مطالعه تطبیقی شرایط جذب، انتخاب و توانمندسازی معلمان در ایران و ژاپن
محورهای موضوعی : علوم تربیتی
فاخته ماهینی
1
,
افسانه اکبری
2
1 - گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
2 - گروه علوم تربیتی، واحد بوشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران
کلید واژه: توانمندسازی معلمان, مطالعات تطبیقی, تربیت معلم ژاپن, تربیت معلم ایران,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر مقایسة شباهت‌ها و تفاوت‌های شرایط جذب و توانمندسازی معلمان ایران و ژاپن بود. به این منظور، با استفاده از روش تطبیقی، تفاوت‌ها و شباهت‌های تربیت معلم دو کشور بررسی شد. روش تحقیق از نوع مطالعات تطبیقی جورج بردی دارای چهار مرحلة توصیف، تفسیر، همجواری و مقایسه بود. حوزه پژوهش شامل منابع مکتوب نظامهای آموزشی دو کشور ایران و ژاپن بود که اطلاعات مورد نیاز برای پاسخگویی به پرسش‌ها از طریق وب‌سایت‌های رسمی مجموعه‌های تخصصی، منابع کتابخانه‌ای و مقالات معتبر مربوط به دو کشور گردآوری شد. نمونه‌گیری از اسناد موجود به روش هدفمند انجام شد. یافته‌‌ها نشان داد بیشترین شباهت بین ژاپن و ایران مربوط به پذیرش در وجود آزمون ورودی و تعیین صلاحیت برای انتخاب معلم است. همچنین، تفاوت اصلی بین دو کشور مربوط به شیوه‌های توانمندسازی معلمان از جمله اجرا و برگزاری دوره‌های ضمن خدمت و طرح‌های متعدد آموزشی و تربیتی می‌باشد. به نظر می‌رسد نظام تربیت معلم در ایران از لحاظ شیوه‌های جذب و شرایطی که جهت دریافت مدرک اختصاصی معلمان پیش‌بینی شده است، نیاز به بازنگری و اصلاحات دارد.
The purpose of the study was to compare the similarities and differences of the recruitment and empowerment conditions of Iranian and Japanese teachers. For this purpose, using the comparative method, the differences and similarities of teacher training in the two countries were investigated. George Brady's comparative studies research method had four stages: description, interpretation, juxtaposition and comparison. The research area included the written sources of the educational systems of the two countries Iran and Japan, and the information needed to answer the questions was collected through the official websites of specialized collections, library sources, and authentic articles related to the two countries. Sampling was done in a targeted way. The findings showed that Iran has the most similarities between Japan and related to admission in the entrance exam and determining the qualification for choosing a teacher. Also, the main difference between the two countries is related to the methods of empowering teachers, including the implementation and holding of service courses and numerous educational and training plans. It seems that the teacher education system in Iran needs to be revised and reformed in terms of recruitment methods and the conditions that are foreseen for obtaining a special certificate for teachers.
شورای عالی انقلاب فرهنگی (1390)، اساسنامه دانشگاه فرهنگیان.
آقازاده، احمد (1391)، مسائل آموزش و پرورش ایران، تهران: انتشارات سمت.
آقازاده، احمد (1401)، آموزش و پرورش تطبیقی، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
اعزازی، مهری، نوریان، محمد، خسروی بابادی، علی، و نوروزی، داریوش (1397)، سنتزپژوهی در مطالعات نظامهای تربیت معلم ایران و جهان، فصلنامه نظریه و عمل در برنامة درسی، 11، 104-67.
پاسالاری، حامد، عزیزی، نعمت اله، و غلامی، خلیل (1401)، بررسی تطبیقی رویکردهای آموزشی و آموزش‌های ضمن خدمت در نظام تربیت معلم ایران، فنلاند، انگلستان و ژاپن. فصلنامه مطالعات معلم تربیت سیاستگذاری تربیت معلم، 5(1)، 65-35.
