اثر صمغ گوار بر بافت و فراریت اسانس‌های اضافه شده به دوغ ایرانی
محورهای موضوعی : بیوتکنولوژی و میکروبیولوژی موادغذایی
کلید واژه: دوغ, ویسکوزیته, اسانس های روغنی, صمغ گوار, فراریت,
چکیده مقاله :
در نوشیدنی‌های بر پایه‌ی لبنیات که pH پائینی دارند پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از تولید، لخته‌ی کازئینی از سرم جدا می‌شود. در تحقیق حاضر جهت جلوگیری از جداشدن سرم و در نتیجه کاهش فراریت اسانس‌های اضافه شده از صمغ گیاهی گوار به میزان 08/0، 10/0، 15/0 و 25/0 درصد وزنی استفاده شد. به منظور بررسی اثر سطوح مختلف صمغ اضافه شده، میزان جداشدن سرم، pH و خواص حسی تیمارهای تهیه شده‌ی حاوی اسانس، هر هفته به مدت یک ماه مورد ارزیابی قرار گرفته، خواص رئولوژیکی نمونه نیز یک هفته پس از تولید، اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که اضافه کردن صمغ به سبب اثری که بر افزایش ویسکوزیته و کاهش جداشدن سرم دارد از میزان فراریت اسانس‌های اضافه شده می‌کاهد و به همین دلیل، گروه ارزیاب، تیمارهای حاوی مقادیر 10/0 و 15/0 درصد صمغ را به طور کلی نسبت به نمونه‌ی شاهد ترجیح دادند. بررسی خواص رئولوژیک نیز نشان داد که با افزایش سرعت برشی ویسکوزیته، تمامی تیمارها کاهش می‌یابد.