تبیین موانع توسعه صنعت گردشگری ( مطالعه موردی) شهر کجور
محورهای موضوعی :
مربوط به گردشگری
جمشید عینالی
1
,
محمد علی الهی چورن
2
,
مهدی چراغی
3
1 - گروه جغرافیا و برنامه ریزی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه زنجان
2 - جغرافیا دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه زنجان
3 - دانش آموخته کارشناسی ارشد دانشگاه زنجان
تاریخ دریافت : 1397/06/05
تاریخ پذیرش : 1397/08/27
تاریخ انتشار : 1397/09/01
کلید واژه:
گردشگری,
موانع توسعه گردشگری,
شهر کجور,
چکیده مقاله :
امروزه صنعت گردشگری به عنوان یک پدیده اجتماعی- اقتصادی به یکی از بزرگترین بخش های اقتصادی که درآمد، شغل و مبادلات ارزی را برای بسیاری از کشورها را فراهم می کند از این رو توسعه صنعت گردشگری موجب افزایش معیشت خانوادهای محلی ،بهبود وضعیت کسب و کار آنها جهت ایجاد شرکت های کوچک ورفع تنگناهای زیر بنایی در صنعت گردشگری درکشورهای در حال توسعه می گردد .هدف از این تحقیق مهم ترین موانع توسعه صنعت گردشگری درشهر کجور می باشد. نوع تحقیق کابردی و روش توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات از روشهای کتابخانهای و میدانی (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق خانوارهای شهر کجور می باشد. که طبق فرمول کوکران تعداد نمونه150 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل عاملی اکتشافی) استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که، نتیجه حاصل از تقلیل 39 متغیر 8 عامل بوده است که عبارتند از: عامل کالبدی، عامل کالبدی و اقتصادی، عامل اطلاع رسانی فرهنگی، عامل فرهنگی و عامل اجتماعی بوده اند که در این میان عامل کالبدی با مقدار ویژه67/8 که به تنهایی قادر است 34/15واریانس را محاسبه کند.که به عنوان مهم ترین موانع توسعه گردشگری شهر کجور شناخته شد.
چکیده انگلیسی:
Tourism, as the second largest incomes industry in the world after oil, has had a remarkable development in terms of the structural and functional status of human settlements, including towns and villages, due to its many positive socio-economic impacts. The industry, from which it is promising The third development strategy of the Third World is considered. The purpose of this research is the most important obstacles to the development of tourism industry in Kojur city. Type of research and descriptive-analytical method. For data collection, library and field methods (questionnaire) have been used. The statistical population of the research is Kojour households. According to the Cochran formula, 150 samples were obtained. For data analysis, descriptive and inferential statistics (exploratory factor analysis) have been used. The findings of the research show that the result of the reduction of 39 variables was eight factors: physical factor, physical and economic factor, factor of cultural information, cultural factor and social factor, among which the physical factor with the amount Special 67/8, which alone can calculate 34/15 variance, which was recognized as the most important obstacle to the development of tourism in the city of Kojur.
منابع و مأخذ:
اکبرپور سراسکانرود، م.، رحیمی، م.، محمدی، ف.، فاضل. (2013). سنجش تأثیرات گسترش گردشگری بر ابعاد توسعه پایدار مطالعه موردی: شهرستان هشترود.فصلنامه علمی-پژوهشی برنامه ریزی منطقه ای، 1، 93-104.
بزازان، ف.، جعفری، ف. (2015). اثر توسعه گردشگری بر اقتصاد شهرستان نیشابور.سیاست گذاری پیشرفت اقتصادی، 2(4)، 9-30. فصلنامه علمی-پژوهشی برنامه ریزی منطقه ای، 7(26)، 41-54.
جمینی، تقدیسی، علیپور، خالد، فیضی، شلیر. (2015). تحلیل عاملی متغیرهای پیشبرنده و بازدارنده توسعة کارآفرینی در میان زنان روستایی شهرستان روانسر. مطالعات اجتماعی روان شناختی زنان، 13(1)، 63-88.
