رابطۀ بین ذهن‌سازی و تجربۀ سوگ در زمان همه‌گیری کووید ۱۹: یک مطالعۀ تحولی
محورهای موضوعی : روان شناسی تحولی
مریم آقاحسینی جن‌قشلاقی
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
شهلا پاکدامن
2
(دانشیار دانشگاه شهید بهشتی)
پریساسادات موسوی
3
(دانشگاه شهید بهشتی)
پگاه نجات
4
(دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید بهشتی)
کلید واژه: تجربۀ سوگ, ذهن‌سازی, کنش تأملی, همه‌گیری کووید ۱۹,
چکیده مقاله :
هدف این پژوهش تعیین رابطۀ بین ذهن‌سازی و تجربۀ سوگ در زمان همه‌گیری کووید ۱۹ بود. روش این پژوهش همبستگی بود و برای این منظور ۲۰۰ نفر از زنان و مردان نوجوان، بزرگسال و میانسال ایرانی که در طی دوران همه‌گیری، یکی از اعضای خانواده یا آشنایان خود را ازدست‌داده بودند، به روش نمونه‌برداری دردسترس انتخاب شده و پرسش‌نامه‌های تجربۀ سوگ (مهدی‌پور، شهیدی، روشن و دهقانی، ۲۰۰۹) و کنش تأملی (فوناگی، لویتن، مولتون - پرکینز، لی، وارن، هاوارد و دیگران، ۲۰۱۶) را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ها از طریق محاسبۀ همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین بعد قطعیت کنش تأملی و تجربۀ سوگ رابطۀ معنادار و مثبت وجود دارد. بین بعد عدم‌قطعیت و تجربۀ سوگ نیز رابطۀ معنادار و منفی وجود داشت. رابطۀ بین بعد قطعیت و تجربۀ سوگ، و رابطۀ بین بعد عدم‌قطعیت و تجربۀ سوگ به سن و جنس بستگی نداشت. باتوجه به یافته‌های پژوهش می‌توان گفت ظرفیت ذهنی‌سازی در هنگام تجربۀ سوگ به‌عنوان یک عامل حمایت‌کننده و محافظت‌کننده عمل کند و در نتیجه توصیه می‌شود از ذهن‌سازی در طراحی رویکردهای مداخله‌ای مناسب در تجربۀ سوگ استفاده شود.
The main goal of the present study was to determine the relationship between mentalization and grief experience during the Covid-19 pandemic. The moderator role of age and sex was investigated in the relationship between mentalization and the grief experience. For this purpose, 200 Iranian adolescent, adult and middle-aged men and women who had lost a family member or acquaintance during the epidemic period were selected using the available sampling method and completed the grief experience questionnaire (Mehdipour et al., 2009) and the reflective functioning questionnaire (Fonagy et al., 2016). Data analysis was done by calculating Pearson correlation and regression analysis. The results showed a significant positive relationship between RFQc and the grief experience. There was a significant negative relationship between RFQu and the grief experience. The relationship between RFQc and the grief experience, and RFQu and the grief experience didn’t depend on age and sex. According to the results of the research, mentalization during the grief experience can act as a protective factor. It is recommended to use mentalization in designing appropriate interveining approaches during the grief experience.