ارائه الگوی ساختاری عدالت سازمانی براساس سبک های رهبری تحول-گرا و عمل گرا دردانشگاه آزاد اسلامی
محورهای موضوعی : آموزش و پرورش
دکترفتاح ناظم
1
(دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،گروه علوم تربیتی ،رودهن، ایران)
سمانه حدادپور
2
(دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته تحقیقات آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن،گروه علوم تربیتی، رودهن، ایران و عضو باشگاه پژوهشگران جوان)
کلید واژه: عدالت سازمانی, رهبری تحول گرا, رهبری عمل گرا, دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش، ارائه الگوی ساختاری عدالت سازمانی براساس سبکهای رهبری تحولگرا و عملگرا در دانشگاه آزاد اسلامی است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی کارکنان اداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، دماوند، پردیس به تعداد 634نفر میباشند. با استفاده از جدول مورگان و روش نمونهگیری تصادفی ساده240 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش عبارت است از پرسشنامه چند عاملی رهبری باس واولیو (1997) و پرسشنامه عدالت سازمانی بیوگری (1998)که پایایی پرسشنامه چند عاملی رهبری 93/0 و پایاییپرسشنامه عدالت سازمانی 95/0 بدست آمد. همچنین از روش مدلیابی معادلات ساختاری بویژه تحلیل مسیر استفاده شد. نتایج حاصل از روش تحلیل مسیر نشان داد: سبکهای رهبری تحولگرا و عملگرا با عدالت سازمانی رابطه معناداری دارند و بیانگر تاثیر مستقیم سبک رهبری تحولگرا و رهبری عملگرا بر عدالت سازمانی میباشد. بیشترین اثر، تحت تاثیر اثر مستقیم ترغیب به تلاش فکری در بعد رهبری تحولگرا و اثرمستقیم مدیریت فعال مبتنی بر استثنائات در بعد رهبری عملگرا بر عدالت سازمانی بدست آمد. از بین مولفههای عدالت، عدالت توزیعی به عنوان مهمترین شاخص عدالت سازمانی در این مدل شناخته شده است. برازش نیکویی مدل مذکور 92/0 بدست آمد که این مدل برازش قابل قبولی با واقعیت دارد.
The present study sought to provide a structural model of organizational justice based on transactional and transformational leadership at Islamic Azad University. The target population included all administrative employees of the Islamic Azad University of Roudehen, Damavand and Pardis branches (n=634). Consulting Morgan’s table a sample of 240 employees was randomly selected. The research instruments included Bass & Avolio’s (1997) multi-variable leadership questionnaire and Beugre’s (1998) organizational justice questionnaire with reliability indexes of 0.93 and 0.94 respectively. A use was made of structural equation modeling in particular path analysis in analyzing the data. Path analysis indicated that there was a significant relationship between both transactional & transformational leadership and organizational justice suggesting more specifically that both affected directly organizational justice. Variables of encouraging intellectual effort and active management had the strongest direct effects on the endogenous variable. From among the justice variables distributive justice was found as the most significant defining variable of organizational justice in the model. The model fitted the data adequately.