ارزیابی ریسک مواجهه با آلایندههای هوا در فضاهای ورزشی بزرگ مقیاس روباز در شهر تهران (مطالعه موردی: دیاکسید نیتروژن و دی اکسید گوگرد)
محورهای موضوعی : ارزیابی و مدیریت ریسک
رسول صادقی
1
,
هومن بهمن پور
2
,
فرهام امینشرعی
3
1 - کارشناس ارشد مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE)، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - گروه مدیریت محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شاهرود، شاهرود، ایران
3 - استادیار مهندسی ایمنی، بهداشت و محیط زیست (HSE)، واحد نجفآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجفآباد، ایران
کلید واژه: ارزیابی ریسک مواجهه, سرطانزایی, فضاهای ورزشی, دیاکسید نیتروژن, دیاکسید گوگرد ,
چکیده مقاله :
زمینه و هدف: این مقاله با هدف شناسایی اثرات و ارزیابی ریسک مواجهه با این آلایندهها در فضاهای ورزشی بزرگ مقیاس روباز و اختصاصاً باشگاه انقلاب تهران انجام شده است.
مواد و روشها: برداشت مستقیم دادهها از طریق بانک داده شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بوده است. بازه زمانی مورد مطالعه به مدت یک سال از خرداد ماه سال 1403 تا خرداد سال 1404 تعیین شد. دادههای مربوط به غلظت آلایندههای مورد مطالعه، از ایستگاههای مناطق همجوار اخذ و با روش میانگینگیری ریاضی تطبیق داده شدند. سپس، براساس متوسط مقادیر اندازهگیری شده دیاکسید نیتروژن و دیاکسید گوگرد در فصول مختلف سال، مقادیر میانگین دوز مواجهه روزانه این آلایندهها برای دو گروه سنی کودکان و بزرگسالان و از مسیرهای تنفسی، گوارش و جذب پوستی محاسبه شد. در مرحله بعد براساس فرمولهای ارزیابی ریسک ارائه شده توسط آژانس حفاظت محیطزیست آمریکا (2014)، شاخص خطر غیرسرطانزایی و سرطانزایی برای این آلایندهها بدست آمد.
نتایج: شاخص خطر تجمعی غیرسرطانزایی مواجهه با دیاکسید نیتروژن برای کودکان 5-10× 13/2 و برای بزرگسالان 6-10× 29/2 بوده است. همچنین این شاخص برای دیاکسید گوگرد و در مورد کودکان 6-10× 01/4 و برای بزرگسالان 7-10× 15/2 محاسبه شد. در ارزیابی ریسک برای هر دو گروه سنی کودک و بزرگسال، میزان مواجهه گوارشی بیشتر از تنفسی و جذب پوستی بوده است. به علت کوچکتر بودن شاخص خطر و شاخص خطر تجمعی غیرسرطانزایی از عدد یک، هیچ خطر مهمی در مواجهه با دیاکسید نیتروژن و دیاکسید گوگرد، وجود ندارد.
نتیجهگیری: در سایت مطالعاتی هیچگونه خطر سرطانزایی و غیرسرطانزایی در مواجهه با آلاینده دیاکسید گوگرد و دیاکسید نیتروژن وجود نداشته است.
Background and Objective: This article aims to identify the effects and assess the risk of exposure to these pollutants in large-scale outdoor sports spaces, specifically the Tehran Revolution Club.
Methodology: data collection through the Tehran Air Quality Control Company database. The study period was determined for one year from June 1403 to June 1404. Data related to the concentration of the pollutants under study were obtained from stations in neighboring areas and adjusted using the mathematical averaging method. Then, based on the average measured values of nitrogen dioxide and sulfur dioxide in different seasons of the year, the average daily exposure dose values of these pollutants were calculated for the two age groups of children and adults and from the respiratory, digestive and dermal absorption routes. In the next step, based on the risk assessment formulas provided by the US Environmental Protection Agency (2014), the non-carcinogenic and carcinogenic risk index for these pollutants was obtained.
Findings and conclusion: The cumulative non-carcinogenic risk index of exposure to nitrogen dioxide was 2.13×10-5 for children and 2.29×10-9 for adults. Also, this index was calculated for sulfur dioxide and for children and 4.01×10-6 and 2.15×10-7 for adults. In the risk assessment for both age groups of children and adults, the amount of digestive exposure was higher than respiratory and dermal absorption. Due to the fact that the hazard index and the cumulative non-carcinogenic hazard index are smaller than one, there is no significant risk from exposure to nitrogen dioxide and sulfur dioxide.
Discussion: There was no carcinogenic or non-carcinogenic risk from exposure to sulfur dioxide and nitrogen dioxide pollutants at the study site.
