رتبه بندی راهبردهای توسعه گردشگری استان کرمانشاه با بهره‌گیری از ماتریس SWOT و تحلیل پوششی داده‌های فازی (Fuzzy Dea)

محورهای موضوعی : مربوط به گردشگری

الهه فلاحی ¹ , سیامک آزادی ²

1 - موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی کرمانشاه
2 - عضو هیئت علمی و مدیر گروه پژوهشی مدیریت راهبردی سازمان جهاددانشگاهی استان کرمانشاه

تاریخ دریافت : 1398/03/14 تاریخ پذیرش : 1398/04/31 تاریخ انتشار : 1398/06/01

کلید واژه: برنامه راهبردی, کرمانشاه, روش SWOT, مدل جامع گردشگری, DEA فازی,

چکیده مقاله :

صنعت گردشگری یکی از پرطرفدارترین‌ صنایع بوده و روزبه‌روز در حال توسعه فراوانی است که به این سبب راه را برای بسیاری از توریست‌ها و مسافرانی که می‌خواهند به اقصی نقاط جهان سفر کنند، آسان کرده و بدون کمترین مشکل می‌توانند به هر نقطه از دنیا سفر کنند و از سفرشان لذت ببرند. استان کرمانشاه یکی از مراکز جذب گردشگر در سطح ملی و بین‌المللی در کشور ایران است این استان به دلیل دارا بودن جاذبه های گردشگری هر ساله میزبان تعداد زیادی از گردشگران داخلی و خارجی است .صنعت گردشگری در استان کرمانشاه به دلیل نداشتن راهبردهای درخور موفق به استفاده از پتانسیل‌های مطلوب خود نبوده و نیاز است تا با ارائه راهکارهایی در جهت توسعه این صنعت در استان کرمانشاه این امر مهم انجام شود. تحقیق حاضر با هدف رتبه بندی راهبردهای توسعه گردشگری استان کرمانشاه انجام شده است. روش تحقیق نیز از حیث هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات پیمایشی می باشد. نمونه تحقیق نیز شامل یک نمونه ۲۳ نفری از کارشناسان در ادارات مرکزی میراث فرهنگی و گردشگری استان می باشد. داده های تحقیق با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری و جهت تعیین راهبردها از مدلSWOT استفاده شده است. همچنین از روش dea فازی نیز به منظور رتبه بندی راهبردها بهره گیری شده است. یافته ها حاکی از آن است که تعداد نقاط قوت،ضعف،فرصت ها و تهدیدهای شناسایی شده در صنعت گردشگری استان کرمانشاه به ترتیب: ۹،۱۰،۸،۱۰ عامل می باشد. همچنین موقعیت فعلی استراتژی گردشگری استان کرمانشاه در ناحیه چهارم(راهبرد رقابتی) قرار گرفت.

چکیده انگلیسی:

The tourism industry is one of the most popular industries and it is developing a lot every day, which makes it easy for many tourists and travelers who want to travel all over the world and can travel to anywhere in the world without any problem. Enjoy their journey. Kermanshah province is one of the national and international tourist attraction centers in Iran. Due to its tourist attractions, it has been hosting a large number of domestic and foreign tourists every year. The tourism industry in Kermanshah province succeeded in using it due to lack of suitable strategies. It is not a desirable potential and it is necessary to provide a solution for developing this industry in Kermanshah province. The present research aims to rank the tourism development strategies of Kermanshah province. The research method is applied in terms of purpose and in terms of collecting survey information. The research sample also includes a sample of 23 experts from the central cultural heritage and tourism departments of the province. The research data were collected using a questionnaire and the SWOT model was used to determine the strategies. The dea-fuzzy method has also been used to rank the strategies. Findings indicate that the number of strengths, weaknesses, opportunities and threats identified in the tourism industry of Kermanshah province is 9,10,8,10, respectively. The current position of Kermanshah Tourism Strategy in the 4th District (Competitive Strategy) was also discussed.

منابع و مأخذ:

• اصغری آقابابا، مریم؛ و دیگران. (1390). بررسی راهبردهای توسعه گردشگری شهری در ایران با استفاده از مدل تحلیلی SWOT مورد مطالعه: شهر تبریز. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا-جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه زنجان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، صص2-8.


• باقری رستگار، و دیگران. (1389). برنامه‌ریزی راهبردی توسعه جزیره هندورابی به عنوان یک مقصد گردشگری. پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی - برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده معماری و شهرسازی، صص1-4.


• بادی اللهی، میلاد؛ و آهنگران، جعفر. (1393). راهبردهای توسعه گردشگری خارجی در مقاصد مذهبی (مورد مطالعه شهر ری). پایان نامه کارشناسی ارشد گردشگری - گردشگری مذهبی، دانشگاه علم و فرهنگ تهران، دانشکده علوم گردشگری، صص2-6.


• بصیرت، الهام؛ و دیگران. (1395). تدوین راهبردهایی برای توسعه گردشگری پایدار شهر شیراز با رویکرد SWOT. پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت - مدیریت دولتی ـ مدیریت منابع انسانی، دانشگاه پیام نور استان فارس، مرکز پیام نور شیراز، صص2-5.


• بسته نگار، مهرنوش؛ و حسنی، علی. (1397). رواداری؛ راهبردی معنوی یا معنویتی راهبردی در توسعه گردشگری خلاق. نشریه باغ نظر، شماره 60، صص 38-50.


