تاثیر آموزش شفقت به خود بر نارسایی هیجانی و مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس
محورهای موضوعی : روان شناسی
فائقه رضوانی چمن زمین
1
,
سمیرا صفری دیزج
2
,
نعیمه محب
3
1 - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، تهران، ایران
2 - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
3 - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: مراقبت از خود, نارسایی هیجانی, آموزش شفقت به خود, مالتیپل اسکروزیس,
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شفقت به خود بر نارسایی هیجانی و مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکروزیس بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر تبریز در سال 1399 بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و براساس نمره پرسشنامه‌های نارسایی هیجانی (بگبی، پارکر و تیلور، 1997) و رفتارهای خودمراقبتی (موریس، 2002) در پیش آزمون، 30 نفر، به عنوان نمونه انتخاب شدند. این 30 نفر به طور تصادفی در ۲ گروه 15 نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، آموزش شفقت به خود را دریافت کرد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار دارند. همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس و برای تسریع در نتایج حاصله از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که آموزش شفقت به خود به طور معناداری منجر به کاهش نارسایی هیجانی، افزایش مراقبت از خود در زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس شد. به عبارتی نارسایی هیجانی در بیماران مبتلا به ام اس شرکت کننده در گروه آزمایش به طور معناداری پایین‌تر و رفتارهای خودمراقبتی بالاتر از گروه کنترل بود. در نتیجه می‌توان گفت آموزش شفقت به خود رویکرد مناسبی جهت کاهش نارسایی هیجانی افزایش رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکروزیس می باشد.
The purpose of this study was to investigate the effectiveness of self-compassion training on alexithymia and self-care behaviors in patients with Patients with multiple sclerosis. The statistical population of this study included all patients with MS referred to Mashhad Patients with multiple sclerosis. Association in 1398. From the statistical population using purposive sampling method and based on the score of the relevant questionnaires in the pre-test, 30 people were selected as the sample. These 30 people were randomly selected in 2 groups of 15 experimental and control groups, the experimental group received self-compassion training and the control group is on the waiting list. Also, analysis of covariance was used to analyze the data and SPSS24 software was used to accelerate the results. The results showed that self-compassion training significantly reduced alexithymia and increased self-care behaviors in patients with MS. In other words, alexithymia in patients with MS in the experimental group were significantly lower and self-care behaviors were higher than the control group. As a result, it can be said that self-compassion training is a good approach to reduce alexithymia increase self-care behaviors in patients with MS.
_||_