در این پژوهش، تاثیر نانوگرافن به عنوان یک تقویت کننده صفحهای، بر خواص مکانیکی و رئولوژیکی پلیاستایرن با مصرف عمومی (GPPS) مورد مطالعه قرار گرفت. استایرن- بوتادین- استایرن (SBS) به منظور سازگار کننده استفاده شد و همچنین تاثیر آن در بهبود توزیع نانوگرافن مطالعه گردید. م چکیده کامل
در این پژوهش، تاثیر نانوگرافن به عنوان یک تقویت کننده صفحهای، بر خواص مکانیکی و رئولوژیکی پلیاستایرن با مصرف عمومی (GPPS) مورد مطالعه قرار گرفت. استایرن- بوتادین- استایرن (SBS) به منظور سازگار کننده استفاده شد و همچنین تاثیر آن در بهبود توزیع نانوگرافن مطالعه گردید. محدوده ترکیب مورد استفاده برای نانوگرافن 01/0، 02/0 و 05/0 درصد و برای SBS، 5 و 10 درصد بود. تهیه نمونههای نانوکامپوزیتی، به روش اختلاط مذاب و توسط یک اکسترودر دو مارپیچه همسوگرد صورت گرفت. مورفولوژی نمونهها توسط میکروسکوپ الکترونی عبوری و آزمون پراش اشعه ایکس تعیین گردید. همچنین خواص مکانیکی همه نمونهها توسط آزمونهای کشش و استحکام ضربهای تحلیل گردید. خواص رئولوژیکی تحت تنش نوسانی با دامنه کوتاه (SAOS) مطالعه شد. نتایج آزمون پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری، پراکندگی و توزیع بهتری از نانوگرافن را در ترکیبات دارای SBS نشان دادند. برای همه نمونههای نانوکامپوزیتی دارای SBS، شکست ترد از بین رفت و ناحیه کشش سرد افزایش یافت. بیشترین کرنش در نقطه شکست و استحکام ضربهای در ترکیب دارای 5 درصد وزنی SBS و 05/0 درصد وزنی نانوگرافن حاصل شد. همچنین در این سیستم استحکام ضربهای به بیش از 6 برابر پلیاستایرن خالص بهبود یافت. آزمون رئولوژیکی نشان داد با استفاده از این درصدهای پایین نانوگرافن همراه با SBS، با وجود افزایش قابل ملاحظه خواص مکانیکی، ویسکوزیته ترکیبی در این نمونهها کاهش یافت که این امر از نقطه نظر فرآیندپذیری پدیده مطلوبی است.
پرونده مقاله
اکسید نیکل بر پایه اکسید منیزیا به عنوان کاتالیست و در فرآیندهای ریفرمینگ متان برای تولید گاز سنتزی، کاربردهای فراوانی در صنایع شیمیایی و متالورژیکی دارد. در این تحقیق نانوکریستالهای NiO/MgO با درصدهای مختلف نیکل (10 و 15 درصد وزنی) و با استفاده از روش سل-ژل اصلاح شده چکیده کامل
اکسید نیکل بر پایه اکسید منیزیا به عنوان کاتالیست و در فرآیندهای ریفرمینگ متان برای تولید گاز سنتزی، کاربردهای فراوانی در صنایع شیمیایی و متالورژیکی دارد. در این تحقیق نانوکریستالهای NiO/MgO با درصدهای مختلف نیکل (10 و 15 درصد وزنی) و با استفاده از روش سل-ژل اصلاح شده تهیه شدند. عملیات حرارتی کلسیناسیون پیش مادهها بعد از بدست آمدن ژل پلیمری در دماهای °C 700 و 800 و به مدت 4 ساعت انجام گردید. جهت مشخصهیابی نانوکریستالها، از آنالیزهای XRD، BET-BJH، FESEM-EDX و TGA-DTA استفاده شد. نتایج حاصل از آنالیز اشعه ایکس نشان دادند که با افزایش میزان نیکل و همچنین دمای عملیات حرارتی کلسیناسیون اندازه کریستالی نانوذرات به میزان ناچیزی (17 تا 25 نانومتر) افزایش مییابد. همچنین نانوذرات بدست آمده دارای ساختار مزوحفره هستند و توزیع اندازه حفرات در نانوکریستالهای NiO/MgO با 10 درصد وزنی همگنتر است، در حالیکه مساحت سطح ویژه در هر دو یکسان و در حدود m2/g 30 میباشد. نتایج حاصل از بررسیهای مورفولوژی سطح توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی نشان میدهند که نانوذرات بدست آمده با 15 درصد وزنی نیکل، کوچکتر، به شکل کروی و دارای توزیع همگنتری هستند.
