پیوند عقل و عشق در معنی دادن به زندگی، در مثنوی مولانا
محورهای موضوعی : اجتماعی (با ویژگی ادبی و هنری)لیلا شهریاری 1 , حسین اسماعیلی 2 , محمد شفیعی 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران.
2 - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد گچساارن،دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران.
3 - استادیار گروه فقه و مبانی اسلامی، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران.
کلید واژه: مثنوی, معنای زندگی, عشق, عقل,
چکیده مقاله :
اگرچه مولانا در پاسخ به این پرسش که معنای زندگی چیست؟ به صراحت سخن نمی‌گوید، در عمل، تمام آن چه در مثنوی گفته به نوعی با زندگی و معنای آن سروکار پیدا می‌کند. زیرا مثنوی از آغاز تا انجام، مخاطبی ره گم‌کرده را در نظر دارد، که جای خالی معنا را در زندگی‌اش احساس می‌کند؛ اما مشغله‌های زندگی مادی، راه ورود او را به زندگی معنوی مسدود کرده است. از آنجا که هرکس به شیوه‌ای خاص به زندگی معنا می‌دهد، مولانا در خلال ارائه تصویری از مولفه‌های زندگی معنادار خود، می‌خواهد به مخاطب در، یافتن این مؤلفه‌ها کمک کند. امّا البته یافتن نشانه‌ها که در زندگی شکوهمند، ژرف و گستردۀ مولانا، با توجه به نظم پریشان مثنوی، آسان نیست. اما از آن جا که جهان بینی مولانا، از دو سرچشمۀ عقل و عشق آب بر می‌گیرد، او این دو را در جهت دادن به زندگی هر انسانی، مقوله‌هایی تعیین کننده به شمار می‌آورد. مقالۀ حاضر با این فرض آغاز می‌شود که عقل و عشق و ملایمات هر یک، به مثابۀ دو مقولۀ متقابل و متعامل که اصلی ترین مولفه‌های زندگی معنادار است، توانایی آن را دارند که اولاً هر معنایی را که در نهایت عاطفی یا عقلانی است، از صافی خود عبور دهند و ثانیاً گنجایش آن را دارند که هر اندیشۀ متقابلی به یاری آن‌ها تأویل گردد.این مقاله که داده‌هایش با روش کیفی تحلیل و توصیف شده با هدف نشان دادن پیوندپذیری عقل و عشق به مثابۀ دو مولفۀ اصلی زندگی مادی و معنوی انسان، نگارش یافته است. مهم ترین دستاورد این پژوهش این است که زندگی هر انسان، تنها می‌تواند در پیوند عقل و عشق، معنادار شود. زیرا عقل حوزۀ خردمندانه و عشق قلمرو عاطفی زندگی را به مثابۀ دو ساحت بنیادین وجود او، تکامل می‌بخشد.
However, Rumi in response to the question "What is the meaning of life?" Does not speak explicitly, In practice, everything that is said in Masnavi deals with life and its meaning in some way. Because Masnavi has a lost audience from the beginning to the end, Who feels the emptiness of meaning in his life; But the preoccupations of material life have blocked his entry into the spiritual life. Because everyone gives meaning to life in a special way, Rumi wants to help the audience find these components by presenting a picture of the components of his meaningful life. But, of course, it is not easy to find the signs in the glorious, deep and extensive life of Rumi, according to the disturbed order of Masnavi. But since Rumi's worldview is based on the two sources of wisdom and love, He considers these two as decisive categories in giving direction to the life of every human being. The present article begins with the assumption that the intellect, love, and gentleness of each, as two reciprocal and interacting categories that are the main components of meaningful life, have the ability to first determine any meaning that is ultimately emotional or intellectual. , Pass through their filter and secondly have the capacity to interpret any mutual thought with their help. This article, whose data have been qualitatively analyzed and described, has been written with the aim of showing the interconnectedness of reason and love as the two main components of human material and spiritual life. The most important achievement of this research is that the life of every human being can only be meaningful in the connection between reason and love.
کتاب‌ها
استیس، و. ت (1361) عرفان و فلسفه، مترجم بهاء‌الدین خرمشاهی، تهران: سروش.
افلاطون (1333) پنج رساله، مترجم محمود صناعی، تهران: نگاه ترجمه و نشر کتاب.
