در سازمان‌های سلامت و درمان. خط‌مشی‌گذاری عمومی در مدیریت. 13(48): 51-68.
حسینی گل افشانی، ا، شریف زاده، ف، صالح صدقیانی، ج، وکیل پور، م. 1398. طراحی مدل تحول نظام اداری ایران از منظر خط‌مشی‌های فرهنگی. راهبرد، 28(91): 141-166.
رحمتی زنجان طلب، فرشاد، صالحی امیری، سید رضا، رضایی، علی اکبر، زمانی مقدم، افسانه. 1401. طراحی مدل فرایندی سیاستگذاری فرهنگی در سازمان‌های فرهنگی ایران. مدیریت فرهنگی، 16(57): 117-144.
شایسته فر، م. 1393. اهميت و لزوم پشتيباني از صنايع دستي با تاکيد بر ارائه راهکارها در رونق اقتصادي آن، نشریه، مطالعات هنر اسلامي، 10(2): 107-122.
صادقی ح. 1401. بررسی تأثیر فرهنگ بر خط‌مشی گذاری عمومی در ایران. نشریه علمی رویکردهای تحقیقی نوین مدیریت و حسابداری. 6(20): 2102-2112.
صبوری، ح، گیوریان، ح، حق شناس کاشانی، ف. 1400. شناسایی ابعاد و مؤلفه‌های مدل مطلوب فرایند خط‌مشی گذاری در نظام آموزش و پرورش ایران. فصلنامه علمی - تحقیقی تعلیم و تربیت. ۳۷ (۱): 7-32.
قربانی زاده، و، شریف زاده، ف، حسین پور، د، مروج، م. 1396. ارائه الگوی خط‌مشی گذاری سازمان‌های فرهنگی (مورد مطالعه: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان). سیاستگذاری عمومی، 3(3): 61-78.
گرجی پور، حسین، اصغری صارم، علی. 1398. طراحی سنجه اندازه‌گیری کیفیّت در فرایند خط‌مشی‌گذاری فرهنگی در آموزش عالی. مطالعات مدیریت دولتی ایران. 2(3): 87-111.
مختاری، م. 1395. الگوی تدوین خط‌مشی‌های فرهنگی مراکز استانی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، رساله دکتری تخصصی، دانشگاه علامه طباطبایی-دانشکده مدیریت و حسابداری.
مروج، م. 1397. الگوی خط‌مشی‌گذاري سازمان‌های فرهنگی، نخستین جشنواره تالیفات علمی‌برتر علوم انسانی اسلامی جایزه ویژه علامه جعفری. معماری اثر، 36(37): 20-45.
Andalecio, A. B. P., & Martin, E. S. 2023. A structural equation modeling study on productivity investments in tourism security of a multi-islands province: Community perspectives for Community-Based Tourism model of Romblon, the Philippines. Journal Of Tourism, Culinary And Entrepreneurship (JTCE), 3(1), 32-63.
Aral, A. E., & Van Doorsselaere, J. 2023. Safeguarding Intangible Cultural Heritage And Formal Education: Comparison of Policies Between Türkiye And Flanders (Belgium). Milli Folklor, 18(138), 19-31.
Bayne, K., Hau, J., & Morris, T. 2023. The Welfare Impact of Regulations, Policies, Guidelines, and Directives and Nonhuman Primate Welfare. In Nonhuman primate welfare: from history, science, and ethics to practice (pp. 643-660). Cham: Springer International Publishing.
Bigsten, A. 2007. Development Policy. Coordination, Conditionality and Coherence. In. SAPIR, A (ed). Fragmented Power. Europe and the Global Economy. Brussels. Bruegel Books.
Bouquillion, P., & Ithurbide, C. 2023. Policy for cultural and creative industries in India: the issue of regulation through digital policy. Contemporary South Asia, 31(2), 326-340.
De Peuter, G., Oakley, K., & Trusolino, M. 2023. The pandemic politics of cultural work: collective responses to the COVID-19 crisis. International Journal of Cultural Policy, 29(3), 377-392.
Ghasemi, M., Charrahy, Z., & Gonzalez-Garcia, A. 2023. Mapping cultural ecosystem services provision: An integrated model of recreation and ecotourism opportunities. Land Use Policy, 131, 106732.
Hertog, Leonhard den, Simon Strob (Eds). 2011. Policy Coherence in the EUSystem. Concepts and Legal Rooting of an Ambiguous Term. The EU as globalPlayer, Madrid. Ub i gla.
Hoebink, P. 2004. Coherence and Development Policy. An Autopsy withSome European Examples. In Österreichische Entwicklungspolitik-Analysen, Informationen
Nilipour, M. 2023. Integrating Cultural Planning Approach in Urban Parks: Case of Fateh Garden, Iran. Journal of Urban Culture Research, 26, 74-94.
Oh, J., & Bae, M. J. 2023. Production Of Digital Content (3D ASSET) Source Resources For Cultural Heritage. The International Archives of the Photogrammetry, Remote Sensing and Spatial Information Sciences, 48, 1141-1147.
Scott, N. Cooper, N. S. R. B. C. & Baggio, R. 2008. Network analysis and tourism. Channel View Publications.
Tapfuma, M. M., Musavengane, R., & Magwaza, R. 2023. The role of creative tourism through arts and crafts in promoting inclusive tourism in Zimbabwe. Journal of Tourism and Cultural Change, 1-20.
Zhang, J., Cai, X., & Zhan, Z. 2023. Reflections on Establishing a System for Cultivating Intangible Cultural Heritage Inheritors in the New Era: Based on the Survey in Fujian Province. Sustainability, 15(11), 9088.