پرونده مقاله
در این تحقیق خواص مکانیکی نانوکامپوزیت زمینه اپوکسی پر شده با ذرات نانومتری آلومینا مورد بررسی قرار گرفته است. رزین اپوکسی و ذرات آلومینا توسط یک همزن برشی با یکدیگر مخلوط گردیده و نانوکامپوزیتهای با 2، 5 و 8 درصد کسر وزنی آلومینا تولید شدهاند. برای بررسی خواص مکانیکی چکیده کامل
در این تحقیق خواص مکانیکی نانوکامپوزیت زمینه اپوکسی پر شده با ذرات نانومتری آلومینا مورد بررسی قرار گرفته است. رزین اپوکسی و ذرات آلومینا توسط یک همزن برشی با یکدیگر مخلوط گردیده و نانوکامپوزیتهای با 2، 5 و 8 درصد کسر وزنی آلومینا تولید شدهاند. برای بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت، نمونههای استاندارد آزمایشهای کشش و ضربه چارپی تهیه گردیدهاند. نتایج آزمایشهای مکانیکی نشان داده است که با افزایش درصد نانوپودر آلومینا، مدول یانگ افزایش پیدا کرده و متعاقبا تنش گسیختگی، کرنش منجر به شکست و انرژی ضربه چارپی نانوکامپوزیت نسبت به نمونه پلیمری معمولی کاهش پیدا کرده است. در نتیجه انعطافپذیری نانوکامپوزیت در مقایسه با پلیمر خالص کاهش نشان داده است. توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی از نمونهها، تصاویر میکروسکوپی تهیه گردیده است تا پراکندگی ذرات نانومتری آلومینا و همچنین سطوح شکست نانوکامپوزیت بررسی گردد. همچنین، کیفیت فصل مشترک یا فاز واسط زمینه و پر کننده با استفاده از طیف رامان تحلیل شده است. نتایج طیف رامان نشان داده است که نانوکامپوزیت با 5 درصد وزنی آلومینا نسبت به بقیه نمونهها از فصل مشترک قویتری برخوردار بوده است.
پرونده مقاله
در این مقاله ساخت و مشخصهیابی نانوذرات سیلیکا توسط روش سل-ژل به منظور استفاده به عنوان مغزی در ساخت نانوپوستههای فلزی گزارش شده است. در ساخت نانوپوستههای فلزی با خواص اپتیکی مطلوب، برخورداری از توزیع اندازه همگن، شکل کروی و کنترل اندازه سه پارامتر اساسی به شمار میرو چکیده کامل
در این مقاله ساخت و مشخصهیابی نانوذرات سیلیکا توسط روش سل-ژل به منظور استفاده به عنوان مغزی در ساخت نانوپوستههای فلزی گزارش شده است. در ساخت نانوپوستههای فلزی با خواص اپتیکی مطلوب، برخورداری از توزیع اندازه همگن، شکل کروی و کنترل اندازه سه پارامتر اساسی به شمار میروند که طبیعتا بدست آوردن نانوذرات مغزی با این سه ویژگی ضرورت کامل دارد. نتایج تجربی نشان دادند که اندازه نانوذرات سیلیکا با غلظت TEOSو H2O در محلول نسبت مستقیم دارد و غلظت NH3تعیین کننده کروی شکل بودن نانوذرات است. در پایان خواص ساختاری و اپتیکی نانوذرات با استفاده از دستگاههای TEM و طیفسنجهای FTIR، UV-Vis، XRD و PL مورد مطالعه قرار گرفت.