انوری، حسن (1381) فرهنگ بزرگ سخن، تهران: سخن.
اونامونو، میگل (1394) درد جاودانگی، مترجم بهاء‌الدین خرمشاهی، تهران: ناهید.
ایگلتون، تری (1397) معنای زندگی، مترجم عباس مخبر، تهران: بان.
پورجوادی، نصرالله (1387) بادۀ عشق عرفانی، تهران: نشر کارنامه.
جعفری، محمد تقی (1344) جبر و اختیار، تهران: شرکت سهامی انتشار.
جعفری، محمد تقی (بی‌تا) مولوی و جهان‌بینی‌ها، تهران: بعثت.
حلبی، علی اصغر (1385) شرح مثنوی، جلد 1، تهران: زوّار.
دادبه، اصغر (1377) اشاعره، دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی، جلد 8، تهران: مرکز دایرة‌المعارف بزرگ اسلامی.
دورانت، ویل (1357) تاریخ فلسفه، مترجم عباس زریاب خویی، تهران: جیبی.
دورانت، ویل (1370) لذات فلسفه، مترجم عباس زریاب‌خویی، تهران: انتشارات آموزش انقلاب اسلامی.
دیلمی، علی بن محمّد (1390) الف الفت و لام معطوف، مترجم قاسم انصاری، قزوین: سایه گستر.
دینانی، ابراهیم (1391) شعاع شمس، تهران: اطلاعات.
رازی، نجم‌الدین (1370) رسالۀ عشق و عقل، تصحیح تقی تفضلی، تهران: علمی و فرهنگی.
ریچلز، جیمز (1387) فلسفۀ اخلاق، مترجم آرش اخگری، تهران: حکمت.
زرین کوب، عبدالحسین (1366) سرّ می، تهران: علمی.
زمانی، کریم (1382) میناگر عشق، تهران: نی.
سجادی، سید جعفر (1375) فرهنگ فلسفی و کلامی، تهران: امیرکبیر.
سروش، عبدالکریم (1385) قمار عاشقانه، تهران: صراط.
سکرتان، دو مینیک (1375) کلاسی سیزم، مترجم حسن افشار، تهران: مرکز.
شایگان، داریوش (1371) هانری کربن، آفاق تفکر معنوی در اسلام ایرانی، مترجم باقر پرهام، تهران: آگاه.
شایگان، داریوش (1393) پنج اقلیم حضور، تهران: فرهنگ معاصر.
شفیعی کدکنی، محمدرضا (1397) این کیمیای هستی، جلد 1، تهران: سخن.
شیمل، آن ماری (1370) شکوه شمس، مترجم حسن لاهوتی، تهران: علمی و فرهنگی.
طبری، احسان (1357) مولانا جلال‌الدین، هگل شرق: بی جا.
عبدالحکیم، خلیفه (1389) عرفان مولوی، تهران: علمی و فرهنگی. عین القضات (بی‌تا) تمهیدات، تصحیح عفیف عُسیران، تهران: منوچهری.
فرانکل، ویکتور، پی (1375) انسان در جست‌وجوی معنا، مترجم اکبر معارفی، تهران: دانشگاه تهران.
فرانکل، ویکتور، پی (1391) انسان در جست‌وجوی معنای غایی، مترجم شهاب‌الدین عباسی، تهران: پارسه.
فروم، اریک (1369) هنر عشق ورزیدن، مترجم پوری سلطانی، تهران: مروارید.
کایسر، والتر (1385) عشق مجنون، مترجم صالح حسینی، فرهنگ تاریخ اندیشه ها، ویراستار فیلیپ. پی، واینر، تهران: سُعاد.
لپ، اینیاس (1370) روان‌شناسی عشق ورزیدن، مترجمان کاظم سامی و محمود ریاضی، تهران: چاپخش.
محمدپادشاه (1363) فرهنگ جامع فارسی (آنندراج)، تهران: خیام. معین، محمّد (1361) فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.
مولوی، جلال‌الدین محمّد (1382) مثنوی، تصحیح رینولد نیکلسون، تهران: هرمس.
نصر، سید حسین (1382) آموزه‌های صوفیان، مترجمان حسین حیدری، محمدهادی امینی، تهران: قصیده سرا.
هجویری، علی بن عثمان (1387) کشف‌المحجوب، تصحیح محمود عابدی، تهران: سروش.
