بررسی نظریه عوض در حقوق ایران با نگاهی به حقوق انگلستان
محورهای موضوعی : مجله پژوهش های سیاسی و بین المللیحسین تفویضی 1 , سید پدرام خندانی 2
1 -
2 -
کلید واژه: لزوم, جواز, قراردادها, عوض,
چکیده مقاله :
حسین تفویضی[1]- سید پدرام خندانی[2]* تاریخ دریافت: 7/10/1398- تاریخ پذیرش:26/10/1398 چکیده: در حقوق ایران نقش عوض در جنبه الزام آور بودن قراردادها وضعیت چندان مشخصی ندارد و همین امر موجب تشویش و تشتت در نظریات مولفین حقوقی درباره مبنای لزوم و جواز قراردادها شده است. اما، اینکه آیا بین غیرمعوض بودن و جواز یک قرارداد و معوض بودن و لزوم آن قرارداد، رابطه منطقی وجود دارد موضوعی است که هدف نگارش این مقاله می باشد. در مقابل در حقوق انگلیس بطور کلی قرارداد در دو صورت معتبر و لازم الاجرا شناخته می‌شود. صورت اول اینکه رسمی و ممهور باشد، صورت دوم اینکه عوض پشتوانه آن باشد، از آنجا که اصل بر غیر تشریفاتی بودن قراردادها است، در حقوق انگلیس عوض در تمیز قراردادهای الزام آور از وعده های صرف، نقش تعیین کننده ای دارد. بنابراین، در صورتی که نظریه عوض در حقوق ایران مورد پذیرش واقع شود، می‌تواند به عنوان یکی از قواعد تکمیلی در تفسیر قراردادهای خصوصی و تعیین تعهدات طرفین اثربخش باشد. [1]- دانشجوی دکتری، حقوق خصوصی، دانشکده الهیات، حقوق و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران h.tafvizi@yahoo.com [2]- استادیار و هیئت علمی گروه حقوق، واحدکرج، دانشگاه آزاد اسلامی، البرز، ایران: نویسنده مسئول Spkhandani@gmail.com
Hossein Tafvizi[1] Seyed Pedram Khandani[2] Abstract: In Iranian law, the role of contracts in the binding aspect of contracts is not very specific, and this has caused concern among legal authors about the necessity and the permissibility of contracts. However, whether there is a logical relationship between the non-exchangeability of a contract and the contractuality of the contract, and the necessity of that contract, is the subject of this article. In contrast, in English law the contract is generally recognized as valid and necessary in two respects. The first being formal and impor- tant, and the second being to back it up, since the principle is that the contracts are non-formal, in English law, instead, it has a decisive role in distinguishing binding contracts from mere promises. Therefore, if the theory of change is accepted in Iranian law, it can be one of the complementary rules in interpreting private contracts and determining the obligations of the parties. [1] PhD Student in Law, Islamic Azad University, Branch, h.tafvizi@yahoo.com [2] Professor, Faculty of Law, Islamic Azad University, Karaj Branch, Spkhandani@gmail.com
_||_