تعامل آموزش های دیجیتالی و دین در آرای متفکران متاخر دینی ایران
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشیمهدی موسویان غرقه 1 , حسن شمسینی غیاثوند 2 * , فاضل فیضی 3
1 - علوم سیاسی، داشنگاه ازاد، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
2 - استادیار علوم سیاسی-دانشکده حقوق و علوم سیاسی. تاکستان. قزوین ایران
3 - هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تاکستان
کلید واژه: رسانه های دیجیتال, آموزش, متفکران, ایران, تربیت دینی, هویت ژلاتینی,
چکیده مقاله :
دین و چگونگی آموزش و انتقال آن به نسل های نوین دغدغه اصلی زندگی انسان ها در عصر جهانی شدن است، چرا که بدون دین و توجه به گزاره های دینی اعم از ادیان آسمانی، زمینی و عرفانی زندگی معنا و مفهوم نخواهد داشت. به همین دلیل چگونگی آموزش های دینی در عصر رسانه های دیجیتال و هوش مصنوعی با خصوصیات نوینی همچون لزوم معنا بخشی به انسان ها، آموزش تعاملی،اثرگذاری بر نوع زندگی شهروندان، نوع الگوی زندگی دینی و اجتماعی مردم معنا می شود. سوال و هدف محوری این پژوهش تبیین تاثیرات اموزش های دیجیتالی بر دین و معنویت گرایی در آرای متفکران متاخر ایرانی است. در جهت تبیین این موضوع و با تحلیل گفتمانی می توان گفت که آموزش های نوین تاثیرات خاصی بر سبک زندگی شهروندان در همه ابعاد همچون معنویت گرایی نوین، رهاشدگی، کاهش گریز از آموزش های رسمی دینی، عرفان گرایی، هویت دینی ژلاتینی، کاهش اهمیت به مناسک و شعائر بیرونی دین، تحول در تعصبات دینی، خصوصی شدن امور دینی گذاشته است. بنابراین می توان گفت که آموزش های دیجیتالی در اندیشه سیاسی متفکران متاخر ایران با خصوصیاتی همچون لزوم غیر دولتی شدن آموزش های دینی، توجه به تفکر انتقادی از گزاره های دینی، ائتلاف بین آموز های دین آسمانی با آموزه های ادیان زمینی و عرفانی، مقوله آموزش، اقتصادی و خصوصی شدن آموز های دینی صورت بندی شده است.
Religion and how to teach and transmit it to new generations is the main concern of human life in the era of globalization, because without religion and attention to religious propositions, including heavenly, earthly and mystical religions, life will have no meaning and significance. For this reason, how religious education is taught in the era of digital media and artificial intelligence is given meaning with new characteristics such as the need to give meaning to humans, interactive education, affecting the type of life of citizens, and the type of religious and social life pattern of people. The central question and goal of this research is to explain the effects of digital education on religion and spirituality in the opinions of recent Iranian thinkers. In order to explain this issue and through discourse analysis, it can be said that modern education has had certain effects on the lifestyle of citizens in all aspects such as new spirituality, abandonment, reduced escape from formal religious education, mysticism, gelatinous religious identity, reduced importance to external rituals and ceremonies of religion, changes in religious prejudices, and privatization of religious affairs. Therefore, it can be said that digital education in the political thought of recent Iranian thinkers has been formulated with characteristics such as the need for religious education to be non-governmental, attention to critical thinking about religious propositions, the alliance between the teachings of heavenly religion with the teachings of earthly and mystical religions, the category of education, and the privatization of religious education.
-خاتمی محمود. 1401. فلسفه هوش مصنوعی. تهران؛ علم
- خانیکی، هادی. 1383. هویت‌در‌ایران:رویکرد‌سیاسی‌اجتماعی‌فرهنگی‌و‌ادبی‌به‌هویت و بحران‌در‌ایران، تهران: جهاد دانشگاهی: .
