رابطۀ بین ذهنسازی و تجربۀ سوگ در زمان همهگیری کووید ۱۹: یک مطالعۀ تحولی
محورهای موضوعی : روان شناسی تحولیمریم آقاحسینی جنقشلاقی 1 , پریسا سادات موسوی 2 , شهلا پاکدامن 3 , پگاه نجات 4
1 - دانشگاه شهید بهشتی
2 - شهید بهشتی
3 - دانشیار دانشگاه شهید بهشتی
4 - دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی
کلید واژه: تجربۀ سوگ, ذهنسازی, کنش تأملی, همهگیری کووید ۱۹,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تعیین رابطۀ بین ذهنسازی و تجربۀ سوگ در زمان همهگیری کووید ۱۹ بود. روش این پژوهش همبستگی بود و برای این منظور ۲۰۰ نفر از زنان و مردان نوجوان، بزرگسال و میانسال ایرانی که در طی دوران همهگیری، یکی از اعضای خانواده یا آشنایان خود را ازدستداده بودند، به روش نمونهبرداری دردسترس انتخاب شده و پرسشنامههای تجربۀ سوگ (مهدیپور، شهیدی، روشن و دهقانی، ۲۰۰۹) و کنش تأملی (فوناگی، لویتن، مولتون - پرکینز، لی، وارن، هاوارد و دیگران، ۲۰۱۶) را تکمیل کردند. تحلیل دادهها از طریق محاسبۀ همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین بعد قطعیت کنش تأملی و تجربۀ سوگ رابطۀ معنادار و مثبت وجود دارد. بین بعد عدمقطعیت و تجربۀ سوگ نیز رابطۀ معنادار و منفی وجود داشت. رابطۀ بین بعد قطعیت و تجربۀ سوگ، و رابطۀ بین بعد عدمقطعیت و تجربۀ سوگ به سن و جنس بستگی نداشت. باتوجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت ظرفیت ذهنیسازی در هنگام تجربۀ سوگ بهعنوان یک عامل حمایتکننده و محافظتکننده عمل کند و در نتیجه توصیه میشود از ذهنسازی در طراحی رویکردهای مداخلهای مناسب در تجربۀ سوگ استفاده شود.
The main goal of the present study was to determine the relationship between mentalization and grief experience during the Covid-19 pandemic. The moderator role of age and sex was investigated in the relationship between mentalization and the grief experience. For this purpose, 200 Iranian adolescent, adult and middle-aged men and women who had lost a family member or acquaintance during the epidemic period were selected using the available sampling method and completed the grief experience questionnaire (Mehdipour et al., 2009) and the reflective functioning questionnaire (Fonagy et al., 2016). Data analysis was done by calculating Pearson correlation and regression analysis. The results showed a significant positive relationship between RFQc and the grief experience. There was a significant negative relationship between RFQu and the grief experience. The relationship between RFQc and the grief experience, and RFQu and the grief experience didn’t depend on age and sex. According to the results of the research, mentalization during the grief experience can act as a protective factor. It is recommended to use mentalization in designing appropriate interveining approaches during the grief experience.
Ahmadi, S., & Nemattavousi, M. (2022). The mediat- ing role of emotional regulation in the relationship between traumatic childhood experiences and mater- nal reflective functioning. Journal of Developemen- tal Psychology: Iranian Psychologists, 19(73), 3-16. [In Persian].
Bailley, E., Katherine Dunham, Michael, J., & Kral, S. (2000). Factor structure of the Grief Experience Questionnaire (GEQ). Death Studies, 24(8), 721-738.
Bermejo, J. C. (2020). Acompaniment in grief: Times of coronavirus. Frontiers in Psychology, 11, 2540.
Brown, K. W., & Ryan, R. M. (2003). Mindful Atten- tion Awareness Scale. Journal of Personality and So- cial Psychology, 84 (4), 822-848.
