پیش بینی نوموفوبیا بر اساس طرحواره های هیجانی در دانشجویان

محورهای موضوعی : روان شناسی

فرزانه فردین فر ¹ , محمد محمدی پور ²

1 - گروه مشاوره / دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی / دانشگاه آزاد بجنورد / ایران
2 - دانشیار گروه روانشناسی / واحد قوچان / دانشگاه آزاد اسلامی / قوچان / ایران

تاریخ دریافت : 1400/06/31 تاریخ پذیرش : 1400/09/20 تاریخ انتشار : 1400/08/01

کلید واژه: دانشجویان, طرحواره های هیجانی, نوموفوبیا,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی نوموفوبیا بر اساسطرحواره‌های هیجانی در بین دانشجویان انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد در نیمسال اول تحصیلی 1399-1400بود که به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی تعداد 350 نفر (214 نفر دختر و 136 نفر پسر)بر اساس فرمول کوکران از بین دانشجویان 18 تا 25 سال به طور در دسترس انتخاب شدند و سپس با توجه به شرایط بیماری کووید 19، پرسشنامه‌های نوموفوبیا (NMP-Q) از بیلدریم و کوریا (2015)و طرحواره‌های هیجانی (LESS) ازلیهی (2002) به شکل مجازی روی آنها اجرا شد. تحلیل داده‌ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام و با استفاده از نرم‌افزار SPSSنسخه 25 انجام شد. یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که بیشترین همبستگی بین مؤلفه کنترل (0.527-=r) و کمترین همبستگی بین ابراز هیجانات وجود دارد(0.007=r). همچنین مؤلفه‌های کنترل، نشخوارگری و احساس شرم و گناه به میزان 17 درصد از واریانس نوموفوبیا را تبیین می‌کنند. در مجموع می‌توان گفت که ویژگی‌های روانشناختی عمیقی مانند طرحواره‌ها و هیجانات افراد می‌تواند در تشدید یا تسکین علائم نوموفوبیا مؤثر واقع شود.

چکیده انگلیسی:

The aim of this study was to predict nomophobia based on emotional schemas among students. The research method was descriptive and correlational. The statistical population included all students of Mashhad University of Medical Sciences in the first semester of the academic year 1399-1400. The nomophobia questionnaires (NMP-Q) by Bildrim and Correa (2015) and the emotional schemas (LESS) by Leahy (2002) were virtually selected and then virtualized according to the condition of Covid 19 disease. Done. Accomplished. Data analysis was performed by Pearson correlation test and stepwise regression using SPSS software version 25. Findings indicated that there was the highest correlation between the control component (r = -0.527) and the lowest correlation between emotion expression (r = 0.007). They also explain the components of control, rumination, and feelings of shame and guilt in 17% of the variance of nomophobia. In general, it can be said that deep psychological characteristics such as schemas and emotions can be effective in aggravating or relieving the symptoms of nomophobia.