اعتبارسنجی الگوی مدیریت مدرسه محور جهت افزایش کارایی و اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس متوسطه شهر اهواز
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشیابراهیم شیرالی 1 , یدالله مهرعلیزاده 2 , نصراله قشقایی زاده 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - استاد تمام، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - استادیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد بهبهان، دانشگاه آزاد اسلامی، بهبهان، ایران
کلید واژه: توانمندسازی, مدیریت مدرسه محور, تعلیم و تربیت, خودگردانی مدارس, اثربخشی آموزش,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر اعتبارسنجی الگوی برای مدیریت مدرسه محور جهت افزایش کارایی و اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس متوسطه شهر اهواز بوده است. روش پژوهش حاضر، کمی- پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری مدیران مدارس متوسطه شهر اهواز در سال 1401 بود که تعداد آن‌ها 150 نفر بود و حجم نمونه 80 نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 21 گویه بود که بر اساس مدل مفهومی اولیه طراحی گردید. پایایی با آلفای کرونباخ بررسی و مقدار 85/0 حاصل شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نیز از روش مدل یابی معادلات ساختاری و نرم‌افزار PLS Smart کمک گرفته‌شده است. یافته‌ها نشان داد که ضریب رگرسیونی استاندارد شده تأثیر متغیر عوامل اجتماعی بر متغیر اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس برابر 471/0 و مقدار آماره تی برابر 34/29 بود؛ ضریب رگرسیونی استاندارد شده تأثیر متغیر عوامل ساختاری بر متغیر اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس برابر 230/0 و مقدار آماره تی برابر 61/14 و ضریب رگرسیونی استاندارد شده تأثیر متغیر عوامل مدیریتی بر متغیر اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس برابر 340/0 و مقدار آماره تی برای این ضریب برابر 62/24 می-باشد و بیشتر از 96/1 می‌باشد که نشان از معنی‌دار بودن این ضریب در سطح خطای 5 درصد است. می‌توان نتیجه گرفت که الگوی پیشنهادی اعتبارسنجی مدیریت مدرسه محور جهت افزایش کارایی و اثربخشی تعلیم و تربیت در مدارس متوسطه شهر اهواز دارای برازش است و می‌توان از نتایج آن در برنامه‌ریزی‌های آموزشی و مدیریتی مدارس استفاده کرد.
The purpose of the current research was to validate the model for school-based management to increase the efficiency and effectiveness of education in Ahvaz secondary schools. The present research method was quantitative-survey and practical in terms of purpose. The statistical population was the principals of secondary schools in Ahvaz city in 1401, whose number was 150, and the sample size was 80 selected by random sampling. The main tool for data collection was a researcher-made questionnaire consisting of 21 items, which was designed based on the initial conceptual model. Reliability was checked with Cronbach's alpha and the value was 0.85. Structural equation modeling method and PLS Smart software were also used for data analysis. The findings showed that the standardized regression coefficient of the variable effect of social factors on the effectiveness of education in schools was 0.471 and the t-statistic value was 29.34; The standardized regression coefficient of the variable effect of structural factors on the variable of effectiveness of education and training in schools is equal to 0.230 and the value of t-statistic is equal to 14.61 and the standardized regression coefficient of the variable effect of managerial factors on the variable of effectiveness of education and training in schools is equal to 0.340 and The value of the t-statistic for this coefficient is 24.62 and is more than 1.96, which shows that this coefficient is significant at the 5% error level. It can be concluded that the proposed model of school-based management validation is suitable for increasing the efficiency and effectiveness of education in Ahvaz secondary schools and its results can be used in the educational and management planning of schools.
_||_