در پژوهش حاضر، اثر افزودن نقره (3، 5 و 7% وزنی) بر رفتار زیستفعالی، آنتی باکتریال و سلولسازگاری شیشه زیستفعال لایهنشانی شده بر زیرلایه آلیاژ تیتانیمی (Ti-6Al-4V) مورد ارزیابی قرار گرفت. شیشه زیستفعال در این پژوهش به روش سل- ژل تهیه شد و توسط XRD، TEM و FTIR مشخصهی چکیده کامل
در پژوهش حاضر، اثر افزودن نقره (3، 5 و 7% وزنی) بر رفتار زیستفعالی، آنتی باکتریال و سلولسازگاری شیشه زیستفعال لایهنشانی شده بر زیرلایه آلیاژ تیتانیمی (Ti-6Al-4V) مورد ارزیابی قرار گرفت. شیشه زیستفعال در این پژوهش به روش سل- ژل تهیه شد و توسط XRD، TEM و FTIR مشخصهیابی گردید. فرآیند پوششدهی کامپوزیت شیشه زیستفعال- نقره به روش الکتروفورتیک انجام شد و قابلیت زیستفعالی نمونهها درون محلول SBF در بازه زمانی 21 روزه مورد آزمایش قرار گرفت. مورفولوژی پوششها قبل و بعد از قرار گرفتن درون SBF به کمک SEM بررسی شد. دو رده باکتریایی E. coli و S. aureus به منظور آزمون آنتی باکتریال پوشش تولیدی مورد استفاده قرار گرفتند. علاوه بر این، سمیت سلولی پوششهای تولیدی توسط آزمون MTT بر رده سلولی استئوبلاست MG63 ارزیابی شد. با افزوده شدن نقره به ساختار شیشه زیستفعال، میزان زیستفعالی و سلولسازگاری پوشش کامپوزیت تولیدی کاهش مییابد. همچنین حداقل غلظت لازم به منظور خواص آنتی باکتریالی پوشش کامپوزیتی حاوی 5 و 7% وزنی نقره 1/0 میلیگرم بر میلیلیتر در معرض باکتریهای S. aureus و 1/0 میلیگرم بر میلیلیتر برای کامپوزیت حاوی 3، 5 و 7% وزنی نقره در معرض باکتریهای E. coli بدست آمد. شیشه زیستفعال حاوی 5% وزنی نقره پوشش داده شده بر زیرلایه Ti-6Al-4V با داشتن خواص آنتی باکتریال کارآمد و عدم سمیت سلولی در مقایسه با نمونههای دیگر دارای پتانسیل بالاتری میباشد و میتواند به عنوان کاشتنی استخوانی دارای خواص آنتی باکتریالی در کاربردهای مهندسی بافت استخوان مورد استفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
هدف از این پژوهش، تهیه و بررسی اثرات سایتوتوکسیک نانوذرات آهن زیستسازگار شده با نشاسته بر رده سلولی MDA-MB-231 میباشد. در این تحقیق، نانوذرات اکسید آهن با پوشش نشاسته به روش همرسوبی تهیه گردید. جهت ارزیابیهای سلولی، نانوذرات مغناطیسی پوششدار و بدون پوشش با غلظتهای چکیده کامل
هدف از این پژوهش، تهیه و بررسی اثرات سایتوتوکسیک نانوذرات آهن زیستسازگار شده با نشاسته بر رده سلولی MDA-MB-231 میباشد. در این تحقیق، نانوذرات اکسید آهن با پوشش نشاسته به روش همرسوبی تهیه گردید. جهت ارزیابیهای سلولی، نانوذرات مغناطیسی پوششدار و بدون پوشش با غلظتهای 240، 180، 120، 60 و g/mlµ 30 بر رده سلولی MDA-MB-231 در زمانهای 24، 48 و72 ساعت تیمار گشت. در نهایت اثر زیستایی سلول با استفاده از آزمون MTT مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج طیفسنجی XRD وجود فاز مگنتیت به همراه مقادیر بسیار اندک از اکسیدهای دیگر آهن را نشان داد. بررسیهای میکروسکوپی نشان دادند که ذرات دارای مورفولوژی کروی شکل، با اندازه تقریبی nm 100-80 میباشند. همچنین نتایج آنالیز FT-IR وجود پوشش در سطح ذرات و یکنواختی آن را اثبات نمود. ارزیابیهای سلولی نشان دادند که نانوذرات اکسید آهن فاقد پوشش در غلظت g/mlµ 30 و نانوذرات اکسید آهن با پوشش نشاسته در غلظت g/mlµ 180 در زمان 24 ساعت باعث مرگ 50 درصد از سلولهای MDA-MB-231 شدند.نتایج این پژوهش میتواند گامی مهم در جهت بهبود درمان سرطان با نانوذرات مغناطیسی به روش هایپرترمیا باشد. پوشش زیستسازگار ایجاد شده باعث کاهش سمیت سلولی نانوذرات مغناطیسی میگردد که حتی آن را برای کاربردهای دیگری مانند افزایش دهنده وضوح تصویر در MRIمناسب میسازد.