سعیده زرآبادی زهراالسادات، عبداله بهار. ارزیابی عوامل موثر در توسعه صنعت گردشگری منطقه آزاد چابهار با بهره گیری از روش فرایند تحلیل شبکهای (ANP).
شربتی اکبر. "بررسی نقش گردشگری در توسعه اقتصادی استان گلستان." 43-59.
شوکتی آمقانی محمد، اسحاقی رضا، ماهری احد، رضایی روح اله، شعبانعلی فمی حسین. بررسی موانع توسعه گردشگری در مناطق روستایی شهرستان اسکو (مطالعه موردی: روستای ساحلی آق گنبد).
صیدایی سیداسکندر، رستمی شهین. سنجش تاثیرات اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی توسعه گردشگری (نمونه موردی شهر کرمانشاه).
صیدایی سیداسکندر، هدایتی مقدم زهرا. نقش امنیت در توسعه گردشگری
ضرغام بروجنی، نیک بین، مهنا. (2012). سنجش پایداری توسعه گردشگری در جزیره کیش.فصلنامه علمی پژوهشی پژوهشهای اقتصادی (رشد و توسعه پایدار)،12(2)، 137-168.
فتح اله زاده طاهره، شریفی چابکی رقیه. بررسی رابطه توسعه گردشگری، رشد اشتغال و کاهش بزهکاری در شهرستان بندر انزلی.
مطیعی لنگرودی، فردوسی، شاه محمدی. (2017). تبیین اثرات رضایتمندی گردشگران در بازاریابی گردشگری دریایی (مورد مطالعه: نواحی
هزارجریبی جعفر، نجفی ملک محمد. اعتماد اجتماعی و توسعه گردشگری.
Bordas Rubies، (2001). Improving public-private sectors cooperation in tourism: A new paradigm for destinations. Tourism Review،56(3/4)، 38-41.
Boz،، & Unal، D. (2011). Successful Promotion Strategy in Destination Tourism Marketing Through Social Media; Queensland، Australia Case. International Journal of Interdisciplinary Research SIPARUNTON،1(1).
Cynarski،، & Grzywacz، R. (2016). Tourist، ecological and recreational behaviours in leisure time–contribution to the sociology of leisure. Prace Naukowe Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie Kultura Fizyczna،15(1)، 79-88.
Efthymiou،، Arvanitis، P.، & Papatheodorou، A. (2016). Institutional Changes and Dynamics in the European Aviation Sector: Implications for Tourism. In Global Dynamics in Travel، Tourism، and Hospitality (pp. 41-57). IGI Global.
Endicott،، Tuck-Po، L.، Zahari، N. F.، & Rudge، A. (2016). Batek playing Batek for tourists at Peninsular Malaysia’s national park.
Eurostat، U. (2017). trade since 1988 by SITC database (DS-018995).
Frechtling، (2013). The Economic impact of tourism: Overview and examples of macroeconomic analysis. UNWTO Statistics and TSA Issues Paper Series.
Friedel،، & Chewings، V. (2008). Central Australian Tourism Futures: Refining Regional Development Strategies Using a Systems Approach: Central Australian Tourism Futures Stage 2. Desert Knowledge Cooperative Research Centre.
Gburova،، & Matusikova، D. (2015). POSSIBILITIES OF UTILISING VIRTUAL MARKET IN TOURISM SPHERE.
Turner،، & Sears، Z. (2013). Travel & Tourism as a driver of employment growth. The Travel & Tourism Competitiveness Report، 63-69.
UNWTO، Ś. O. T. (2015). International Tourism: First results of 2011 confirm consolidation of growth.
Zaei، E.، & Zaei، M. E. (2013). The impacts of tourism industry on host community. European journal of tourism hospitality and research،1(2)، 12-21.
_||_