• پهلوان زاده، لیلا؛ و دیگران. (1397). تدوین برنامه راهبردی ایجاد و توسعه گردشگری در میراث صنعتی؛ مورد مطالعه: کارخانه ریسباف اصفهان. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه‌ای)، سال هشتم، شماره 2، صص 313-326.


• چگین، میثم؛ و دیگران. (1396). جایگاه خط مشی گردشگری سلامت در توسعه اقتصادی و اجتماعی مبتنی بر راهبردهای اقتصاد مقاومتی. فصلنامه مدیریت دولتی، شماره 32، صص 641-664.


• صالحی نیا، زینب؛ و دیگران. (1391). راهبردهای برنامه‌ریزی برای گردشگری پایدار روستایی در منطقه سیستان. پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا - جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه زابل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، صص1-6.


• رعنایی، احمد؛ و دیگران. (1389). برنامه‌ریزی راهبردی توسعه گردشگری منطقه نمونه گردشگری دیمه. پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی - برنامه‌‌ریزی شهری، دانشگاه هنر اصفهان، دانشکده معماری و شهرسازی، صص2-5.


• رنجبر، محمدحسین؛ و دیگران. (1395). تجزیه و تحلیل راهبردها و ارائه راهکارهای توسعه گردشگری شهر همدان با استفاده از مدل SWOT. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)، سال ششم، شماره 2، صص 55-72.


• رحمانی، بیژن؛ و دیگران. (1397). پتانسیل گردشگری در توسعه کارآفرینی پایدار نواحی روستایی (مورد مطالعه: بخش مرکزی شهرستان همدان). نشریه مدیریت شهری، شماره 50، صص 65-98.


• کیاجوری، داود؛ و میرتقیان رودسری، سیدمحمد. (1392). راهبردهای گردشگری پیش گیرانه چشمه‌های آب گرم و معدنی رامسر. فصلنامه مطالعات مدیریت گردشگری، شماره 23، ص 97.


• کریم پورریحان، مجید؛ و شریف جاهد، شهرزاد. (1396). مدیریت و برنامه‌ریزی راهبردی توسعه پایدار گردشگری استان کرمان با تاکید بر گردشگری کویر شهداد. فصلنامه جغرافیا (برنامه ریزی منطقه‌ای)، سال هفتم، شماره 4، صص 7-18.


• طهماسبی، عطیه؛ و دیگران. (1395). شناسایی و اولویت بندی راهبردی توسعه گردشگری در شهرستان رامسر. پایان نامه کارشناسی ارشد گردشگری - برنامه‌ریزی گردشگری، موسسه آموزش عالی حکیم جرجانی، دانشکده گردشگری، صص1-6.


• مهدوی، شیرین؛ و دیگران. (1392). راهبردهای توسعه گردشگری سالمندی براساس رهیافت بخش‌بندی بازار با استفاده از شبکه‌های عصبی. پایان نامه کارشناسی ارشد گردشگری - برنامه‌ریزی گردشگری، دانشگاه شیخ بهایی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، صص4-7.


• محمدی ده چشمه، پژمان. (1396). تحلیل راهبردی تنگناها و فرصتهای توسعه گردشگری شهری(مطالعه موردی: شهر شهرکرد). فصلنامه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، شماره 47


• یعقوبی منتظری، پریسا؛ و آقامیری، سیدامید. (1396). تعیین راهبردهای توسعه پایدار صنعت گردشگری ایران با استفاده از تکنیک متاسوات در راستای اهداف سند چشم انداز این صنعت. نشریه گردشگری علم و فرهنگ، شماره 9، ص 73.


• یوسفی، جواد. (1397). تحلیل اهمیت-عملکرد خدمات گردشگری مذهبی (ورد مطالعه شهرستان بیرجند). نشریه برنامه ریزی و توسعه گردشگری، شماره 24، صص 38-58.


• Azam, M., et al., 2018. Effect of tourism on environmental pollution: Further evidence from Malaysia, Singapore and Thailand. Journal of Cleaner Production, vol. 190, pp. 330-338.


• Emir, O., and Arslanturk, Y., 2015. Perceptions of Tourism Students on Thermal Tourism in Afyonkarahisar. Procedia - Social and Behavioral Sciences, vol. 176, pp. 565-570.


• Carboni, M., et al., 2014. Is Islamic tourism a viable option for Tunisian tourism? Insights from Djerba. Tourism Management Perspectives, vol. 11, pp. 1-9.


• Ely, P.A., 2013. Selling Mexico: Marketing and tourism values. Tourism Management Perspectives, vol. 8, pp. 80-89.


• Khodadadi, M., 2016. Challenges and opportunities for tourism development in Iran: Perspectives of Iranian tourism suppliers. Tourism Management Perspectives, vol. 19, Iss.A, pp. 90-92.


• Mahachi-Chatibura, D., and Nare, A., 2017. A regional analysis of tourism education scholarships. Tourism Management Perspectives, vol. 24, pp. 155-165.


• Nyaupane, G.P., and Timothy, D.J., 2010. Power, regionalism and tourism policy in Bhutan. Annals of Tourism Research, vol. 37, Issu. 4, pp. 969-988.


• Su, B., 2011. Rural tourism in China. Tourism Management, vol. 32, Issu. 6, pp. 1438-1441.


• Sutawa, G.K., 2012. Issues on Bali Tourism Development and Community Empowerment to Support Sustainable Tourism Development. Procedia Economics and Finance, vol. 4, pp. 413-422.