پرونده مقاله
در این تحقیق، این کامپوزیت با درصدهای مختلف 0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2% نانولولههای کربنی چندجداره (MWCNTs) به روش ریختهگری اغتشاشی تولید گردید. برای این منظور ابتدا آلیاژ آلومینیم A356 در دمای °C 850 ذوب گردید و در خارج از کوره نانولوله های کربنی به آن اضافه شد و به چکیده کامل
در این تحقیق، این کامپوزیت با درصدهای مختلف 0، 5/0، 1، 5/1، 2 و 5/2% نانولولههای کربنی چندجداره (MWCNTs) به روش ریختهگری اغتشاشی تولید گردید. برای این منظور ابتدا آلیاژ آلومینیم A356 در دمای °C 850 ذوب گردید و در خارج از کوره نانولوله های کربنی به آن اضافه شد و به وسیله همزن پرهدار با سرعت rpm 120 به مدت s 30 بهم زده شد و در حین اختلاط در قالب های ماسه ای استوانهای شکل به قطر cm 2 و ارتفاع cm 10 ریختهگری شدند. به منظور بررسی خواص کامپوزیتها از میکروسکوپ الکترونی روبشی، سختیسنج راکول و دستگاه آزمایش خوردگی به روش پلاریزاسیون پتانسیودینامیک در محلول wt.% NaCl 5/3 استفاده گردید. تصاویر حاصل از میکروسکوپ الکترونی روبشی از سطح شکست نمونه ها نشان داد که با افزایش درصد نانولوله های کربنی از 5/0 تا 5/2% از مقدار ترکهای شکست کاسته شده و همچنین طرح فنجان و مخروط ناشی از تغییر شکل نرم روی سطح شکست کاهش مییابد. نتایج حاصل از آزمایش سختیسنجی و پلاریزاسیون پتانسیودینامیک نیز نشان داد که با افزایش درصد نانولولههای کربنی از 0 تا 5/2%، سختی نمونه از حدود RB 60 به حدود RB 88 و جریان خوردگی از 2/6- به A/cm2 8/4- افزایش مییابد. با توجه به این نتایج مشخص گردید که با آنکه افزایش نانولولههای کربنی باعث افزایش سختی کامپوزیت میگردد ولی در محیطهای حاوی یون کلر باید با دقت بیشتری مورد استفاده قرار گیرد.
پرونده مقاله
در این پژوهش از یک ورق مس به عنوان فلز پایه استفاده شده است که با افزودن نانوپودر سرامیکی ZrO2 به آن و استفاده از فرآوری اصطکاکی- اغتشاشی نانوکامپوزیت Cu/ZrO2 ایجاد شده است. پس ازآن خواص مکانیکی نانوکامپوزیت بوجود آمده بررسی و با فلز پایه مقایسه گردید. همچنین در بخشی چکیده کامل
در این پژوهش از یک ورق مس به عنوان فلز پایه استفاده شده است که با افزودن نانوپودر سرامیکی ZrO2 به آن و استفاده از فرآوری اصطکاکی- اغتشاشی نانوکامپوزیت Cu/ZrO2 ایجاد شده است. پس ازآن خواص مکانیکی نانوکامپوزیت بوجود آمده بررسی و با فلز پایه مقایسه گردید. همچنین در بخشی دیگر از این پژوهش نمونهای بدون استفاده از پودر ZrO2 با شرایط مشابه تهیه و خواص آن به منظور مقایسه با دیگر نمونهها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمونهای سایش، ریزسختی و بررسی ریزساختار با استفاده از میکروسکوپهای نوری و الکترونی، حاکی از آن است که خواص سایشی و سختی بسیار مطلوبی نسبت به فلز پایه به دست آمده و ریزدانه کردن مس که از پیش مد نظر بوده کاملا بدست آمده است. در حالت چهارگذره فرآیند با نانوذرات، لایه کامپوزیتی فرآوری شده از یکنواختی و همگنی بیشتری برخوردار است و دارای خواص مکانیکی بالاتری نسبت به فلز پایه و نمونههای بدون پودر است. بر اساس نتایج، بیشترین میزان سختی بدستآمده در حالت چهارگذره با پودر و در حدود 288 ویکرز بوده است که این مقدار در مقایسه با سختی فلز پایه که در حدود 80 ویکرز بوده است افزایش بیش از 5/3 برابری را نشان میدهد. کمترین میزان ضریب اصطکاک مربوط به نمونه چهارگذر فرآیند با نانوذرات و با مقدار 47/0 است که این مقدار نسبت به ضریب اصطکاک فلز پایه که در حدود 81/0 بوده است، بهبود چشمگیری در خواص سایشی نشان میدهد.
پرونده مقاله
در این تحقیق، ابتدا نانواکسید نیکل به روش سونوشیمیایی با میانگین اندازه ذرات حدود nm 20 تهیه گردید که در آن اعمال امواج التراسونیک در مرحله رسوبگیری زمان رسوبگیری را کاهش داده و میزان رسوب را افزایش میدهد. در نهایت پس از سنتز نمونهها، روی آنها تستهای XRD و FTIR انج چکیده کامل
در این تحقیق، ابتدا نانواکسید نیکل به روش سونوشیمیایی با میانگین اندازه ذرات حدود nm 20 تهیه گردید که در آن اعمال امواج التراسونیک در مرحله رسوبگیری زمان رسوبگیری را کاهش داده و میزان رسوب را افزایش میدهد. در نهایت پس از سنتز نمونهها، روی آنها تستهای XRD و FTIR انجام گرفت. سپس قطعات فریت نیکل با استفاده از نانوپودرهای اکسید نیکل بدست آمده و پودرهای اکسید آهن با نسبت یکسان تهیه گردیدند. این پودر پس از خشک کردن ژل حاصل از فرآیند سونوشیمی در دمای °C 320 تکلیس گردیده است و با استفاده از مغناطیسسنج ارتعاشی، SEM و XRD، خواص مغناطیسی و خواص ساختاری فریت نیکل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که محصولات آماده شده مغناطیسی اشباع بالایی در حدود (Ms) emu/g 51/54 را دارند که به علت درجه بالای بلوری شدن و مورفولوژیهای یکنواختتر میباشد. در این روش فریت نیکل به عنوان یک محصول مغناطیسی با کیفیت بالاتر و هزینه پایینتر تولید گردید.
پرونده مقاله