طراحی و تدوین مدل مشارکت سازمانهای غیردولتی ایران در سیاستگذاری سلامت
محورهای موضوعی : خطمشیگذاری عمومی در مدیریت
شهلا فتحی
1
,
حسن گیوریان
2
*
,
محمدرضا ربیعی مندجین
3
,
مینا جمشیدی اوانکی
4
,
وحید آرایی
5
1 - رشته مدیریت دولتی گرایش تصمیم گیری وخط‌مشی گذاری عمومی
2 - دانشیار گروه مدیریت دولتی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران .
3 - استادیار و عضو هیات علمی گروه مدیریت دولتی دانشکده مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
4 - گروه مدیریت دولتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
5 - استادیار گروه مدیریت دولتی و خط مشی گذاری عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
کلید واژه: سلامت نظام سلامت, سازمان مردم نهاد, مشارکت, سیاستگذاری.,
چکیده مقاله :
هدف این مطالعه طراحی و تدوین مدل مشارکت سازمانهای غیردولتی ایران در سیاستگذاری سلامت بود. مطالعه حاضر از نوع کاربردی، از منظر ماهیت داده‌ها کیفی و در آن از ابزار مصاحبه استفاده شد. جامعه آماری آن مدیران و صاحب نظران حوزه سازمان های غیر دولتی بودند. نمونه‌گیری با روش حداکثر تنوع انجام شد و مجموع افراد مشارکت‌کننده 17 نفر بودند، از روش نمونه‌گیری هدفمند، جهت شناسایی حجم نمونه استفاده شد.
نتایج پژوهش نشان داد که مؤلفه‌ها و شاخص های مشارکت سازمانهای غیردولتی ایران درسیاست گذاری سلامت در قالب 8 طبقه 1)ظرفیت‌ها و توانایی‌های سازمانهای غیردولتی، 2)دیدگاه‌ها و پیشنهادات سازمانهای غیردولتی، 3)نحوه مشارکت سازمانهای غیردولتی، 4)محتوای سیاستگذاری، 5)موانع و محدودیت‌های مشارکت، 5)راهکارهای گسترش مشارکت غیردولتی، 6)نقش سازمانهای غیردولتی در نوآوری و تحول نظام سلامت 8)ارتقای ظرفیت‌سازی و توانمندسازی جامعه در حوزه سلامت ارائه گردید؛
الگوی نهایی مشارکت سازمانهای مردم نهاد در سیاستگذاری نظام سلامت ایران شامل چهار بخش اصلی مشارکت سازمانهای غیردولتی در فرایند سیاستگذاری سلامت، فاکتورهای تاثیر گذار بر مشارکت دادن سازمانهای غیر دولتی در سیاستگذاری حوزه سلامت، عوامل مربوط به سازمانهای دولتی و محیط سیاسی اجتماعی، عوامل مربوط به نوع سیاست، عوامل مربوط به جامعه، موانع و محدودیت‌های مشارکت سازمانی های غیر دولتی و توصیه‌ها و راهکارهای گسترش مشارکت بود.
The aim of this study was to develop a model of Iranian NGOs’ participation in health policy-making. This applied study was qualitative in terms of the nature of the data and used interviews as a tool. Its statistical population was managers and experts in the field of NGOs. Sampling was done using the maximum diversity method and the total number of participants was 17. Purposive sampling was used to identify the sample size.
The results of the study showed that the indicators of Iranian NGOs’ participation in health policy-making were presented in the form of 8 categories: capacities and capabilities of NGOs, views and suggestions of NGOs, methods of NGO participation, policy content, barriers and limitations of participation, strategies for expanding NGO participation, the role of NGOs in innovation and transformation of the health system, and promoting capacity building and community empowerment in the health sector;
The final model of NGO participation in health system policymaking was four main parts: NGO participation in the policymaking process, factors affecting NGO participation in health policymaking, factors related to government organizations and the socio-political environment, policy type factors, community factors, barriers and limitations to NGO participation, and recommendations and strategies for expanding participation.
اخوان بهبهانی، علی؛ مسعودی اصل، ایروان؛ حسام، سمیه و نجفی‌خواه، محسن (1399). چالش‌های مشارکت در قانون‌گذاری در بخش سلامت (مطالعه کیفی)، مجله توانبخشی، ۲۱ (۴) :۴۶۹-۴۵۴.
