تحلیلی بر تأثیر مکان های گردشگری شهری در جذب گردشگران فرهنگی(مطالعه موردی: شهر پاریس)
محورهای موضوعی : معماری
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زرند، زرند، ایران.
کلید واژه: فضای شهری, مکانهای گردشگری شهری, مکانهای گردشگری فرهنگی, تجربه گردشگر فرهنگی,
چکیده مقاله :
گردشــگری فرهنگی از جدیدترین رویکردها و شــهر از مهمترین مقاصد گردشــگران هســت. این پژوهش به تأثیر مکانهایگردشگری شهری در جذب گردشگران فرهنگی و با تمرکز بر شهر پاریس پرداخته که با رویکردی تحلیلی و روش تحلیل محتوا،به تبیین چهارچوبی حاصل از شــاخصهای ســازنده مکانهای گردشگری فرهنگی در شهر و سپس در تکمیل چهارچوب و مدلتحلیلی به بررسی تأثیر آنها در جذب گردشگران فرهنگی و تبیین شاخصهای سازنده تجارب ایشان میپردازد. درنهایت با تمرکزبر پاریس و بر اســاس مدل مذکور چگونگی تأثیر شــاخصها را بررســی مینماید. نتایج، بیانگر آن است که گردشگران فرهنگیبه دنبال تجاربی موثق، متنوع و خلاقاند و مکانهای مربوطه، شــاخصهای ســازنده مکانهای فرهنگی شهر و شامل عرصههایعمومی (تاریخی، طبیعی، فرهنگی معاصر، بومی، غیرمتعارف شــهری، تفریحی، تجاری،) با خصوصیات کالبدی ثابت یا موقت، بههمراه تعاملات اجتماعی در تجربه حضور گردشگران و شکل یافتن معنای فرهنگی فضا در ترکیبی نمادین و پیوسته میباشند
tourism is among recent postmodern approaches in satisfying the cultural needs of today’s world. Thisstudy investigates the dynamics of urban tourism places that can affect the attraction of cultural tourists. Firstly,urban tourism places such as historical places were recognized by implementing an analytical approach, and aframework resulting from their constructing factors in the city was defined. Through analyzing the concepts andobjectives of this research, the recognized places were identified as cultural tourism places in the city. Secondly, theresearcher conducted an analytical approach to identify how these factors influence cultural tourist attraction usingcultural tourists’ experiences to complete the framework and the resulting analytical model. Finally, to examine theresearch hypotheses in an urban area, Paris City was selected as a case study. Cultural tourism places in Paris werecategorize into three distinct groups: 1) permanent historical heritage and cultural or natural places, 2) temporaryhistorical heritage and cultural or natural places, and 3) constant emergence of new art instances in the city resultingfrom revisiting the role of culture and substituting marginal artists and producing real cultural scenes in differenturban places. These three groups were assessed using cultural tourists’ experiences to shed light upon the effect offactors constructing cultural tourism placesas well as factors constructing experiences of cultural tourists. Based onthe analyses, the results indicated that cultural tourists search for authentic experiences which come along with thepresence of city’s everyday life; such pluralist experiences which are creative in their today’s origin that resulted fromactive participation of cultural tourists in urban places. Such places are defined as connected factors of urban culturalplaces separately or collectively. These places include historical, natural and contemporary cultural public realms,local public realms, unconventional urban public realms, and recreational business public realms. These joinedtemporary or permanent open, semi-open and sometimes-close symbolic physical characteristics along with symboliccultural social actions; interactions with the presence of cultural tourists and formation of cultural meanings basedon their understanding from the spirit of the atmosphere produce a symbolic framework. Surely, places containingcultural meanings, such as artistic, historical, national, mythical, scientific, literary, ethnical, social and recreational,present cultural tourists with authentic and pluralist experiences that derived from understandings the life style andcultural meanings of the hosting society in different ways and can play effective role in attracting cultural tourists.It’s worth mentioning that applying such places as a temporary or permanent localities in holding festival activitiesand events or presenting and introducing them in informal events to separate production and nonproduction for themin city’s everyday life experience, can lead to creation of different meanings and interpretations of such places thatrooted in the identity of these places. Creation of such individual readings and having as many understandings asthose who experienced the atmosphere in these cultural places can be more influential in forming a creative meaningsin attracting cultural tourists. Other influential factors can be socio-economic factors that can be subject of futureinvestigations.
