بررسی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی

محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

فرناز گنج آبادی ¹ (دانشجو)
احسان اله جلیلی ² (دانشجو)

تاریخ دریافت : 1394/12/14 تاریخ پذیرش : 1395/01/03 تاریخ انتشار : 1391/12/01

کلید واژه: عملکرد, سیب زمینی, سولفوسولفورون, متری بیوزین, ریم سولفورون, تراکم علف هرز,

چکیده مقاله :

به منظور ارزیابی شیوه کنترل شیمیا یی علفهای هرز رویش نموده پس از مرحله خاکدهی در سیب زمینی در شهرستان خدابنده آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار و تیمارهای آزمایشی شامل: 1- سنکور (دوز توصیه شده)، 2- تیتوس (دوز توصیه شده)، 3- آپیروس (دوز توصیه شده)، 4- سنکور+ تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 5- سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 6- سنکور+ تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 7- سنکور+ آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 8- سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 9- سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 10- تیتوس(25% دوز توصیه شده)، 11- تیتوس(50% دوز توصیه شده)، 12- تیتوس(75% دوز توصیه شده)، 13- آپیروس (25% دوز توصیه شده)، 14- آپیروس (50% دوز توصیه شده)، 15- آپیروس (75% دوز توصیه شده)، 16- شاهد بدون وجین، 17- شاهد وجین کامل فاکتورهای مورد بررسی تعداد علفهای هرز به تفکیک گونه، ارتفاع بوته سیب زمینی، تعداد برگ روی بوته، وزن خشک کل انام هوایی، وزن خشک اندام زیر زمینی در مرحله 30 روزبعد از سم سمپاشی دوم(بعد خاکدهی پای بوته) ، ودر مرحله برداشت: عملکرد غده،بیوماس کل گیاه،تعداد غده روی هر بوته،وزن غده، اندازه گیری شدند. بر اساس نتایج بدست آمده، ، تیمار تیتوس (دوز توصیه شده) به لحاظ تراکم پیچک و تاج خروس در بالاترین گروه آماری به لحاظ عددی قرار گرفت، با توجه به مقایسه میانگین عملکرد مشخص شد که تیمار علفکشی آپیروس دوز توصیه شده (57/27 تن در هکتار) تفاوت معنی داری با شاهد وجین کامل نداشته هر چند که از لحاظ عددی کمتر از آن بود، در بین تیمار های علفکشی دوز کاهش یافته سنکور+ آپیروس (75% دوز توصیه شده)، سنکور+ آپیروس (50% دوز توصیه شده) و سنکور+ تیتوس(50% دوز توصیه شده) با تولید به ترتیب52/24، 35/24 و 10/24 تن در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفته که عملکرد قابل قبولی را داشته اند.

چکیده انگلیسی:

In order to evaluate how chemical control of weeds growing Yi and after the mechanical stage in the city Khodabande potato experiment in a randomized complete block design with four replications and treatments were: 1. Snkur (recommended dose), 2. Titus (dose recommended), 3. Epirus (recommended dose), 4 Snkur + Titus (25% of the recommended dose), 5 Snkur + Titus (50% of the recommended dose), 6 Snkur + Titus (75% of the recommended dose ), 7. Snkur + Epirus (25% of the recommended dose), 8 Snkvr + Epirus (50% of the recommended dose), 9 Snkur + Epirus (75% of the recommended dose), 10. Titus (25% of the recommended dose ), 11. Titus (50% of the recommended dose), 12. Titus (75% of the recommended dose), 13 Epirus (25% of the recommended dose), 14 Epirus (50% of the recommended dose), 15 Epirus ( 75% of the recommended dose), 16 weed control, weed control factors were studied 17 weed species, potato plant height, number of leaves on the plant, total dry weight of air split, underground dry weight step 30 days after the second spraying poison (after the mechanical plant), and harvest: tuber yield, total biomass plant, tuber number per plant, tuber weight were measured. Based on the results, treatment Titus (recommended dose) in terms of bindweed and amaranth in the highest group were statistically numerically, although it has a dry weight of less than weed density was reduced doses according to the comparison showed that the average yield of herbicide Epirus recommended dose (57/27 tons per hectare) no significant difference in weed control though numerically less than it was, among herbicide treatments reduced dose of Snkur + Epirus (75% of the recommended dose), Snkur + Epirus (50% dose recommended) and Snkur + Titus (50% of the recommended dose) produced, respectively, 52/24, 35/24 and 10/24 tons per hectare in the same statistical that would have been acceptable performance and herbicide Titus 75% of the recommended dose produced a numerically 60/15 tons per hectare is the lowest yield.