بازسازی آثار معماری در دوره تیموریان

محورهای موضوعی : تاریخ و تمدن اسلامی

ولی الله کاوسی ¹ (ندارد)

تاریخ دریافت : 1389/07/02 تاریخ پذیرش : 1389/10/15 تاریخ انتشار : 1389/12/01

کلید واژه: بازسازی, دوره تیموریان, مرمت, معماری, نوسازی,

چکیده مقاله :

بازسازی بناهای دوره های پیشین وجهی بارز از معماری دوره تیموریان است. آغازگر این جریان شخصتیمور بود. او مال بسیاری صرف ساخت و ساز کرد و برخی بناهای بازمانده از پیش را هم از نو ساخت.شاهرخ، پسر و جانشین تیمور، بیش از پدر به بازسازی آثار توجه کرد. در زمان او، شاهزادگان و درباریانهم برای احداث و بازسازی بناها تا حدی اختیار یافتند. پس از شاهرخ، جریان تعمیر آثار همچنان تداومیافت و میرزا اب والقاسم بابر و سلطان اب وسعید در این زمینه کوشش هایی کردند. سپس سلطان حسین بایقراو وزیرش، عل یشیر نوایی، برخی از آثار پیشین را بازسازی کردند. همچنین بسیاری از صاح بمنصبان وحتی توانگران ناوابسته به دربار، با ساخت و سازهای گونه گون بر شمار بناها افزودند. اگر چه از آثار بازسازیشده عهد تیموریان جز اندک نمونه هایی باقی نمانده است، روایت مورخان این دوره کمبود آگاهی را تاحدی جبران م یکند. به نظر می رسد این بخش از معماری آن عصر از دید پژوهشگران معاصر پنهان مانده است.

چکیده انگلیسی:

Restoration, reconstruction, renovation and rehabilitation of themonuments and architectural of the past is a notable aspect ofarchitectural course in the Timurid period. The pioneer of this coursewas Timur (Tamerlane) himself. He spent much wealth for theconstruction, and rebuilt some of the remaining buildings. His son andsuccessor, Shahrukh, overtook his father in the architectural patronageand reconstruction. In the reign of Shahrukh, the princes and courtiersgot relatively authority for restoration. After Shahrukh, this processwas continued by Timurid kings like Mirza Abu’l-Qasim Babur andSultan Abu-Sa’id. Sultan Husayn Bayqara and his vizier, Ali-ShirNava’i rebuilt some of the previous buildings. Many of the officers, aswell as rich people out of the court, increased buildings throughvarious constructions. In comparison with the vast architecturalactivities in Timurid period, what is remained is little. However, theTimurid historians’ reports can compensate the shortage ofinformation relatively. It seems that this part of Timurid architecturehas been neglected by scholars.