1. استیونسون، د‌بورا. (1388). شهرها و فرهنگ های شهری. (رجب پناهی و احمد پور احمد مترجمان). تهران: مرکز مطالعاتی و تحقیقاتی شهرسازی و معماری. (نشر اثر اصلی 2003).
2. بونی فیس، پرسیلا. (1380). مدیریت گردشگری فرهنگی. (محمود عبد‌الله زاد‌ه مترجم). تهران: د‌فتر پژوهش‌های فرهنگی. (نشر اثر اصلی 1995).
3. پاپلی یزد‌ی، محمد حسین؛ و سقایی، مهد‌ی. (1386). گردشگری (ماهیت و مفاهیم). (چاپ د‌وم)، تهران: سازمان مطالعه و تد‌وین کتب علوم انسانی د‌انشگاه‌ها (سمت).
4. حبیب، فرح. حسینی‌نیا، مهدیه. (1392). تحلیلی بر مفهوم فرهنگ شهری و تأثیر آن در جذب گردشگر فرهنگی (بررسی چند مصد‌اق جهانی)، مجله هویت شهر، 7 (14)، 5-6.
5. حبیب، فرح؛ حسینی‌نیا، مهدیه. (1394). پاید‌اری شهر از منظر شکل‌شناسی شهری (بررسی فشرد‌گی در ارگ بم)، مجله هویت شهر، 9 (22)، 5-18.
6. حسینی‌نیا، مهدیه. (1393). تحلیلی بر رویکرد‌های مرتبط با تحولات گردشگری فرهنگی در فضای شهری، همایش بین‌المللی علمی راهبرد‌ی توسعه گردشگری جمهوری اسلامی ایران، چالش‌ها و چشم‌اند‌ازها. (مهرماه 1393)، مشهد.
7. حسینی‌نیا، مهدیه. (1394). تحلیلی بر مفهوم فضای شهری و تأثیر آن در جذب گردشگر فرهنگی (بررسی محله زرتشتیان کرمان)، اولین اجلاس بین‌المللی معماری شهرسازی عمران هنر و محیط‌زیست؛ افق‌های آیند‌ه نگاه به گذشته. (اسفند‌ماه 1394)، تبریز.
8. حمید‌ی، ملیحه. (1376). استخوان‌بند‌ی شهر تهران. جلد اول، (چاپ اول)، تهران:
حوزه معاونت فنی و عمرانی شهرداری.
9. شولتز، کریستین نور برگ. (1388). روح مکان و به‌سوی پد‌ید‌ارشناسی معماری.
(محمد‌رضا شیرازی مترجم). تهران: رخ د‌اد‌نو. (نشر اصلی اثر1980)
10. قباد‌یان، وحید. ( 1382). مبانی و مفاهیم در معماری معاصر غرب. (چاپ اول)، تهران: د‌فتر پژوهش‌های فرهنگی.
11. مد‌نی پور، علی. (1379). طراحی فضای شهری: نگرشی بر فرایند‌ی اجتماعی-مکانی. (فرهاد مرتضایی مترجم). تهران: شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری.
12. مد‌یری، آتوسا. (1384). بررسی نقش فضای شهری در توسعه فرهنگی بافت تاریخی. رساله د‌کتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران.
13. Bauer, M. (2005). Cultural Tourism in Euroupe, (Edited by Greg Richards), CAB international, 107-122.
14. Dumont, E., Ruelle, C., & Teller, J., (2005), Pro- Active Management of the Impact of Cultural Tourism up on Urban Resources and Economies. European Commission.
