تدوین و اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب بر افزایش خودکارآمدی والدینی
محورهای موضوعی : فصلنامه تعالی مشاوره و روان درمانی
زهرا نیلی احمدابادی
1
(
دانشجوی دوره دکتری رشته روانشناسی تربیتی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
فریبرز باقری
2
(
دانشیار گروه روانشناسی بالینی و عمومی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
)
حسین سلیمی بجستانی
3
(
دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی،تهران ،ایران
)
کلید واژه: فرزندپروری, نظریه انتخاب, خودکارآمدی والدینی, برنامه آموزشی,
چکیده مقاله :
هدف: هدف پژوهش حاضر، تدوین و اثربخشی برنامه آموزشی فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب بر افزایش خودکارآمدی والدینی بود. روش شناسی: روش پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزندان زیر شش سال شهرتهران بودند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر، نمونه گیری در دسترس بود. انتخاب نمونه از میان تمامی مادران دارای فرزندان زیر شش سال مراجعه کننده به خانه های سلامت شهرداری تهران در مناطق 3، 5، 14 و 20 در ماه های مهر و آبان 1396 بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه خودکارآمدی والدینی (PSAM) دومکا بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری 05/0 و نرم افزار spss بهره گرفته شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب، بر افزایش خودکارآمدی والدینی تاثیر معناداری داشت(001/0>P). مقدار اتای محاسبه شده نشان داد که 23 درصد از تغییرات خودکارآمدی والدینی مربوط به عامل آموزش بود. نتیجه گیری: برنامه آموزشی فرزندپروری با تاکید بر نظریه انتخاب بر افزایش خودکارآمدی والدینی موثر می باشد.
Purpose: The purpose of the present study was to formulate and evaluate the effectiveness of parenting education program with emphasis on choice theory on increasing parental self-efficacy. Methodology: The research method was semi-experimental with pretest-posttest with control group. Statistical population included all mothers with children under six years of age in Tehran. The sampling method of this study was available sampling. The sample was selected from all mothers with children under six years of age referring to Tehran health centers in districts 3, 5, 14 and 20 in October and November of this year. The tool used in this study was the Domka Parental Self-Efficacy Questionnaire (PSAM). The data were analyzed using covariance analysis at the significant level of 0.05 and spss software. Findings: Findings showed that parenting education had a significant effect on increasing parental self-efficacy with emphasis on choice theory (P <0.001). The calculated ETA showed that 23% of the parental self-efficacy changes were related to the education factor. Conclusion: Parenting curriculum is effective on increasing parental self-efficacy with emphasis on choice theory.
_||_