چهارمحالی، حسن (1396)، توانمندسازی سرمایه انسانی، مروری بر رویکردها و مدل‌های نوین، تهران: انتشارات نیاز دانش.
خوشنود، گیتا (1402)، بررسی چالش‌ها و مشکلات دانشجو معلمان در دانشگاه فرهنگیان، پنجمین کنفرانس بین المللی علوم انسانی، حقوق، مطالعات اجتماعی و روانشناسی، https://civilica.com/doc/1685854
رنگریز، حسن؛ حسن‌پور، اکبر؛ عباسیان، حسین؛ سجاد، عاطفه (1400)، طراحی مدل مدیریت سرمایه انسانی در بخش دولتی، پژوهشهای مدیریت منابع انسانی، 13(4)، 156-115.
سرکارآرانی، محمدرضا (1373)، مطالعه تطبیقی نظام تربیت معلم ایران و ژاپن، مجله روان شناسی و علوم تربیتی، 1(0)، 206 -188.
سلگی، محمدرضا، سلگی، محمدجواد و سلطانی، عاطفه (1402)، مطالعة تطبیقی سیاستگذاری آموزشی در زمینة عوامل و شیوه‌های جذب و انتخاب معلم در ایران و ژاپن. مطالعات تطبیقی تربیت معلم (کاوش نامه بین المللی)، 2(1)، 183-167.
سلیمانی، توران، متکلم، عظیمه و نامور، یوسف (1400)، مطالعة تطبیقی معیارهای انتخاب دانشجومعلم در مراکز تربیت معلم کشورهای کرة جنوبی، ژاپن، کانادا، فنلاند و ایران، مطالعات برنامة درسی آموزش عالی، 12(23)، 173-196.
قارون، معصومه (1383)، تخمین و برآورد تقاضای اجتماعی ورود به آموزش عالی، تهران: مؤسسۀ پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی.
کریمی، محمدصادق، رجایی‌پور، سعید، شهسواری، هانیه و غفوری، خالد (1399)، مشکلات عملکرد حرفه‌ای آموزگاران دانش‌آموخته دانشگاه فرهنگیان، فصلنامه مطالعات برنامه درسی ایران، 15 (65)، 118-89.
Badaun, K. M. (2016). Teachers Classroom Management Practices for Increasing Effectiveness in climate change in Nigeria. Social Sciences Research Journal, 3(1), 43-50.
Brady, G. (1964). Comparative methods in education, Education, 5(4), 591-599.
Cobb, V. (1999). An international comparison of teacher education, Eric Digest ،Eric Clearinghouse on Teaching and Teacher Education Washington DC.
Collinson, V. & Ono, Y. (2001). The Professional Development of Teachers in the United States and Japan, European Journal of Teacher, 24(2):223-248.
Eduardo, A. (2020). The Future of Schools and Teacher Education: How Far Ahead Is Finland? Oxford University Press, Oxford, England.
Entrich, S. (2018), Recent Changes to Japanese Education - The Yutori Reforms, a chapter in book: Shadow Education and Social Inequalities in Japan (pp.275-305), Springer.
Kossana, N. (2013). National Science Education standards and preservice programs in the USA. Journal of Curriculum studies (J.C.S) 7 (27), 21-44.
Pearson (2014). The learning curves. The Economist Intelligence Unit. Available at: http://www. Edmide. Gr/anakoinoseis/The-Learning-Curve-Report2014%20(1).
Raths, J., & Lyman, F. (2003). Summative evaluation of student teachers: An enduring problem. Journal of Teacher Education, 54(3), 206-216.
Yamanaka, S., & Suzuki, K. H. (2020). Japanese education reform towards twenty-first century education. In Audacious Education Purposes: How Governments Transform the Goals of Education Systems (pp. 81-103). Springer International Publishing. https://doi.org/10.1007/978-3-030-41882-3_4.
