بهمنظور بررسی اثر کودهای زیستی(بیولوژیک) و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین(رقم ساری ۲۸۰۲) آزمایشی بهصورت کرت یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و بهصورت مزرعهای در سال 1400 در منطقه لاهیجان در استان گیلان به اجرا درآمد. عامل اص چکیده کامل
بهمنظور بررسی اثر کودهای زیستی(بیولوژیک) و تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت شیرین(رقم ساری ۲۸۰۲) آزمایشی بهصورت کرت یک بار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و بهصورت مزرعهای در سال 1400 در منطقه لاهیجان در استان گیلان به اجرا درآمد. عامل اصلی کود زیستی در چهار سطح شاهد=F1، ازته بارور۱ F2=، فسفاته بارور-۲ F3=، فسفاته بارور-۲+ ازته بارور۱F4= بود. عامل فرعی تراکم بوته در سه سطح ۵۵۰۰۰D1=، ۶۵۰۰۰ D2= و ۷۵۰۰۰D3= بوته در هكتار بود. نتایج نشان داد که استفاده از کود زیستی بر ارتفاع بوته، تعداد دانه در بلال، طول بلال، ماده خشک کل، عملکرد دانه و وزن هزار دانه تاثیری مثبت داشت. بیشترین وزن هزار دانه (۳۸۳ گرم) در تیمار F4D2 (کاربرد کود زیستی ازته بارور۱ + فسفاته بارور-۲ و تراکم۶۵ هزار بوته در هکتار)، بیشترین ماده خشک کل (۲۶۲۴۰ کیلوگرم در هکتار) در تیمار F4D2 (کاربرد کود زیستی ازته بارور۱ + فسفاته بارور-۲ و تراکم۶۵ هزار بوته در هکتار)و بیشترین عملکرد دانه (۹۱۴۶ کیلوگرم در هکتار) در تیمار F4D2 (کاربرد کود زیستی ازته بارور۱ + فسفاته بارور-۲ و تراکم۶۵ هزار بوته در هکتار) به دست آمد. نتایج نشان داد که تراکم ۶۵ هزار بوته در هکتار و کاربرد کود زیستی ازته بارور۱ + فسفاته بارور-۲ بهعنوان مناسبترین تیمار بود.
پرونده مقاله