_||_Books
Abdolhakim, Khalife (2011) Rvmis mystic, Tehran: elmi v farhangi.
Anvary, Hassan, (2002) Dictionary of Sokhan, Tehran: Sokhan.
Cayser, walter (2007) Wisdom of the fool, Translated by Saleh Hosyni , Dictionary of the history of Ideas, Tehran: Soad.
DadBeh, Asghar (1999) Ashaereh, Islamic Larg encyclopeda, volum8, Tehran: markaze Daeratolmaaref Bozorge eslami.
Dominic, Secretatm (1997) Classicism, Translated by Hassan, Afshar, Tehran: Markaz.
Dorant, w (1979) history of philosofia, Translated by abbas zaryabkhoi, Tehran: jybi.
Dorant, w (1992) The pleasures of philosophy, translated by Abbas Zaryabekhoee, Tehran: Amuzeshe Enghelabe eslami.
Dylami Ali ebne Mohamad (2012) Alef ol fat, vlame matof, translated by Ghasem Ansari, Gazvin: sayegostar.
Dynani, Ebrahim (2013) shams’shaft, Tehran: etelaat.
Eagltom, Terry (2019) The meaning of life, Translated by Abas mokhber, Tehran: Ban.
Eynolghozat (No date) Tamhidat, correction by Afif Osyran, Tehran: manochehri.
Frankl, Viktor Emil (1997) man’s search for meaning, Translated by Ali Akbar moarefi, Tehran: university of Tehran.
Frankl, Viktor Emil (2013) Man’s search for ultimate meaning, translated by Shahaboldin Abassi, Tehran: parse.
From, metik (1991) The art of loving, translated by Poori Soltani, Tehran: Morvarid.
Halabi, Ali Asghar (2007) Sharhe Masnavi, Volom1, Tehran: Zavvar.
Hojviri, Abol hasan (2009) Kashf - of- Mahjub, corrected by Abedi, Tehra: sorush.
Jafari, Mohamad Taghi (1966) Fatalism and free will, Tehran: Enteshar.
Jafari, Mohamad Taghi (No date) Mowlavi and worldviews, Tehran: beasat.
Lepp. iynoce (1992) Psychology of loving, translated by kazem sami and mahmud Riazi, Tehran: Chapakhs. Mohamad Padeshah (1985) Anandraj, Tehran: kayyam.
Moin, M (1983) A Persian Dictionary, Tehran: Amirkabir. Molavi. Jalaloldin Mohamad (2004) Masnavi, Reynold Nichol son, Tehran: Hermes.
Nasr, Syyed Hosain (2004) Living Sufism, translated by Hosyn Haydari, Mohamad Hadi, Ghaemi, Tehran: Ghasidesara.
Onamano, migel (2014) The Pain of Immortality, translated by Bahauddin Khorramshahi, Tehran: Nahid.
Plato (1955) five essay, Translated by Mahmud Sanai, Tehran: bongahe Tarjeme V nashre ketab.
Poor javadi, Nasrollah (2009) Badeyie Eshgh, Tehran: Nashre karname.
Razi, Najmaldin (1992) Aghl v eshgh, Corrected by Taghi Tafazoli, Tehran: elmi farhangi.
Rechelz, Jamz (2002) Moral philosophy, translated by Arash Akgari, Tehran: Hekmat.
Sajjadi, Seyyed jafar (1997) Dtction aryof plnilosophyan d Theosophy, Tehran: Amirkabir.
Shafleekad kani, Mohammadreza (2019) In kimiyay hasti, Volom1, Tehran: Sokhan.
Shaygan, Daryush (1993) Henry Corbin, translated by B. Parham, Tehran: Agah.
Shaygan, Daryush (2015) Panje eglime Hozoor, Tehran: Farhang moaser.
Shimmel, Anme mari (1992) Iriumphalsun, Translated by Hassan Lahuti, Tehran: elmi v farhangi.
Sorosh, Abolkarim (2007) ghomare Asheghane, Tehran: Seraat.
Stace, W.T (1983) Mysticism and philosophy, translated by, B. Khorram Shahi, Tehran: Sorush.
Tabari, Ehsan (1979) Molana, Hegele shargh, no place.
Zamani, Karim (2004) minagare eshgh, Tehran: Ney.
Zarinkob, Abdolhosain (1988) Sectet of Ney, Tehran: elmi.