بلورفروش، علی؛ باینگانی، بهمن و فائقی، سحر(1402). تحلیل جامعه شناختی فعالیت‌ها و عملکردهای مؤسسات خیریه‌ای (اتنوگرافی نهادی یکی از مؤسسات حوزه سلامت)، پژوهشنامه مطالعات وقف و امور خیریه، 1(1): 209-238
جواهری، فاطمه؛ صفری شالی، رضا و مهدوی کنده، داود(1399). تحلیل جامعیت سیاستگذاری سلامت در قوانین برنامه های توسعه ایران، مسائل اجتماعی ایران ، ۱۱ (۱) :۸۷-۶۳
دماری، بهزاد؛ حیدرنیا، محمدعلی و رهبری بناب، مریم(1393). نقش و عملکرد سازمانهای مردم نهاد در حفظ و ارتقای سلامت جامعه، فصل نامه پایش، 13(5): 541-550.
روحی، نرگس و ابوالقاسم گرجی، حسن و ملکی، محمدرضا(1398). ارائه مدل هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمانهای غیردولتی ایران در بلایای طبیعی، نهمین کنگره بین المللی سلامت در حوادث و بلایا،تهران
رهبری بناب، مریم؛ مجدزاده، سید رضا؛ رجبی، فاطمه، ودادهیر، ابوعلی(1401). سیاستگذاری مشارکتی سلامت در ایران: تأملی بر تجربیات بعد از انقلاب در چارچوب هرم قانونی، نشريه فرهنگ و ارتقاي سلامت فرهنگستان علوم پزشكي، ۶ (۱) :۱۱۷-۱۱۰
سلمانی ندوشن، ابراهیم و سیدین، سیدحسام و اردلان، علی( 1398). طراحی الگوی مدیریت داوطلبان نظام سلامت ایران در بلایا،نهمین کنگره بین المللی سلامت در حوادث و بلایا،تهران.
صدیقی، محمدصادق؛ برومند کاخکی، احمد؛ اصغری، سعید و توفیقی، شهرام(1400). مطالعه مروری از کاربردها و روش‌های آینده‌نگاری در سیاستگذاری سلامت: تجارب بین‌المللی و اقتضائات ملی، رهیافت، 31(81): 133-109.
ملک محمدی، حمیدرضا و وحدانی‌نیا، ولی‌اله(1395). تکامل سیاستگذاری سلامت: گذار به پارادایم حکمرانی برای سلامت، سیاستگذاری عمومی، 2(2): 73-94.
Ahsan, A., Alamgir, M., Imteaz, M., Daud, N. N., & Islam, R. (2022). Role of NGOs and CBOs in waste management. Iranian journal of public health, 41(6), 27.
Alonazi, W. B. (2017). Exploring shared risks through public-private partnerships in public health programs: a mixed method. BMC public health, 17(1), 1-7.
Angwenyi, V., Aantjes, C., Bunders-Aelen, J., Criel, B., & Lazarus, J. V. (2020). Context matters: a qualitative study of the practicalities and dilemmas of delivering integrated chronic care within primary and secondary care settings in a rural Malawian district. BMC family practice, 21(1), 1-12.
Azenha, G., Bass, L. P., Caleffi, M., Smith, R., Pretorius, L., Durstine, A., & Perez, C. P. (2021). The role of breast cancer civil society in different resource settings. The Breast, 20, S81-S87.
Bernal, V., & Grewal, I. (Eds.). (2021). Theorizing NGOs: States, feminisms, and neoliberalism. Duke University Press.
Davies, T. (2021). NGOs: A new history of transnational civil society. Oxford University Press.
Dimitrova, A., & Buzogány, A. (2014). Post‐Accession Policy‐Making in B ulgaria and R omania: Can Non‐state Actors Use EU Rules to Promote Better Governance?. JCMS: Journal of Common Market Studies, 52(1), 139-156.
Ejaz, I., Shaikh, B. T., & Rizvi, N. (2011). NGOs and government partnership for health systems strengthening: a qualitative study presenting viewpoints of government, NGOs and donors in Pakistan. BMC health services research, 11, 1-7.
Fabia, R., Gallagher, J., Wheeler, K. K., Johnson, M., Cadelski, K., Armstrong, M., ... & Jeng, J. C. (2020). Efforts to catalogue non-governmental organizations with a role in global burn relief. Burns, 46(4), 804-816.
