• XML

    isc pubmed crossref medra doaj doaj
  • فهرست مقالات


      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - سنتز نانوپودر کامپوزیت آلومینا- مولایت به روش سل-ژل با استفاده از نمک آلومینیوم و سیلیکای کلوئیدی
        علی صداقت احسان طاهری‌نساج گیان‌دمنیک سرارو ریکارد چکات تورج عبادزاده
        با استفاده از روش سل-ژل می‌توان به توزیع یکنواخت مولایت در زمینه آلومینا دست یافت. در این کار پژوهشی، نانوپودر آلومینا- مولایت با استفاده از AlCl3.6H2O و سیلیکای کلوئیدی به روش سل-ژل سنتز شد. بر اساس الگوهای XRD پیش ماده‌های آلومینا- مولایت 15 درصد حجمی که در دماهای مخت چکیده کامل
        با استفاده از روش سل-ژل می‌توان به توزیع یکنواخت مولایت در زمینه آلومینا دست یافت. در این کار پژوهشی، نانوپودر آلومینا- مولایت با استفاده از AlCl3.6H2O و سیلیکای کلوئیدی به روش سل-ژل سنتز شد. بر اساس الگوهای XRD پیش ماده‌های آلومینا- مولایت 15 درصد حجمی که در دماهای مختلف کلسینه شدند، آلومینای میانی (گاما، کاپا) و فازهای سیلیکا (کوارتز و تریدیمیت) در °C 900 تشکیل شدند. سپس استحاله فازی به آلومینای آلفا و مولایت در محدوده دمایی °C 1300-1000 انجام شد. سطح ویژه نانوپودر کلسینه شده در دمای °C 900، m2/g 4/0±4/105 بدست آمد. در نهایت نانوپودر توسط TEM مورد ارزیابی قرار گرفت. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - سنتز، مشخصه‌یابی و بررسی مورفولوژیکی پوشش نانوکامپوزیتی فلوئورآپاتیت/تیتانیا مورد استفاده در ایمپلنت‌های پایه تیتانیومی
        نسرین ساسانی جلیل وحدتی خاکی سید مجتبی زبرجد حیدر خدیوی آیسک
        در تحقیق حاضر، نانوکامپوزیت فلوئورآپاتیت/تیتانیا با استفاده از روش سل-ژل سنتز شده است. در سنتز این کامپوزیت از تری‌اتیل فسفات، نیترات کلسیم چهار آبه، فلوئورید آمونیوم و تیتانیوم ایزوپروکساید به عنوان پیش ماده استفاده شد. همچنین آمونیوم هیدروکسایدبه عنوان کاتالیست بازی ب چکیده کامل
        در تحقیق حاضر، نانوکامپوزیت فلوئورآپاتیت/تیتانیا با استفاده از روش سل-ژل سنتز شده است. در سنتز این کامپوزیت از تری‌اتیل فسفات، نیترات کلسیم چهار آبه، فلوئورید آمونیوم و تیتانیوم ایزوپروکساید به عنوان پیش ماده استفاده شد. همچنین آمونیوم هیدروکسایدبه عنوان کاتالیست بازی برای افزایش pH سل‌ها مورد استفاده قرار گرفت. برای مشخصه‌یابی شیمیایی و ساختاری از پودر و برای بررسی مورفولوژیکی از پوشش نانوکامپوزیت بر روی زیرلایه Ti-6Al-4V استفاده شد. مشخصه‌یابی شیمیایی با استفاده از آنالیز های XRD و FTIR انجام شد. رفتار فوتوکاتالیستی کامپوزیت فلوئورآپاتیت/تیتانیا با استفاده از آنالیز جذب UV مورد بررسی قرار گرفت. همچنین بررسی زیست‌سازگاری کامپوزیت توسط آزمایش‌های غوطه‌وری در محلول شبیه‌سازی شده با بدن و اندازه‌گیری پتانسیل زتا مورد ارزیابی قرار گرفت. مورفولوژی پوشش‌های کامپوزیتی با درصدهای مختلف از فاز تیتانیا با استفاده از تصاویر میکروسکوپی بررسی و مقایسه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می‌دهد که کامپوزیت سنتز شده با روش سل-ژل دارای خلوص بالا و زیست‌سازگاری قابل قبولی بوده و رفتار فوتوکاتالیستی از خود نشان می‌دهد. همچنین نتایج بررسی میکروسکوپی نشان دهنده تغییرات مورفولوژی پوشش کامپوزیتی با تغییرات درصد فاز تیتانیا می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - بررسی تاثیر استفاده از نانوذرات آلومینا بر خواص کامپوزیت‌های آلومینا-کاربید سیلیسیم اتصال مولایتی تهیه شده به روش ریخته‌گری ژل
        ندا ذاکری ساسان اطرج محمدرضا سائری
