این مقاله با بهره‌گیری از رهیافت برنامه‌ریزی پویا و با استفاده از آمار و اطلاعات حاصل از هزینه و درآمد خانوارهای ایرانی در چارچوب نظریه چرخه ادوار زندگی مودیگلیانی و برومبرگ (1954) به بررسی روند مصرف و درآمد ادوار زندگی خانوارهای ایرانی در قالب دو نسخه معادل اطمینان کام چکیده کامل
این مقاله با بهره‌گیری از رهیافت برنامه‌ریزی پویا و با استفاده از آمار و اطلاعات حاصل از هزینه و درآمد خانوارهای ایرانی در چارچوب نظریه چرخه ادوار زندگی مودیگلیانی و برومبرگ (1954) به بررسی روند مصرف و درآمد ادوار زندگی خانوارهای ایرانی در قالب دو نسخه معادل اطمینان کامل (CEQ) و بافراستاک (عدم وجود اطمینان کامل) از نظریه درآمد دائمی فریدمن و به تفکیک گروه‌های تحصیلی و حِرف شغلی مختلف می‌پردازد. نتایج نشان داد که در تمامی این روندها تا قبل از 45 سالگی نمودار مصرف و درآمد کاملا از یکدیگر تبعیت می‌کنند؛ از این‌رو، در نسخه CEQ از نظریه درآمد دائمی تا 45 سالگی صادق است و می‌تواند روند مصرف و درآمد خانوارهای ایرانی را به‌خوبی توضیح دهد. تغییر رفتار مصرفی خانوارهای ایرانی پس از 45 سالگی نشان‌دهنده تغییر ترجیحات و نااطمینانی درآمدهای آتی است؛ به‌طوری‌که نمودار مصرف و درآمد پس از 45 سالگی را تنها می‌توان با مدل‌هایی که نااطمینانی را لحاظ می‌کنند (نسخه بافراستاک) توضیح داد. همچنین، نتایج نشان داد خانوارهای ایرانی تا 45 سالگی با انگیزه احتیاطی پس‌انداز می‌کنند؛ پس از 45 سالگی انگیزه احتیاطی برای پس‌انداز تضعیف می‌شود و با تغییر ترجیحات و نوع نااطمینانی، انگیزه تامین مالی مخارج دوران بازنشستگی برای پس‌انداز تقویت می‌گردد و پس از 65 سالگی با انگیزه ارث‌گذاری به پس‌انداز اقدام می‌کنند.
پرونده مقاله
