تعیین سطوح آسایش اقلیمی ماهانه در منطقۀ آزاد چابهار با نگاه گردشگری
محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری
کلید واژه: اقلیم گردشگری, پتانسیل‌های اقلیمی, شاخص‌های زیست اقلیمی, منطقه آزاد چابهار,
چکیده مقاله :
با توجه به رابطه تنگاتنگ اقلیم و گردشگری، سازمان های گردشگری باید در برنامه ریزی ها و طراحی های آینده، پتانسیل های زیست اقلیمی مناطق را مدنظر قرار دهند. در این پژوهش به منظور شناخت قابلیت های اقلیم گردشگری در منطقه آزاد چابهار از شاخص های زیست اقلیمی ترجونگ، شاخص گرما، humidex، فشار عصبی، دمای مؤثر و بیکر استفاده شد. در همین راستا داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک چابهار که در منطقه آزاد واقع شده است، در طی دوره 1981 تا 2010 مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که در این منطقه، ماه های ژانویه، فوریه و دسامبر از بیشترین آسایش اقلیمی برای گردشگری برخوردار هستند و کلیه مدل ها مطلوبیت این ماه‌ها را مورد تأیید قرار می دهند. بر طبق نتایج بدست آمده از اکثر مدل ها، در این ایستگاه ماه های می، ژوئن و ژوئیه دارای شرایط آسایشی نامطلوبی برای گردشگران می باشند و مسافرت به منطقه در این ماه ها توصیه نمی شود
According the close relationship between climate and tourism, tourism organizations should consider the bioclimatic potential of areas in future planning and designs. In this study, to recognize the potential of of tourism climate in Chabahar Free Zone, bioclimatic indices such as Terjung, Heat Index, humidex, stress, effective temperature and Baker were used.In this regard, meteorological data of Chabahar station that is located in the free zone, for the period 1981 to 2010 were used.The results showed that in the area, the months of January, February and December have the most climatic comfort for tourism and all models confirm the desirability of these months. According to most of the models, in this station the months of May, June and July have an unfavorable comfort conditions for tourists and travelling is not recommended during these months.
_||_