بررسی تأثیرات اندازه فاصله اولین سوراخ روی بال تیر از بر ستون در رفتار لرزه‌ای اتصال DFC
محورهای موضوعی : آنالیز سازه - زلزله
محسن علی بخش
1
(کارشناسی‌ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بروجرد، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، بروجرد، ایران)
روح اله احمدی جزنی
2
(عضو هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران)
محمد سهیل قبادی
3
(عضو هیأت‌علمی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، قزوین، ایران)
پیمان شادمان حیدری
4
(عضو هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران)
مهدی امری
5
(عضو هیأت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مراغه، مراغه، ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
اتصالات کاهش یافته در مقطع تیر به عنوان اتصالات شکل پذیر در قاب های خمشی ویژه شناخته می شوند. نمونه ای از اتصال مقطع کاهش یافته تیر که در آیین نامه های معتبر ساختمانی معرفی شده اتصال با کاهش مقطع بال تیر به وسیله برش شعاعی (RBS) می باشد. به منظور کاهش هزینه ساخت و همچنین اجرای ساده تر این نوع اتصال روش جدیدی بر مبنای ایجاد سوراخ های در بال تیر (DFC) به جای برش بال پیشنهاد شده است. در این پژوهش تاثیر فاصله اولین سوراخ روی بال تیر از بر ستون که به منظور کاهش مقطع ایجاد شده در رفتار لرزه ای اتصال DFC مورد ارزیابی قرار گرفته است. این مطالعه نشان می دهد که فاصله اولین سوراخ از بر ستون در بازه مکانی که بر اساس نسبتی از عرض بال تیر به میزان ( ) می باشد، رفتار شکل پذیر اتصال DFC را تامین می نماید .
Beam to column welded connection with radius cut on beam flange is known as rigid connection that provides acceptable ductility for Special Moment Resisting Frame (SMRF). In order to decrease the cost of construction and to provide an easy-to-construct structure, the new method is available for reducing the beam section based on drilling on beam flange , known as Drilled Flange connection (DFC). In this research, the effects of distance between first rows of holes from the column face on the seismic performance of DFC are studied for a specific configuration of the holes. Based on the results, the above-mentioned distance should be limited to 0.45 to 0.7 of beam flange width to provide acceptable ductility for DFC.
_||_