تطبیق خویش ودیگری در«از آلمان» اثرمادام استال و «غربزدگی» آلاحمد
محورهای موضوعی : شعرملاحت بابایاری روشتی 1 , مجید یوسفی بهزادی 2
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان وادبیات فرانسه، دانشکده ادبیات ،علوم انسانی واجتماعی ، گروه تخصصی فرانسه،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات ، تهران، ایران
2 - دانشیار گروه تخصصی فرانسه ، دانشکده ادبیات، علوم انسانی و اجتماعی دا نشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات ،تهران، ایران
کلید واژه: خویش, مادام دواستال, قانون ظهور, آلاحمد, دیگری,
چکیده مقاله :
جلال آلاحمد(1348-1302 ش) و مادام دو استال(1817-1766 م) در عرصه ادبیّات ایران و فرانسه از نویسندگان برجسته، شمرده میشوند که زمانه زندگی آنها از دیدگاههای مختلف ادبی، اجتماعی و فرهنگی همسانیهایی داشته و این عامل در نهایت به تقابل رمانتیسم آلمان و کلاسیسیسم فرانسه در از آلمان و غرب و شرق در غربزدگی منجر شده است. یکی از وجوه مشترک این دو نویسنده، قیاس است. حضور پُررنگ نگاه بهدیگری در نوشتار این دو نویسنده، عاملی تأثیرگذار در ارزیابیخویش است. چگونگی کاربرد نظریه پییر برونول(قانون ظهور) در القای اندیشههای آلاحمد و مادام دو استال، هدف اصلی این پژوهش است. در این پژوهش، با تکیه بر رویکرد تطبیقی خویش و دیگری که بیانگر قرابت و تضاد میان جامعهای که نگاه میکند و جامعهای که نگاه شده است، بهشرح و بیان این موضوع در این دو اثر میپردازیم و به این سوال پاسخ داده خواهد شد که چه عواملی، منجر به این اشتراکات فکری میگردد و این دو نویسنده را بههم نزدیک میکند.
AbstractJalal Al-Ahmad (1923-1969) and Madame de Staël (1717-1817) are among prominent writers of Iranian and French literature respectively. Their eras were similar in numerous ways: literature, society and culture, eventually leading to a contrast between German Romanticism and French Classicism in Germany by Madame de Staël, and east and west in Westernization by Jalal al-Ahmad. Analogy is one of the common aspects of these two works. The presence of looking at “the other” in the writings of these two authors is an influential factor in the evaluation of the “self”. The main goal of this study is to examine how Pierre Brunel’s theory of law of emergence can be applied to the the ideas of Al-Ahmad and Madame de Staël. this study takes a comparative approach to the analysis of “self” and “the other” in these two books, defining the affinity and contradiction between a society that “looks” and a society that is “looked at”. Also, the factors leading to this intellectual resemblance is identified and examined.
_||_