15. Freytag, T. (2008). Making a Difference: Tourist Practices of Repeat Visitors in the City of Paris, Social Geography Discussions, 4, 1-25.
16. Gospodini, A., (2001).Urban Dsign Urban Space Morphology, Urban Tourism: An Emerging New Paradingm Concerning Their Relationship, European planning Studies, 9 (7), 925-934.
17. Gospodini, A., (2002). European Cities in Competition and the New Uses of Urban Design, Urban Design, 7 (1), 59-73.
18. Gastronomy festivals. (2011). Retrieved September, 2011, from http://www.gastronomyfestivals.com/
19. Habib, F., Hosseini Nia, M., (2012). An Analytical Approach to the Role of Urban Space in Attracting Cultural Tourist, American Journal of Scientific Research, 71, 109-125.
20. Hayllar, B., Tony, G., & Edwards, D. (2008). City Spaces – Tourist Places: Urban Tourism Precincts. Elsevier: Great Britain.
21. Hostelbookers (2011). Reteieved September, 2011, from http://blog-fr.hostelbookers.com/idee-voyage/nouvel-an-reveillon-paris-londres/.
22. Jelincic, D. A. (2001). Crotian Cultural Tourism Development Strategy. A Driving Force for Urban Tourism- Application of Experiences to Countries in Transition.The 1st International Seminar on Culture. May 18-19, (p.p 1-6).Dubrovnik: Institute for International Relation.
23. Lagroup & Interarts. (2005). City Tourism & Culture the European Experience, A Report of the Research Group of the European travel commission and of the world tourism organization. Brussels: Author.
24. Lefebvere, H. (1990). The Production of Space. (D. N. Smith, Trans.).(1th ed.). US New-England states: Massachusetts.
25. Lord, G. D. (1999). The Power of Cultural Tourism. Keynote Presentation. Retrieved 19 September, 1999, from http://linkbc.ca/torc/downs1/ Artcl_PowerCulturalTourismGL.pdf.
26. Myworldevents, 2011. Reteieved September, 2011, from http://www.myworldevents.com/france/nuit_blanche.html.
27. Nes, A.V. (2003). The configurable urban sustainability. In what ways a morphological or configurational approach contributes to our understanding of urban sustainability in JIA
Beisi (Ed.).Dense living urban structures. August 22-25, (P.P
191-202). Hong Kong: University of Hong Kong / faculty of Architecture.
28. Panoramio. (2011). Reteieved September, 2011, from http://www.panoramio.com/map.
29. Pearce, G. D. (1998). Tourist Districts in Paris: Structure and Functions. Tourism management, 19 (1), 49-65.
30. Pearce, G. D. (1999). Tourism in Paris Studies at the Microscale. Annals of Tourism Research. 26(1), 77-97.
31. Ribeiro, P. S. H. (2005). Space in bodies and bodies in space: an examination of bodily experience in Parc de la Villette. Unpublished master’s thesis, University College London.
32. Richards, G.& Wilson, J., (2004). The Impact of cultural Events on City Image: Rolterdam, cultural capital of Europe 2001. Urban studies. 41 (10), 1931-1951.
33. Richards, G., & Wilson, J., (2006). Developing Creativity in Tourist Experiences: A Solution to the Serial Reproduction of Culture?. Tourism management, 27, 1209-1223.
34. Schulz, Ch. N. (1980). Genius loci: towards a phenomenology of architecture. (M. Shirazi, Trans.).(1th ed.).
US Midwestrn states: Michigan
35. Soja, E. (1990). Postmodern Geographies. The Reassertion of Space in Critical Social Theory. London.
36. Tschumi, B. (1990). Questions of Space: Lectures on Architecture. The University of California.
37. Uriely, N. (2005). The Tourist Experience Conceptual Development. Annals of Tourism Research. 32 (1), 199-216.
38. Vivant, E. (2010). The (re)Making of Paris as a Bohemian Place?. Progress in Planning, 74, 107–152.