از وحدتِ عددی تا وحدتِ احدی تحلیل دیدگاهِ عطار نیشابوری در بابِ حقیقتِ توحید
محورهای موضوعی : متون زبان و ادبیات فارسیحمیدرضا شیرعلی 1 , ملک محمد فرخ زاد 2
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه،ساوه،ایران
2 - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه ،ساوه،ایران(نویسنده مسئول
کلید واژه:
چکیده مقاله :
نخستین اصلِ کلامی، فلسفی و عرفانیِ موردِ اجماعِ قاطبه‌ی مسلمانان و جمله‌ی پیروانِ ادیانِ ابراهیمی، اصلِ توحید است که بی‌گمان، باور به این اصلِ خدشه‌ناپذیر، محصولِ حقیقتِ وحدت است که بر سراسرِ هستی، حکمرانی می‌کند؛ لکن این مسأله را نمی‌توان نادیده گرفت که حصولِ معرفتِ تامّ نسبت به این قاعده‌ی متقن و بنیانِ مستحکم، امری به‌مراتب، صعب‌الوصول و دیریاب است و به گواهیِ عقل و نقل، تنها، بهره‌ی اوحدیِّ از اولیای الهی گشته است؛ و به بیانِ دقیق‌تر و مطابق با فرموده‌ی عرفای شامخِ ممالکِ اسلامی و مناطقِ ایمانی، وجهِ اتمّ و صورتِ اصحِّ توحید، در یدِ اختیار و حدِّ اقتدارِ انسانِ کاملِ اکمل، یعنی جنابِ ختمی‌مرتبت است. به باورِ اندیشمندانِ اسلامی، شناختِ مرزِ میانِ وحدتِ احدی با وحدتِ عددی، از عهده‌ی غالبِ آحادِ بشر خارج است؛ و آن‌چه که اربابِ معرفت از آن با عنوانِ فناء فی الله یاد می‌کنند، در واقعِ امر، استغراق در اقیانوسِ ناپیداکرانِ وحدتِ احدی است؛ وحدتی که خدای واحدش، به هیچ وجهِ من الوجوه، قبولِ ثانی نمی‌کند. مقاله ی حاضر، عهده‌دارِ بررسیِ موضوعِ مذکور در آثارِ فریدالدین محمّد عطار نیشابوری است.
The first consensually accepted theological, philosophical, and mystical principle among all Muslims and followers of Ibrahim’s religion is monotheism, and the belief in this unaltered principle, is undoubtedly the product of the truth of monotheism that governs all the existence. However, it should not be ignored that ultimate knowledge about this solid and integrated principle is hardly achievable and rarely attainable, and according to the beliefs and sayings of all distinguished mystics of Islamic countries the perfect manifestation and the most justified form of monotheism is merely in the authority of the Perfect Man ever, who is the Excellency of the Master of Prophets, Mohammad (PBUH). On the belief of Islamic thinkers the knowledge about the boundaries between oneness unity and multiple unity is out of the toleration and understanding of all human beings; and what the knowledgeable masters believe as the “annihilation in God”, is indeed drowning in unbounded ocean of oneness unity; the unity that its only God will not let a twin whatsoever. The present research is undertaking the study of the monotheism in Farīd-al-dīn Mohammad Attār Nīšābūrī’s works.
_||_