Djelantik, A. M. J., Bui, E., O’Connor, M., Rosner, R., Robinaugh, D. J., Simon, N. M., & Boelen, P. A. (2021). Traumatic grief
math of the COVID-19 pandemic. European Journal of Psychotraumatology, 12(1), 1957272.
Fonagy, P. (1991). Thinking about thinking: Some 1 borderline patient. International Journal of Psycho- analysis, 72, 639-656.
Fonagy, P., Target, M., Steele, H., & Steele, M. (1998). Reflective-Functioning manual version 5 for applica- tion to adult attachment interviews.
Fonagy, P., & Allison, E. (2013). What is mentaliza- tion?: The concept and its foundations in develop- mental research. In Minding the child (pp. 11-34). New York: Routledge.
Fonagy, P., Luyten, P., Moulton-Perkins, A., Lee, Y. W., Warren, F., Howard, S., & Lowyck, B. (2016). De- velopment and validation of a self-report measure of mentalizing: The Reflective Functioning Question- naire. PloS one, 11(7), e0158678.
Fonagy, P., & Bateman, A. (2019). Handbook of men- talizing in mental health practice. Washington, DC. : American Psychiatric Association Publishing.
Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emo- tions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions. American Psychologist, .218-226 ,)3(56
Gesi, C., Carmassi, C., Cerveri, G., Carpita, B., Cre- mone, I. M., & Dell’Osso, L. (2020). Complicated grief: what to expect after the coronavirus pandemic. Frontiers in Psychiatry, 11, 489.
Goldberg, D., & Hillier, V. (1979). A scaled version of the General Health Questionnaire. Psychological Medicine, 9(1), 139-145.
Goudarzi, Z., Ghanbari, S., Pakdaman, S., Mazaheri, M. A., & Vahidi, E. (2022). The relationship of ma- ternal reflective functioning and children’s behavior- al problems: The mediating role of emotion regula- tion. Journal of Developemental Psychology: Iranian Psychologists, 18(72), 312-299. [In Persian].
Gross, R. (2018). The psychology of grief. New York: Routledge.
Janusz, B., Dejko-Wańczyk, K., & Taubner, S. (2020). Mentalizing in parents after traumatic loss: Analysis of couple counseling. The American Journal of Fam- ily Therapy, 48(2), 127-141.
Janusz, B., Jurek, J., & Dejko-Wańczyk, K. (2021).
Time in grief: How do bereaved parents mental- ize it?. OMEGA-Journal of Death and Dying, .00302228211062369
Katznelson, H. (2014). Reflective functioning: A re- view. Clinical Psychology Review, 34(2), 107-117.
Klass, D. (2006). Continuing conversation about con- tinuing bonds. Death Studies, 30(9), 843-858.
Kraus , A. S., & Lilienfeld. A. M.(1959). Some epi- demiological aspects of the high mortalityratein the young widowed group. Journal of Chronic Disease, .207-217 ,10
Lassri, D., & Desatnik, A. (2020). Losing and regain- ing reflective functioning in the times of COVID-19: Clinical risks and opportunities from a mentalizing approach. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy, 12(S1), S38.
Li, T., Wang, S. W., Zhou, J. J., Ren, Q. Z., & Gao, Y. L. (2018). Assessment and predictors of grief reactions among bereaved Chinese adults. Journal of Palliative Medicine, 21(9), 1265–1271.
Luyten, P., & Fonagy, P. (2015). The neurobiology of mentalizing. Personality Disorders: Theory, Re- search, and Treatment, 6(4), 366-379.
Mehdipour, S., Shahidi, S., Roshan, R., & Dehghani, M. (2009). The validity and reliability of Grief Ex- perience Questionnaire in an Iranian sample. Clini- cal Psychology and Personality, 7(2), 35-48. [In Persian].