پرونده مقاله
در این تحقیق، نانوکامپوزیت Nb/Nb5Si3 و ترکیب بین فلزی Nb5Si3 به روش سنتز خوداحتراقی خودگستر (SHS) سنتز شده است. پودرهای فلزی سیلسیم و نایوبیوم بر اساس نسبت استوکیومتری 5:3 Nb:Si= و حاوی صفر و 20 درصد مولی Nb اضافه بر استوکیومتری 5:3 Nb:Si=، مخلوط و پس از تهیه قرص در راک چکیده کامل
در این تحقیق، نانوکامپوزیت Nb/Nb5Si3 و ترکیب بین فلزی Nb5Si3 به روش سنتز خوداحتراقی خودگستر (SHS) سنتز شده است. پودرهای فلزی سیلسیم و نایوبیوم بر اساس نسبت استوکیومتری 5:3 Nb:Si= و حاوی صفر و 20 درصد مولی Nb اضافه بر استوکیومتری 5:3 Nb:Si=، مخلوط و پس از تهیه قرص در راکتور احتراق تحت اتمسفر آرگون سنتز شدند. جهت بررسی اثر آسیا بر سنتز، پودرهای اولیه با نسبتهای ذکر شده توسط آسیا پرانرژی با نسبت گلوله به پودر 10:1 و به مدت 6 و 10 ساعت آسیا و با تهیه قرص در راکتور سنتز شده است. به منظور بررسی فازهای تشکیل شده و تعیین اندازه بلورکها در نمونههای مختلف، از آنالیز پراش اشعه ایکس (XRD)، برای بررسی مورفولوژی نمونههای سنتز شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM/EDS)، جهت تایید نانوبلورکها از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و برای اندازهگیری میزان ناخالصی وارد شده درحین آسیا از طیف جذب اتمی (AAS) استفاده شده است. نتایج نشان داد که فازهای α-Nb5Si3 و β-Nb5Si3 با روش SHS و بدون پیش آسیا و hexagonal-Nb5Si3 با روش SHS و همراه با پیش آسیا سنتز شده است. همچنین با افزایش زمان آسیا و افزودن نایوبیوم اضافه اندازه بلورکهای محصول نهایی کاهش یافته است و محصول نانوساختار سنتز شده است.
پرونده مقاله
نانوکامپوزیت کوپلیمر (متیلمتاکریلات-N- ایزوپروپیل آکریل آمید)/سولفید کادمیم به روش پلیمریزاسیون امولسیونی بدون سورفاکتانت تهیه شد. نخست یونهای Cd2+به N- ایزوپروپیل آکریل آمید و متیلمتاکریلات کئوردینه شدند. پس از افزودن آغازگر و حرارت دادن سیستم واکنش، N- ایزوپروپ چکیده کامل
نانوکامپوزیت کوپلیمر (متیلمتاکریلات-N- ایزوپروپیل آکریل آمید)/سولفید کادمیم به روش پلیمریزاسیون امولسیونی بدون سورفاکتانت تهیه شد. نخست یونهای Cd2+به N- ایزوپروپیل آکریل آمید و متیلمتاکریلات کئوردینه شدند. پس از افزودن آغازگر و حرارت دادن سیستم واکنش، N- ایزوپروپیل آکریل آمید هموپلیمر یا با متیل متاکریلات کوپلیمر شدند. سپس با آزاد شدن یونهای سولفید از تیواستامید، در اثر واکنش یونهای Cd2+ با S2- آزاد شده توسط تیواستامید (TAA)، سولفید کادمیم در سطح ذرات کوپلیمر تشکیل شد. طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FT-IR) پلیمر شدن مونومرها و کئوردینه شدن یون کادمیم به گروههای C=O و N-H را تایید کرد. ساختار و مورفولوژی نانوکامپوزیت تهیه شده با پراش اشعه ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. الگوی پراش اشعه X نانوکامپوزیت تهیه شده، تشکیل فاز مکعبی CdS را نشان داد و اندازه نانوذرات CdS با استفاده از رابطه دبای- شرر 26/3 نانومتر بدست آمد. تصاویر TEM ساختار هسته-پوسته را برای نانوکامپوزیت کوپلیمر (N- ایزوپروپیل آکریل آمید- متیل متاکریلات)/سولفید کادمیم را نشان داد. پایداری گرمایی نانوکامپوزیت نسبت به کوپلیمر 47 درصد افزایش نشان میدهد. بیشتر بودن پایداری گرمایی نانوکامپوزیت در مقایسه با کوپلیمر مؤید برهمکنش نانوذرات سولفید کادمیم با زنجیر کوپلیمر و تشکیل نانوذرات با ساختار هسته- پوسته است.
