اثرات کشندگی حشره‌‌کش‌های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم، لارو سن دوم، لارو سن سوم و شفیره بالتوری سبز Chrysoperla carnea
محورهای موضوعی : حشره شناسی و سایر بندپایان
رضا وفایی شوشتری
1
(دانشگاه آزاد اراک)
رضا رضایی ترشیزی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک، گروه حشره‌شناسی)
غلامرضا گلمحمدی
3
(موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران)
زهرا رفیعی کرهرودی
4
(موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران)
لیلا فرآورده
5
(موسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور،سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران)
کلید واژه: LC50, اثرات کشندگی, واژه‌های کلیدی: بالتوری سبز, سنین لاروی, مرحله شفیرگی, Lethal effects, Keywords, Green lacewing, Larvae instar, Pupal stage,
چکیده مقاله :
بالتوری سبز (Neu., Chrysopidae) Chrysoperla carneaیکی از مهمترین شکارگرهای شته ها، شپشک ها، تریپس ها و سفید بالک ها می باشد علاوه بر این، از تخم، لاروهای جوان و شفیره پولکداران و کنه ها تغذیه می کند اما در هنگام مبارزه شیمیایی علیه آفات مختلف، بالتوری سبز نیز تحت تاثیر سموم مختلف کشاورزی قرار می گیرد. در پژوهش جاری، اثرات کشندگی حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم، لارو سن دوم، لارو سن سوم و شفیره بالتوری مورد مطالعه قرار گرفت. زیست سنجی تخم و شفیره بالتوری سبز با روش غوطه وری، ولی لاروهای سن دوم و سوم با روش تماسی انجام شد. آزمایشات در شرایط قابل کنترل، دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و دوره نوری 16:8 ساعت (روشنایی:تاریکی) صورت گرفت. میزان LC50 برآورد شده برای حشره کش های کلوتیانیدین، تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران روی تخم بالتوری سبز به ترتیب 41/23 ،95/1048 و 95/774 میلی گرم بر لیتر، روی لارو سن دوم 47/12، 64/476 و 78/761 میلی گرم بر لیتر، روی لارو سن سوم 47/23 ، 35/490 و 09/855 میلی گرم بر لیتر و روی مرحله شفیرگی به ترتیب 41/37، 95/1401 و 82/796 بودند. بنابراین، در همه مراحل زیستی بیشترین حساسیت به حشره کش کلوتیانیدین بود در حالی که کمترین حساسیت در مراحل زیستی تخم و شفیره مربوط به حشره کش تبوفنوزاید اما در لاروهای سن دوم و لاروهای سن سوم ناشی از حشره کش فلوپیرادیفوران بود. لذا با توجه به نتایج این پژوهش در صورت تایید آزمایشات مزرعه ای از حشره کش های تبوفنوزاید و فلوپیرادیفوران می توان دربرنامه های IPM تحت کاربرد بالتوری سبز استفاده کرد.
The green lacewing, Chrysoperla carnea Stephens (Neo., Chrysopidae) is one of most important predators of aphids, mealybugs, thrips and whiteflies. Moreover, fed on egg, young larvae and pupa of lepidopterons and mites but when chemical treatment on various insect pests, the green lacewing is also influenced by different agricultural pesticides. In current study, lethal effects of three insecticides; clothianidin, tebufenozide and flupyradifurone on egg, 2nd and 3rd instar larvae and pupae of green lacewing, C. carnea were evaluated. Bioassay of egg and pupa of green lacewing with dipping method but 2nd and 3rd instar larvae with contact method were carried out. All experiments were conducted at controllable conditions of 25±1 °C, 65±5 % and a photoperiod 16: 8 h (L: D). The results revealed that LC50 of clothianidin, tebufenozide and flupyradifurone on egg were 23.41, 1048.95 and 774.95 mg/lit; on 2nd instar larvae were 12.47, 476.64 and 761.78 mg/lit; on 3rd instar larvae were 23.47, 490.35 and 855.09 mg/lit and on pupal stage were 37.41, 1401.95 and 796.82 mg/lit. Therefore, in all stages the highest sensitivity was due to clothianidin insecticide while the lowest sensitivity in egg and pupa stages associated to tebufenozide but in 2nd and 3rd instar larvae were related to flupyradifurone. Thus, based on results of this study, conclude that from insecticides tebufenozide and flupyradifurone can be utilized in program of IPM under application green lacewing.
_||_