اثربخشی آموزش واقعیت درمانی و مثبت نگری در افزایش سخت رویی مادران دارای فرزند نابینا
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشی
کلید واژه: مشاوره گروهی, رویکرد واقعیت درمانی, رویکرد مثبت نگری, شاد کامی,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه ای تاثیر مشاوره گروهی با دو رویکرد واقعیت درمانی و روان شناسی مثبت نگری بر افزایش سخت‌رویی مادران (دارای فرزند نابینا ) شهر تهران است. روش پژوهش از نوع شبه تجربی بر اساس طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل کلیه مادران (دارای فرزند نابینا) شهر تهران که فرزندانشان در مدارس نابینایان مشغول به تحصیل بودند و پس از ارزیابی 45 نفر که در این آزمون ها نمرات پایین تری داشتند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 10 جلسه آموزش گروهی مثبت نگری و واقعیت درمانی دریافت کردند. آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل در 2مرحله، پیش آزمون و پس آزمون از طریق (پرسش نامه سخت‌رویی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با روش آماری تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که مشاوره گروهی با دو رویکرد واقعیت درمانی و مثبت نگری بر افزایش سخت‌رویی مادران (دارای فرزند نابینا) تاثیر داشته است. همچنین بین این دو روش تفاوت معناداری وجود نداشت..
The aim of this research is comparative surveying of effectiveness of reality treatment and positivism to increase tirelessness of mothers who have blind child. Research method is semi-experimental based on pretest and past-test with control group. Statistical society includes of all of mothers with blind child in Tehran city that their children is studying in blinds schools, 45 persons that random method in three groups (2 test groups and 1 control group) were placed. Members of test group in reality- therapy and positivism participated in 10 sessions. Testable of test and control group were evaluated in 2 stages, pretest and post-test by tirelessness scale (Kubasa). Achieved data were analyzed by covariance analysis statistical method. The research’s results showed that group consultation with two approaches: reality-therapy and positivism has effect to increase mother’s tirelessness. Also results showed that there is meaningful difference between test group and control group (P< 0.05) and positivism method is more effective than reality- therapy.