Fryatt, R., Bennett, S., & Soucat, A. (2017). Health sector governance: should we be investing more?. BMJ Global Health, 2(2), e000343.
Gilson, L., Sen, P. D., Mohammed, S., & Mujinja, P. (2018). The potential of health sector non-governmental organizations: policy options. Health policy and planning, 9(1), 14-24.
Grigoras, S. (2017). Analyzing the role of NGOs in improving health and educational outcomes in rural Africa: evidence from Ethiopia, 13(2), 1-27.
Khodayari-Zarnaq، R.، Kakemam، E.، Arab-Zozani، M.، Rasouli، J.، & Sokhanvar، M. (2019). Participation of Iranian non-governmental organizations in health policy-making; barriers and strategies for development. International Journal of Health Governance.
Hajizadeh, A., Zamanzadeh, V., Kakemam, E., Bahreini, R., & Khodayari-Zarnaq, R. (2021). Factors influencing nurses participation in the health policy-making process: A systematic review. BMC nursing, 20(1), 1-9.
Hasmath, R., & Hsu, J. (Eds.). (2020). NGO governance and management in China (p. 1). Abingdon: Routledge. Maung, H. M. W., Saw, S., Isaakidis, P., Khogali, M., Reid, A., Hoa, N. B., ... & Aung, S. T. (2017). The contribution of a non-governmental organisation’s Community Based Tuberculosis Care Programme to case finding in Myanmar: trend over time. Infectious diseases of poverty, 6, 1-6.
Mercer, A., Khan, M. H., Daulatuzzaman, M., & Reid, J. (2019). Effectiveness of an NGO primary health care programme in rural Bangladesh: evidence from the management information system. Health policy and planning, 19(4), 187-198.
Mills, A. (2014). Health care systems in low-and middle-income countries. New England Journal of Medicine, 370(6), 552-557.
Muriuki, G. (2021). A History of the Kikuyu to 1904. University of London, School of Oriental and African Studies (United Kingdom).
Nanjunda, D. C., & Dinesha, P. T. (2011). Role of non-governmental organizations (NGOs) interventions on tribal health: Some annotations from grass root level. International NGO Journal, 6(9), 193-196.
Piotrowicz, M., & Cianciara, D. (2013). The role of non-governmental organizations in the social and the health system. Przegl Epidemiol, 67(1), 69-74.
Odindo, M. A., & Mwanthi, M. A. (2019). Role of governmental and non-governmental organizations in mitigation of stigma and discrimination among HIV/AIDS persons in Kibera, Kenya. East African Journal of Public Health, 5(1), 1-5.
Okeyo, I., Lehmann, U., & Schneider, H. (2020). The impact of differing frames on early stages of intersectoral collaboration: the case of the First 1000 Days Initiative in the Western Cape Province. Health Research Policy and Systems, 18(1), 1-14.
Otchere, S., & Ransom, E. (2019). Bringing care closer to mothers and newborns: using the gap analysis tool to develop a household to hospital continuum of care. Washington, DC, USA: Save the Children.
Rahman, S.G. (2017), Public Health in Europe: The Role of Non-Governmental Public Health Associations in Public Health Policy Development, Department of Public Health Science, Karolinska Institutet, Solna.
Rajabi, M., Ebrahimi, P., & Aryankhesal, A. (2022). Role of nongovernmental organizations in Iran's health system: What do they do and what can they do?. Journal of Education and Health Promotion, 11.
Rose, G., von Hippel, C., Brener, L., & von Hippel, B. (2018). Attitudes of people working in mental health non-governmental organisations in Australia: A comparison with other mental health professionals. Health psychology open, 5(1), 2055102918765413.
Saber, M., Haghdoost, A., Taghdisi, M. H., Eftekhar, H., Safinejad, H., & Mehri, A. (2021). Providing and promoting health-oriented services by nongovernmental organizations: A qualitative study. Journal of Education and Health Promotion, 10(1).
Sanadgol, A., Doshmangir, L., Majdzadeh, R., & Gordeev, V. S. (2022). Strategies to strengthen non-governmental organizations' participation in the Iranian health system. Frontiers in public health, 10, 929614.
Srinivas, H. (2024). Quick introduction: NGO accountability. GDRC Reseaarch Output E-109.