آثار دوره های گرسنگی کوتاه مدت و غذادهی مجدد بر شاخص های تغذیه‌ای و رشد قزل-آلای رنگین‌کمان (Oncorhynchus mykiss
محورهای موضوعی : علوم تکثیر و آبزی پروریصالح بنام 1 , عیسی ابراهیمی 2 , مجید عابدی 3 , داوود گرجی 4
1 - تهران
2 - اصفهان
3 - تهران
4 - اصفهان
کلید واژه:
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر به منظور بررسی آثار دوره های گرسنگی کوتاه مدت و غذادهی مجدد بر شاخص های مختلفی نظیر ضریب تبدیل غذایی (FCR)، نسبت کارائی غذا (FER)، نسبت کارایی پروتئین (PER)، درصد رشد خالص (SGR)، درصد افزایش وزن (WG)، شاخص رشد (CF) و بررسی مکانیسم احتمالی جبران عقب ماندگی رشد در ماهی قزل آلای رنگین کمان با وزن متوسط (5/0 + 5/17 گرم) و در شرایط آزمایشگاهی کنترل شده انجام گرفت. این مطالعه مدت 8 هفته و در قالب یک طرح کاملا تصادفی با سه تیمار که هر تیمار شامل سه تکرار بود انجام گرفت. در تمام طول آزمایش تیمار شاهد بدون محرومیت غذایی و تا حد سیر تغذیه شد و تیمار اول و دوم به ترتیب 2 روز تغذیه، یک روز گرسنگی و 4 روز تغذیه، یک روز گرسنگی را تحمل کردند. ماهیان در طول دوره مطالعه هر دو هفته یک بار زیست سنجی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده در پایان دوره آزمایش در هیچ کدام از فاکتور ها بین گروه های با محرومیت غذایی و گروه شاهد و همچنین بین خود گروه های با محرومیت غذایی تفاوت معنا داری مشاهده نشد. (05/0 < P)
The aim of this study is to determine the effects of short-term starvation and re-feeding on various parameters such as Feed Conversion Ratio (FCR), Feed Efficiency Ratio (FER), Protein Efficiency Ratio (PER), Specific Growth Rate (SGR), Weight Gain (WG), Condition Factors (CF) and to investigate on the possible Catch- up growth mechanisms in rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) with an average weight of 17.5±0.5 gr. This study performed in a controlled laboratory conditions and lasted for 8 weeks in a completely randomized design with three treatments and three replicates per treatment. Throughout the experiment control treatment fed fully without deprivation of food but the first and second treatment endured hunger for a day, after 2 days feeding and for a day after 4 days feeding, respectively during the study, biometry was done every two weeks. At the end of experiment according to the results no significant difference observed between treatments which were fed fully and treatments which endured hunger.