اثر روش‌های مصرف باکتری‌های محرک رشد (PGPR) برمیزان عملکرد بیولوژیک و کلروفیل a+b گیاه دارویی بومادران (Achillea millefolium L.) در شرایط تنش خشکی
محورهای موضوعی : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر
احمد میرجلیلی
1
(نگارنده مسول)
کلید واژه: تنش خشکی, باکتری های محرک رشد, بومادران, عملکرد بیولوژیک و کلروفیل a+b,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی اثر روش‌های مصرف باکتری‌های محرک رشد(PGPR) بر برمیزان عملکرد بیولوژیک و کلروفیل a+b گیاه دارویی بومادران (Achillea millefolium L.) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در فروردین 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری انجام پذیرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی باسه تکرار به اجرا در آمد. عوامل آزمایشی شامل دورهای آبیاری به عنوان عامل اصلی در سه سطح آبیاری در50 ، 90 و 130 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و روش های مختلف کاربرد باکتری های محرک رشد (PGPR) شامل عدم کاربرد باکتری، کاربرد ریشه مال باکتری، کاربرد باکتری در آب آبیاری و کاربرد ریشه مال+ کاربرد باکتری در آب آبیاری به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج بدست آمده نشان داد که اثر ساده تنش خشکی و باکتری های محرک رشد مورد آزمون معنی دار و فقط اثرات متقابل عملکرد بیولوژیک معنی دار گردید. در این شرایط تنش خشکی سبب کاهش میزان عملکرد بیولوژیک و کلروفیل a+b در گیاه دارویی بومادران گردید. بعلاوه، گیاهان تیمارشده با باکتری های محرک رشد، نسبت به گیاهانی که در آنها این باکتری ها به کار نرفته بود، دارای محتوی عملکرد بیولوژیک و کلروفیل a+b بیشتری بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که کاربرد باکتری های محرک رشد به خصوص به صورت کاربرد ریشه مال+ باکتری در آب آبیاری، اثرات مفیدی در جهت افزایش محتوی دو صفت ذکر شده داشت. به صورتی که بیشترین مقدار عملکرد بیولوژیک (7142 کیلوگرم در هکتار) و کلروفیل a+b (7767/3 میلی گرم بر گرم وزن تر) در شرایط عدم وجود تنش خشکی و مصرف باکتری های محرک رشد به صورت ریشه مال + آب آبیاری و ریشه مال حاصل گردید.
In order to study the effects of PGPR application methods on biological yield and Chl a+b content of Yarrow (Achilea millefolium L.) under drought stress conditions an experiment was performed at Islamic Azad University, Yadegar-e-Imam Khomeini (RAH) Shahre-Rey Branch. This experiment was carried out as a split plot based on randomized completely randomized block design with three replications. Experimental factors were included irrigation regimes as the main plot in three levels (50, 90 and 130 mm evaporation from a class pan) and PGPR application methods in four levels (Non application, root inoculation, application in irrigation water, and root inoculation+ application in irrigation) as the subplot. The results indicated that, simple effect of irrigation and PGPRS were significant on experimented traits but the interaction effects were meaningful only on biological yield content at 5% level of Probability. In this case, drought stress decrease both biological yield and Chl a+b content of yarrow. The treated plants with PGPRS had more evaluated traits compare to control. The results revealed that root inoculation + PGPR application in irrigation were more effective than the other application methods for decreasing harmless effects of drought. So the highest biological yield content (7142 kg/hec) belonged to the normal irrigation condition (50 mm irrigation regime) and 4th level of PGPR application method (root inoculation+ application in irrigation). and the highest Chl a+b content (3.7767 Mg per gram of fresh weight) belonged to the normal irrigation condition (50 mm irrigation regime) and 4th level of PGPR application method (root inoculation+ application in irrigation).