پیشنهاد بازنگری طرح جامع کاهش آلودگی هوای شهر تهران در خصوص منواکسید کربن
محورهای موضوعی : مدیریت محیط زیست
سعید متصدی زرندی
1
(
استادیار، گروه بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
)
آزاده رزاقی
2
(
کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات.*(مسئول مکاتبات)
)
کلید واژه: کاهش آلودگی هوا, طرح جامع, آلاینده CO, شهر تهران,
چکیده مقاله :
در این تحقیق به بررسی میزان آلاینده CO در شهر تهران در خلال اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوا پرداخته شده است (84-78) تا بدین وسیله موفقیت طرح مذکور در کاهش میزان این آلاینده مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. بدین منظور داده های آماری ایستگاه های سنجش آلودگی هوای شهر تهران با استفاده از نرم افزار EXCEL موردتحلیل قرار گرفت ابتدا میزان منواکسید کربن روزانه از داده های خام و سپس با استفاده از مقادیر روزانه میزان ماهانه و سالانه آلاینده CO در هر ایستگاه محاسبه شد. همچنین طرح جامع کاهش آلودگی هوای شهر تهران، میزان پیشرفت محورهای آن، نقاط ضعف و قوت طرح مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. با بررسی روند تغییرات میزان آلاینده CO در شهر تهران می توان چنین نتیجه‌گیری کرد که اجرای طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران در کاهش میزان این آلاینده آن چنان که انتظار می‌رفت موثر نبوده ولی تا حدودی توانسته است از افزایش این آلاینده، با توجه به روند افزایشی میزان وسایل نقلیه موتوری که منبع اصلی تولید CO در سطح شهر می باشد جلوگیری نماید. در این تحقیق سعی گردید با توجه به روند ثابت تغییرات CO در شهر تهران و عدم رضایت از این روند، طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران که از سال 79 در حال اجراست مورد بازبینی و بازنگری قرار گیرد تا در سال های باقی مانده طرح بتوان شاهد موفقیت چشمگیری در کاهش میزان آلاینده CO بود. امید است با به کارگیری نتایج این تحقیق توسط مسئولان و دست اندرکاران بتوانیم شاهد هوای پاک و سالم در شهر تهران باشیم.
In this research, carbon monoxide as one of the pollutants in the city of Tehran was studied during the execution of Comprehensive Plan for the Reduction of Air Pollution (1999-2005) to evaluate the success of the said plan in lowering this pollutant. To this end, statistical data of the Air Pollutants Measurement Stations in Tehran were analyzed using the Excel software in which the daily level of carbon monoxide was measured and then based on the daily rates, the relative monthly and annual rates were calculated. Studying the trend of changes in the city’s carbon monoxide level, it can be concluded that the execution of this plan has not been effective in lowering the level of CO pollutant to the expected extent, but due to the increasing trend in the number of motor vehicles, considered to be the main source for producing CO in the city, the plan has been able to prevent the increase of this pollutant. Due to the stable trend of changes in the CO level in Tehran and also to the dissatisfaction with this trend, the researchers tried to review the Comprehensive Plan for the Reduction of Air Pollution which has been executed since 2000 so that the success of the plan in lowering the level of CO pollutant can be witnessed in the remaining years of the Plan (2006-2010).