وحدت گرایی رویکردی الهی به طراحی شهری
محورهای موضوعی : معماری
مجتبی انصاری
1
(دانشیار معماری دانشکده هنر و معماری دانشگاه تربیت مدرس)
احسان شریفیان
2
(دانشجوی دکترای شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس)
محمدمهدی عبدالهی ثابت
3
(دانشجوی دکترای شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس)
کلید واژه: وحدت‌گرایی, خلقت, طراحی شهری الهی, اصول طراحی,
چکیده مقاله :
نظریات طراحی‌شهری همراه خود ارزش‌های مخصوصی مطرح کرده‌اند و همگی بر منابع اندیشه‌ای مستند بوده و از زمینه‌های فرهنگی تاثیر گرفته‌اند. براین‌اساس، پژوهش حاضر با تفاوت رویکرد، به ویژه در مبانی فکری سعی دارد تا با بهره‌گیری از تعالیم قرآن کریم به طراحی‌شهری بپرازد؛از این روی با محوریت رهنمود‌های قرآن کریم به کنکاش در خلقت-به عنوان محصولی بی‌نقص- پرداخته و بدین نتیجه می‌رسد که وحدت، کیفیت مسلط بر خلقت و فعل الهی است. براین‌اساس انسان را به عنوان جانشین پروردگار در زمین به تحقق این اصل در نظر و عمل دعوت می‌کند، و در بازشناسی مفهومی، وحدت را به معنای چینش اجزا درکنار یکدیگر با کیفیتی که یک کل هماهنگ و هم‌هدف را تشکیل دهند، تعریف می‌نماید. در ترجمان این مفهوم به زبان طراحی‌شهری، اصل وحدت فضایی به عنوان اصل مسلط در شهرسازی ارائه و آن را به عنوان مفهومی جامعِ اصول وحدت، کثرت و محصول ترکیب این‌دو در شهرسازی بیان می‌دارد.
_||_