بررسی میزان تأثیر برنامه‌های درسی آموزش ابتدایی بر تقویت بعد عاطفی رفتار دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
بابک حسین زاده
1
(دکترای علوم تربیتی – عضوهیأت علمی و مدیر گروه آموزشی
دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل)
علی اصغر رضوی
2
(فوق لیسانس کتابداری – عضو هیأت علمی و مدیر پژوهش دانشگاه
آزاد اسلامی واحد بابل)
کلید واژه: عواطف, برنامه درسی, آموزش ابتدایی,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف بررسی میزان تأثیر برنامه‌های درسی دوره کارشناسی آموزش ابتدایی بر تقویت بعد عاطفی رفتار دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران انجام گرفته است. روش مطالعه تحقیق توصیفی از نوع مقطعی است. جامعه آماری تحقیق شامل دانشجویان دوره کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی استان مازندران به تعداد 253 نفر بود که تا سال 86-85 مشغول به تحصیل بودند. حجم نمونه آن نیز بر اساس جدول مورگان (Morgan) به تعداد 153 نفر تعیین گردید که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه بسته پاسخ تحقیق ساخته است که با توجه به فرضیه‌ها و به شیوه مقیاس لیکرت انجام می‌شود. توزیع این پرسشنامه پس از تعیین روایی و اعتبار میان نمونه آماری انجام شده است. در پایان به منظور تجزیه و تحلیل داده‌های به دست آمده از روش‌های آماری توصیفی از قبیل توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و جداول آماری مربوط به آن استفاده گردید. در بخش آمار استنباطی نیز با توجه به ترتیبی بودن مقیاس اندازه‌گیری و به منظور مقایسه بین اثربخشی برنامه‌های درسی آموزش ابتدایی دانشجویان سال‌های مختلف تحصیلی با فرضیه‌ها از آزمون خی دو (chi – square) استفاده شد. این فعالیت‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزار spss صورت گرفت و نتایج بدست آمده نشان می‌دهد برنامه درسی رشته آموزش ابتدایی در برقراری ارتباط محبت‌آمیز، تشویق در کشف خلاقیت و نوآوری ذهنی، شناسایی نیازهای روحی و روانی و علاقه آنها نسبت به به کارگیری زبان فارسی با کودکان در این دوره به طور مشابه و یکسان در سال‌های تحصیلی مختلف تأثیرگذار بوده است.
The study was done to study the effect of primary education curriculum on the emotional behavior of students of primary education at BA level. At Islamic Azad University Mazandaran province. The research methodology used was cross-sectional descriptive. Statistical population were 253 students of primary education studying in the years 2006-2007. The sample randomly selected, was reduced to 153 using Morgan table. The instrument for collecting data was researcher–developed close ended questionnaire. Based on hypotheses, likert scale was used. Establishing the reliability and validity of the questionnair, we distributed the questionnaires. At the end, we used descriptive statistics such as frequency, mean, standard deviation and statistical tables to analyze the data. In inferential statistics part, because of ordinal scales use, and to compare the effective of curriculum in different academic years, chi-square method was used. SPSS package was used to analyze the data. The primary education curriculum has an effect on establishing friendly communication, the discovery of innovation and creativity, identification of emotional and mental needs, mutual interest and the use of Persian addressing children. The effect was equal in all groups.