ایدئولوژی، گفتمان و تحلیل سیاسی
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
جهانگیر معینی علمداری
1
(
ندارد
)
کلید واژه: گفتمان, ایدئولوژی, دانش, نظریه انتقادی, ساختار, زبان, پساساختارگرایی,
چکیده مقاله :
یکی از نتایج رشد دیدگاه های نسبی گرا و غیرذات گرایانه در علوم سیاسیبوده است. این روند با دستاویز انتقاد از ذهنیت گرایی ایدئولوژی کاهش توجه به عاملو مبارزه با نظریه حقیقت در سیاست شروع شد. نگارندة مقالة ذیل چنین استدلال میکندکه تأثیر گذاری بر مفهوم ایدئولوژی نه تنها هیچ ربطی به سوبژکتیویسم ندارد بلکه باارائه درک جدیدی از مفهوم ایدئولوژی، در چارچوب یک نظریة گفتمانی، می توان به افقجدیدی دست پیدا کرد. نگارنده یک نظریة ایدئولوژی ارائه میدهد که مکملی برای نظریهگفتمان می گردد و در تقابل با آن قرار نمی گیرد. بدین ترتیب، وی به این نتیجه می رسد کهحفظ تمایز میان دو مفهوم ایدئولوژی و گفتمان سودمند است و رابطة موجود میان نظمسیاسی نهادها و قدرت را بهتر تبیین می کند.
The decline in attention to the ideology factor representsone of the consequences of the rise of relativist and nonessentialistperspectives in political science. This process beganwith resort to the critique of subjectivism and battle against thetheory of truth in politics. The author, in this article, argues that not only influencing the concept of ideology has no bearingon subjectivism, but also a new horizon could be achieved byoffering a new understanding of the concept of ideology withinthe framework of a discourse theory. The author proposesa theory of ideology which completes the theory of discourseand does not contrast it. Hence, in his opinion, maintaining thedistinction between the two concepts of ideology and discourseis useful and better explains the relationship existing betweenthe political order-symbols and power.