پرونده مقاله
در این پژوهش نانولولههای کربنی با خلوص بالا به روش شیمیایی و با استفاده از اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید کلریدریک عاملدار شد. به منظور بررسی مورفولوژی نانولولههای خام و عاملدار شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری استفاده شد. همچنین برای بررسی گروههای عاملی چکیده کامل
در این پژوهش نانولولههای کربنی با خلوص بالا به روش شیمیایی و با استفاده از اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید کلریدریک عاملدار شد. به منظور بررسی مورفولوژی نانولولههای خام و عاملدار شده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری استفاده شد. همچنین برای بررسی گروههای عاملی ایجاد شده بر روی سطح نانولولهها، از روشهای طیفسنجی رامان، طیفسنجی مادون قرمز استفاده شد. طبق نتایج مخلوط اسیدی مناسب برای عاملدار کردن نانولولههای کربنی حاوی اسید سولفوریک، اسید نیتریک و اسید کلریدریک با مقادیر حجمی 60، 20 و ml 20، غلظتهای به ترتیب 12، 12 و 10 مولار در حضور g 1/0 نانولوله کربنی میباشد. دمای °C 150 و زمان h 4 پارامترهای بهینه برای ایجاد گروههای عاملی بر روی سطح نانولولهها میباشند. طبق نتایج نانولولههای کربنی عاملدار شده با کمترین تخریب ساختاری حاصل شد. نتایج طیفسنجی مادون قرمز حضور گروههای عاملی کربوکسیلیک و هیدروکسیل را بر روی سطح نانولولهها تایید کرد.
پرونده مقاله
در این پژوهش، پوشش نانوکامپوزیتی با خاصیت آنتیباکتری و آبگریز از نانوذرات دیاکسید تیتانیوم با نانوذرات سیلیکا به روش ریختهگری محلولی تولید شد و شرایط بهینه معرفی گردید. از ریختهگری محلولی به عنوان روشی ساده و مقرون به صرفه در تهیه پوششها میتوان نام برد. تاثیر پارا چکیده کامل
در این پژوهش، پوشش نانوکامپوزیتی با خاصیت آنتیباکتری و آبگریز از نانوذرات دیاکسید تیتانیوم با نانوذرات سیلیکا به روش ریختهگری محلولی تولید شد و شرایط بهینه معرفی گردید. از ریختهگری محلولی به عنوان روشی ساده و مقرون به صرفه در تهیه پوششها میتوان نام برد. تاثیر پارامتر غلظت نانوذرات سیلیکا و دیاکسید تیتانیوم بر خواص نهایی و عملکرد پوشش آبگریز با خاصیت آنتیباکتریال بررسی گردید. مطالعه بر روی خاصیت آنتیباکتریال پوششها بر مبنای آزمایش کشت میکروبی نشان داد که رفتار آنتیباکتریال از خود به نمایش میگذارد و خاصیت آبگریزی پوششها از طریق آزمون زاویه تماس مورد بررسی قرار گرفت. بررسی مورفولوژی نمونهها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. بطوریکه سطح هر چه زبرتر باشد زاویه تماس بالاتر ایجاد میشود و خاصیت آنتیباکتریال از خود به نمایش میگذارد. مقدار بهینه غلظت نانوذرات سیلیکا و دیاکسید تیتانیوم باعث ایجاد خاصیت آبگریزی و آنتیباکتریال در سطح شد که با افزایش بیش از اندازه نانوذرات سیلیکا و دیاکسید تیتانیوم از پایداری پوشش کاسته شد و دارای خاصیت ضدمیکروبی بود که دلیل آن انباشتگی نانوذرات است.
پرونده مقاله