Markin, R. D. (2018). Ghosts in the womb: A mental- izing approach to understanding and treating prena- tal attachment disturbances during pregnancies after loss. Psychotherapy, 55(3), 275-288.
Mehlsen, M. Y. (2005). Den paradoksale livstilfredshed i alderdommen. Psyke & Logos, 26(2), 20-20.
Morandotti, N., Brondino, N., Merelli, A., Boldrini, A., De Vidovich, G. Z., Ricciardo, S., & Luyten, P. (2018). The Italian version of the Reflective Func- tioning Questionnaire: Validity data for adults and its association with severity of borderline personal- ity disorder. PLoS One, 13(11), e0206433.
Mortazavi, S. S., Assari, S., Alimohamadi, A., Rafiee, M., & Shati, M. (2020). Fear, loss, social isolation, and incomplete grief due to COVID-19: A recipe for a psychiatric pandemic. Basic and Clinical Neurosci- ence, 11(2), 225-232.
Najarian, B., & Davoudi, I. (2001). Construction and validation of SCL-25. Journal of Psychology, 18, 136-149. [In Persian].
Neimeyer, R. A., & Burke, L. A. (2017). Spiritual dis- tress and depression in bereavement: A meaning- oriented contribution. Journal of Rational-Emotive & Cognitive-Behavior Therapy, 35(1), 38-59.
O’Connor, M., & Elklit, A. (2015). Treating PTSD symptoms in older adults. In M. D. Hetzel-Riggin, Evidence based treatments for trauma-related psy- chological disorders (pp. 381-397). Switzerland: Springer International Publishing.
Parkes, C. M., & Prigerson, H. G. (2013). Bereave- ment: Studies of grief in adult life. Anthropology & Aging, 35(1), 64–66.
Santos, S., Sá, T., Aguiar, I., Cardoso, I., Correia, Z., & Correia, T. (2021). Case report: Parental loss and childhood grief during COVID-19 pandemic. Fron- tiers in Psychiatry, 12, 626940.
Schut, H. A., Stroebe, M. S., van den Bout, J., & De Keijser, J. (1997). Intervention for the bereaved: Gender differences in the efficacy of two counselling programmes. British Journal of Clinical Psychology, .63-72 ,)1(36
Schwarzer, N. H., Nolte, T., Fonagy, P., Griem, J., Kieschke, U., & Gingelmaier, S. (2021). The rela- tionship between global distress, mentalizing and well-being in a German teacher sample. Current Psychology, 42, 1239–1248.
Seyed Mousavi, P. S., Vahidi, E., Ghanbari, S., Khosh- roo, S., & Sakkaki, S. Z. (2021). Reflective Function- ing Questionnaire (RFQ): Psychometric properties of the Persian translation and exploration of its medi- ating role in the relationship between attachment to parents and internalizing and externalizing problems in adolescents. Journal of Infant, Child, and Adoles- cent Psychotherapy, 20(3), 313-330.
Stillion, J. M., & Noviello, S. B. (2001). Living and dy- ing in different worlds: Gender differences in violent death and grief. Illness, Crisis & Loss, 9(3), 247-259.
Taubner, S. (2015). Konzept Mentalisieren. Eine Ein- führung in Forschung und Praxis. Gießen: Psycho- sozial-Verlag.
Vahidi, E., Ghanbari, S., Seyed Mousavi, P. S., & Sa- fari, F. (2021). Psychometric properties of the pre- natal-parental reflective functioning questionnaire in Iranian mothers and fathers. Current Psychology, 42 .5629-5637 ,)7(
Verdery, A. M., Smith-Greenaway, E., Margolis, R., & Daw, J. (2020). Tracking the reach of COVID-19 kin loss with a bereavement multiplier applied to the United States. Proceedings of the National Academy of Sciences, 117(30), 17695-17701.
Veri, G., Carpita, B., Cremone, I. M., & Dell’Osso, L. (2020). Complicated grief: What to expect after the coronavirus pandemic. Frontiers in Psychiatry, 11, 489.
