اثر کود زیستی ازتوباکتر و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر عملکرد و اجزای عملکرد در سه رقم گندم نان
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی گیاهان زراعی
عباس ملکی
1
(استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام)
عبدالرضا بازدار
2
(دانشجوی سابق کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول)
یزدان لطفی
3
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام)
احمد طهماسبی
4
(دانشجوی سابق کارشناسی ارشد اصلاح نبات دانشگاه شیراز)
کلید واژه: ازتوباکتر, گندم, اجزای عملکرد, کود زیستی,
چکیده مقاله :
این تحقیق با هدف بررسی اثر کود زیستی ازتوباکتر و سطوح مختلف کود نیتروژنه بر صفات کمّی و کیفی سه رقم گندم در پاییز سال 1386 در ایلام اجرا شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. ارقام چمران، پیشتاز و بهار در کرت های اصلی و مصرف کودهای زیستی و شیمیایی در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد بررسی، نشان داد که وزن هزار دانه و درصد پروتئین تحت تاثیر رقم قرار نمی گیرد، ولی سایر صفات مورد اندازه گیری تحت تاثیر رقم و سطوح مختلف کودهای زیستی و نیتروژنه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای کودی همراه با ازتوباکتر عملکرد بیشتری را نسبت به تیمار نیترات مصرفی و یا ازتوباکتر به تنهایی دارد. علاوه بر آن، مصرف کود زیستی ازتوباکتر می تواند مقدار نیتروژن مصرفی را کاهش دهد، ولی زمانی گندم می تواند عملکرد مناسبی را تولید کند که یک منبع نیتروژنه به همراه آن استفاده شود. همبستگی صفات مورد بررسی با عملکرد نشان داد که در شرایط این آزمایش وزن هزار دانه و تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله همبستگی بسیار معنی داری را با عملکرد دانه دارد. نتایج کلی آزمایش نشان داد که بیشترین عملکرد مربوط به تیمار 25 درصد کود نیتروژنه همراه با کود زیستی و کمترین آن به کود زیستی به تنهایی مربوط است.
In order to study the effects of different compounds of biofertilizer and Nitrogen on yield and yield components of three bread wheat varieties including Chamran, Pishtaz, and Bahar, an experiment was conducted at agricultural research station in Shirvanchardavol, Ilam province, 2007-2008. This experiment was arranged as split-plot in RCBD (Randomized Completely Block Design) with four replications. Chamran, Pishtaz, and Bahar cultivars were allocated to main plots and the compounds of biological and chemical fertilizers were arranged in sub-plots. The results of the studied characteristics variance analysis showed that the weight of 1000 seeds and protein content were not significantly affected by the variety, but other characteristics were significantly affected by the variety and different levels of fertilizer compounds. The results indicated that the compounds of fertilizer and Azotobacter compared to the application of the one by itself result in a higher yield. In addition, by applying Azotobacter, the amount of the applied Nitrogen would be reduced, but in the course of this experiment, high yield can only be achieved in the presence of the both. In the current research the 1000 seed weight, spike number per m2, and seed number per spike are significantly correlated with seed yield. The 25% Nitrogen and Azotobacter compound resulted in the highest yield, and the mere application of the biofertilizer resulted in the lowest yield.