-جمعی از نویسندگان. 1403. الهیات و هوش مصنوعی. قم. حوزه علمیه
خسروپناه، عبدالحسین،(1389). آسیب‌شناسی دین‌پژوهی معاصر، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
-جهانیان، رمضان و مریم یعقوبیان. ( 1391 ) .سیاست های مدیریت بر آموزش در عصر جهانی شدن
فصلنامه تخصصی علوم سیاسی. سال هشتم. شماره 21 .
-ربیعی زاده احمد، ،1400 کاربرد هوش مصنوعی در پژوهشهاي علوم اسلامی، فصلنامه ره آورد نور، شماره 75
-رشیدی نرگس. 1402. هوش مصنوعی در اسلام. تهران؛ حقوق بشر اسلامی
-رجبی آیت الله. -بررسی مزایاي استفاده از هوش مصنوعی در فرآیند اجتهاد .روابـط عمـومی موسسـه امـام خمینـی (ره) (iki.ac.ir)
-شجاعی زند، علیرضا . 1384. مدلی برای سنجش دینداری«، مجله‌جامعه‌شناسی‌ایران، شماره 64.
-ظفري، مصطفی و اسماعیلی، علی و صادقی نیارکی، ابوالقاسم،1400، مروري بـر کاربردهـاي هـوش مصـنوعی و واقعیـت مجازي در آموزش.
فیرحی، داود، 1391. فقه و سیاست در ایران معاصر، تهران: نشر نی،
-قائمی نیا علیرضا. 1403. دین و هوش مصنوعی. تهران؛ پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
-کیسینجر و دیگران. 1403. هوش مصنوعی و آینده بشریت. ترجمه قهرمان پور. تهران؛ مرکز
-لیوتار، ژان فرانسو ا. ( 1381 ). وضعیت پست مدرن. حسینعلی نوروزی. تهران: نشر گام نو.
-مقیمی فیروز آباد، معصومه و آل امین، علیرضا، ،1398 آینده پژوهی هوش مصنوعی در آمـوزش و پـرورش ایـران،هفتمین همایش ملی پژوهش هاي مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران
-نیوی و دیگران . 1403. هوش مصنوعی و آموزش‌های دینی. تهران؛ جهاددانشگاهی
-Ameli, S. R (2002), Globalization and british Muslim identity, London: Ic As Press
-Applied Artificial Intelligence: A Handbook For Business Leaders، Mariya Yao، Adelyn Zhou، Marlene Jia ،٢٠١٩.
-Shaw, Michael; Subramaniam, Chandrasekar; Tan, Gek Woo; and Welge, Michael.
Knowledge management and data mining for marketing. Decision Support Systems. Vol. ٣١,Issue ١. ٢٠٠١. -. Thomas Keenan, “Mobilizing Shame,” South Atlantic Quarterly 103, no. 2/3 (2004), p. 447.
- Keenan explores the relationship between ethics and responsibility in even greater detail in his Fables of Responsibility (Stanford: Stanford University Press,1997).
-. Jacques Derrida cited in Michael Peters, “The Promise of Politics and Pedagogy in Derrida,” Review of Education/Pedagogy/Cultural Studies (in press).
-. Allen Feldman, “On the Actuarial Gaze: From 9/11 to Abu Ghraib,” Cultural Studies 19, no. 2 (March 2005), p. 212..
- Jürgen Habermas, Theory of Communicative Action, Vol. 2. Lifeworld and System: A Critique of Functionalist Reason, trans. Thomas McCarthy
(Cambridge, UK: Polity Press, 1987), p. 390.
-. Nick Couldry, “Media and the Problem of Voice,” unpublished paper (2009).
. Angela Davis, Abolition Democracy: Beyond
-Empire, Prisons, and Torture (New York: Seven Stories Press, 2005), pp. 128-129.
-Salzano, Massinmo (2003), Globalization of the Italian School of Public Finance,
University of Salerno.