Worden, J. W. (2018). Grief counseling and grief ther- apy: A handbook for the mental health practitioner. New York: Springer Publishing Company.
رابطۀ بین ذهنسازی و تجربۀ سوگ در زمان همهگیری کووید ۱۹:
یک مطالعۀ تحولی
The Relationship Between Mentalization and Grief Experiences During the COVID-19 Pandemic: A Developmental Study
مریم آقاحسینی* کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی | شهلا پاکدامن دانشیار روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی | Shahla Pakdaman, PhD Shahid Beheshti University | Aghahosseini Maryam MA in General Psychology Shahid Beheshti University | |
پریساسادات سیدموسوی استادیار روانشناسی پژوهشکده خانواده دانشگاه شهیدبهشتی | پگاه نجات استادیار روانشناسی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهیدبهشتی | Pegah Nejat, PhD Shahid Beheshti University | Mousav Seyed Parisa Sadat, PhD Shahid Beheshti University |
چکیده
هدف این پژوهش تعیین رابطۀ بین ذهنسازی و تجربۀ سوگ در زمان همهگیری کووید ۱۹ بود. روش این پژوهش همبستگی بود و برای این منظور ۲۰۰ نفر از زنان و مردان نوجوان، بزرگسال و میانسال ایرانی که در طی دوران همهگیری، یکی از اعضای خانواده یا آشنایان خود را ازدست داده بودند، به روش نمونهبرداری در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامههای تجربۀ سوگ (مهدیپور، شهیدی، روشن و دهقانی، ۲۰۰۹) و کنش تأملی (فوناگی و دیگران، ۲۰۱۶) را تکمیل کردند. تحلیل دادهها از طریق محاسبۀ همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد بین بُعد قطعیت کنش تأملی و تجربۀ سوگ رابطۀ منفی معنادار و بین بُعد عدمقطعیت و تجربۀ سوگ رابطۀ مثبت معنادار وجود دارد. رابطۀ بین بُعد قطعیت و تجربۀ سوگ، و رابطۀ بین بُعد عدمقطعیت و تجربۀ سوگ به سن و جنس بستگی نداشت. باتوجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت ظرفیت ذهنیسازی در هنگام تجربۀ سوگ بهعنوان یک عامل حمایتکننده و محافظتکننده عمل میکند. بنابراین، توصیه میشود از ذهنسازی در طراحی رویآوردهای مداخلهای مناسب در تجربۀ سوگ استفاده شود.
واژههای کلیدی: تجربۀ سوگ، ذهنسازی، کنش تأملی، همهگیری کووید ۱۹
Abstract
The main goal of the present study was to determine the relationship between mentalization and grief experience during the Covid-19 pandemic. The research method was a correlation and for this purpose, 200 Iranian adolescent, adult and middle-aged men and women who had lost a family member or acquaintance during the epidemic period were selected using the available sampling method and completed The Grief Experience Questionnaire (Mehdipour, Shahidi, Roshan, & Dehghani 2009) and The Reflective Functioning Questionnaire (Fonagy et al., 2016). Data analysis was done by calculating Pearson correlation and regression analysis. The results showed a significant negative relationship between RFQc and the grief experience. There was a significant positive relationship between RFQu and the grief experience. The relationship between RFQc and the grief experience, and RFQu and the grief experience didn’t depend on age and sex. According to the results of the research, mentalization during the grief experience can act as a protective factor. overall It is recommended to use mentalization in designing appropriate interveining approaches during the grief experience.
Key words: grief experience, mentalization, reflective functioning, covid-19 pandemic
*Contact information: asal.aghahosseini@yahoo.com
تاریخ دریافت: ۲۸/۰۸/۱۴۰۱ received: 19/11/2022
تاریخ پذیرش: ۱۱/۰۴/۱۴۰۲accepted: 02/07/2023