شناسایی چالش های برنامه ریزی نظام آموزش متوسطه ایران (سالهای 85 ـ 1375)
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
1 - عضو هیات علمی مربی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیروان
کلید واژه: آموزش متوسطه – برنامه ریزی آموزشی – چالش ها – بی ثباتی مدیریت.,
چکیده مقاله :
مقاله‌ای که از نظر می‌گذرد با هدف و ضرورت شناسائی چالش‌های برنامه‌ریزی نظام آموزش متوسطه‌ی ایران (سالهای 1385 – 1375 ) که پیش نیاز تعلیمات عالی و فراهم ساز وظیفه‌ی توسعه و پیشرفت میراث علمی – فرهنگی جامعه دانشگاهی است حول دو گروه : الف) فرضیه های مربوط به متغیرهای عوامل انسانی شامل: بی‌ثباتی مدیریت – کمبود متخصص برنامه ریزی آموزشی – افزایش تقاضای اجتماعی آموزش – ناهماهنگی اداری و اجرائی – سیاست گذاری‌های متمرکز دولت – عدم ارزشیابی مستمر علمی اهداف – عدم دسترسی برنامه‌ریزان به اطلاعات مورد نیاز. ب) فرضیه‌های مربوط به متغیرهای عوامل غیر‌انسانی شامل: زمانبندی نامناسب برنامه‌ها – بودجه‌بندی نامناسب برنامه‌ها – فضا و امکانات نامناسب آموزشی انجام شد. این تحقیق از نوع توصیفی – تحلیلی است که از لحاظ هدف تحقیقی کاربردی است. روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است. جامعه آماری پژوهش را کلیه‌ی رؤسا – برنامه‌ریزان و دبیران وزارت آموزش و پرورش و اساتید دانشگاه‌های کشور (با درجه دکتری) ترجیحاً با رشته‌ی علوم تربیتی و با حداقل 20 سال سابقه ی کار بهتعداد تقریبی 12800 نفر تشکیل می‌دهند که تعداد 90 نفر به میزان 7/0 درصد کل جامعه آماری با 30 نفر در هر گروه تشکیل داده اند. نمونه گیری در این پژوهش به روش دلفی " Method – Delphi " و به طور غیر‌تصادفی از استان‌های تهران – مازندران – گلستان – خراسان شمالی و رضوی انتخاب گردید. برای تعیین روایی پرسشنامه از طریق روش آلفای کرانباخ بررسی و به مقدار 96/0 محاسبه گردید. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم افزار S. P. S. S و روش‌های آمار توصیفی و آزمون کای اسکوئیر و احتمال معنی داری Value – P تجزیه تحلیل شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که بین مجموع متغیرهای مستقل با متغیر وابسته همبستگی معنی‌داری وجود دارد.
The present study aims at identifying the challenges in high school curriculum development within 1375-1385 under two major categories: human related variables and non-human variables. The latter include management instability, lack of curriculum experts, an increasing demand for education, lack of coordination in administration, centralized policy making, lack of continuous evaluation, lack of access to information on the part of planners. The former include inappropriate schedule, ineffective budget planning, and inadequate facilities. Data gathering instrument was a researcher-made instrument. The statistica population included all heads of education department, curriculum developers, university professors who were Ph.D. holders with at least 20 years of experience. A sample of 90 was selected. The reliability of the instrument was determined to be 0.96. Based on the results, it is recommended that strategic management be given attention. Social and economic conditions should also be made more favourable to attract elites. Effective information data bases are also needed.