چکیده
مقدمه: بیماریهای روانتنی به بیماریهای جسمی گفته میشود که عوامل روانی در شروع یا تشدید آنها مؤثر باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاهمدت بر دشواری در تنظیم هیجان و سبک¬های دلبستگی در بیماران روانی-تنی انجام شد.
روش پژوهش: روش چکیده کامل
چکیده
مقدمه: بیماریهای روانتنی به بیماریهای جسمی گفته میشود که عوامل روانی در شروع یا تشدید آنها مؤثر باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان پویشی فشرده و کوتاهمدت بر دشواری در تنظیم هیجان و سبک¬های دلبستگی در بیماران روانی-تنی انجام شد.
روش پژوهش: روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پیشآزمون - پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش تمامی بیماران روانی-تنی مراجعه کننده به کلینیک¬های سایکوسوماتیک شهر تهران در سال 1402 بود. از میان آنها، 30 نفر به روش نمونه¬گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش درمان پویشی 15 جلسه 90 دقیقه¬ای دریافت کرد، درحالیکه گروه کنترل مداخله¬ای دریافت نکرد. دو گروه با دشواری در تنظیم هیجان و سبک¬های دلبستگی در سه مرحله مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت تجزیه¬وتحلیل داده¬ها از نرم افزار SPSS-24 و آزمون آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه¬گیری¬های مکرر استفاده شد.
یافته¬ها: میانگین نمرات دشواری تنظیم هیجان و سبک¬های دلبستگی قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان 25/72، 36/58، 08/24 و در گروه کنترل 12/72، 16/59، 52/23 بود (05/0p<)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات سبک¬های دلبستگی در گروه درمان به صورت معنی¬ داری نسبت به گروه کنترل افزایش و در دشواری در تنظیم هیجان کاهش نشان داد (01/0p<).
نتیجه¬گیری: نتایج پژوهش حاکی از تأثیر مداخله درمان پویشی فشرده و کوتاه مدت بر بهبود علائم روان¬شناختی مورد بررسی در گروه آزمایش بود. با رعایت جانب احتیاط استفاده از این مداخله به¬عنوان درمان مکمل در بیماران روانی-تنی توصیه می¬شود.
پرونده مقاله