طراحی مدل تخصیص بهینه منابع در بانک‌ها با استفاده از مدل‌های سیستم‌های تولیدی با خطوط تولید موازی
محورهای موضوعی : دانش سرمایه‌گذاری
سهراب کردرستمی
1
(دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، گروه ریاضی کاربردی)
علیرضا امیر تیموری
2
(دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت، گروه ریاضی کاربردی)
عاطفه معصوم زاده
3
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لاهیجان ، گروه ریاضی کاربردی)
کلید واژه: تحلیل پوششی داده ها, تخصیص بهینه منابع, طراحی تولید, سیستم های تولید موازی,
چکیده مقاله :
صنعت بانکداری در دنیا و به ویژه در ایران ،جزو آن دسته از سازمانهای رقابتی هستندکه در آنها فعالیتهایی به صورت موازی و سری در جهت تحقق اهداف صورت می گیرد. جهت نیل به این اهداف ، هدف گذاری برای دوره بعدی فعالیت از موضوعات بسیار حساس و با اهمیت می باشد. تصمیماتى که مدیران اجرائى شرکت‌ها در زمینه افزایش ثروت سهامداران مى‌گیرند تا حدى در گرو پیش‌بینى‌هائى است که از وقایع آینده مى‌کنند. آنان با پیش‌بینى‌هاى کوتاه‌مدت و بلندمدت، برنامه‌هاى مالى شرکت را تهیه مى‌کنند. این مقاله یک روش برای طراحی تولید و تخصیص بهینه منابع برای یک واحد تصمیم گیرنده مرکزی با چندین واحد تولیدی که هریک شامل خطوط موازی تولید هستند را مورد مطالعه قرار می دهد. برای این منظور، میزان ورودی مصرف شده و خروجی تولید شده در فصل قبلی تولید و همچنین ظرفیت ورودی و خروجی ها مفروض هستند. به عبارت دیگر ، برنامه ارائه شده جدید باید به گونه ای تدوین گردد که میزان کارایی نسبی همه خطوط تولید در فصل بعدی تولید بهبود یابند. در این مقاله، فرض شده است که با افزایش مقادیر ورودی ، خروجی های هریک از خطوط تولید در فصل بعدی تولید ، افزایش بیابند. در انتها به منظور نشان دادن قابلیتهای روش اشاره شده ، یک مثال کاربردی روی داده های یکی از بانکهای تجاری کشور ارائه خواهد شد.
Banking industry in the world and especially in Iran are among those competitive organizations that active based on parallel production systems. So,production planning for the next period of activity is so sensitive, and important. To achieve these end, Decisions should forecastes short and long financial plans for next period. In many real word problems, there is production systems which are composed a finite number of production stations arranged in parallel. The problem of production planning and resource allocation in such systems is an important subject in DEA context. In this paper, the problem of resource allocation and production planning in parallel production systems has been studied. An aggregated DEA model is used to the production planning problem. An empirical example is used to illustrate the applicability to the proposed approach.