        در این تحقیق ساخت کامپوزیت‌های آلومینا-کاربید سیلیسیم با اتصال مولایتی از طریق روش ریخته‌گری ژل مد نظر قرار گرفت و سپس تاثیر استفاده از نانوذرات آلومینا بر خواص این نوع کامپوزیت‌ها مشخص و با تاثیر میکروذرات آلومینا مقایسه شد. همچنین برای ساخت این نوع کامپوزیت‌ها از سل ن چکیده کامل
        در این تحقیق ساخت کامپوزیت‌های آلومینا-کاربید سیلیسیم با اتصال مولایتی از طریق روش ریخته‌گری ژل مد نظر قرار گرفت و سپس تاثیر استفاده از نانوذرات آلومینا بر خواص این نوع کامپوزیت‌ها مشخص و با تاثیر میکروذرات آلومینا مقایسه شد. همچنین برای ساخت این نوع کامپوزیت‌ها از سل نانوسیلیس برای روش ریخته‌گری ژل استفاده شد. جهت تعیین دمای مناسب پخت و تعیین رفتار حرارتی از آنالیز حرارتی همزمان استفاده شد. همچنین خواص فیزیکی، استحکام خمشی، درجه اکسیداسیون، آنالیز فازی و ریزساختار این کامپوزیت‌ها پس از پخت در دمای °C 1300 بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از نانوذرات آلومینا تاثیر زیادی روی میزان فاز مولایت و در نتیجه بر روی استحکام و ریزساختار این نوع کامپوزیت‌ها دارد. بدلیل سطح ویژه بالای نانوذرات آلومینا استفاده از آن باعث تشکیل مقدار فاز مولایت بیشتر در دمای پایین‌‌تر می‌شود. همچنین استفاده از نانوذرات آلومینا تخلخل کامپوزیت را کاهش می‌دهد و از اکسیداسیون بیشتر ذرات کاربید سیلیسیم در ترکیب کامپوزیت جلوگیری می‌کند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - بررسی و تعیین کارایی استفاده از نانوذرات اکسید منیزیم در حذف کروم از محلول‌های آبی
        علیرضا بهزادنیا پرویز درویشی صاحبعلی منافی
        یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های موجود در پساب صنایع از جمله آبکاری، دباغی، کروم (VI) می‌باشد که برای انسان و محیط زیست سمی بوده و سرطان‌زا می‌باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف کروم (VI) از محیط‌های آبی با استفاده از نانواکسید منیزیم در محیط آزمایشگاهی است. در این مط چکیده کامل
        یکی از عمده‌ترین آلاینده‌های موجود در پساب صنایع از جمله آبکاری، دباغی، کروم (VI) می‌باشد که برای انسان و محیط زیست سمی بوده و سرطان‌زا می‌باشد. لذا هدف این تحقیق بررسی کارایی حذف کروم (VI) از محیط‌های آبی با استفاده از نانواکسید منیزیم در محیط آزمایشگاهی است. در این مطالعه تاثیر پارامترهای مختلفی از جمله زمان تماس (15 تا 240 دقیقه)، pH (3، 5، 7 و 9)، غلظت اولیه کروم (10، 20، 30 و40 میلی‌گرم در لیتر)، غلظت اولیه جاذب (25/0، 5/0و 7/0 گرم در لیتر) و تعداد دور همزن (120 تا 350 دور در دقیقه) بررسی شد. محلول اولیه کروم (VI) با استفاده از حل کردن دی‌کرومات پتاسیم (K2Cr2O7) در آب مقطر یک بار تقطیر تهیه گردید. غلظت باقیمانده کروم بوسیله دستگاه ICP ساخت کشور استرالیا اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده در این پژوهش نشان داد که بهترین زمان برای حذف 240 دقیقه بود و با افزایش pH، راندمان حذف افزایش می‌یابد. از سوی دیگر در این پژوهش در بازه‌ای که مورد بررسی قرار گرفت با افزایش مقدار جاذب درصد حذف کروم از آب افزایش یافت و با افزایش غلظت اولیه کروم از 10 تا 40 میلی‌گرم در لیتر، میزان کارایی حذف کروم به ترتیب 25/81 به 5/21 درصد کاهش یافت. بطوریکه در آخرین مرحله بهینه کردن، دور همزن متوسط 240 دور در دقیقه برای فلز کروم بیشترین کارایی حذف را نشان داد. با استفاده از نتایج این تحقیق می‌توان گفت که ترکیب شدن نانوذرات اکسید منیزیم با جاذب‌های حذف کننده کروم می‌تواندCr6+ را به Cr3+ تبدیل و بازده فرآیند حذف کروم از آب را افزایش دهد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        5 - سینتر مایکروویو سرامیک‌های MgxAl2(1-x)Ti(1+x)O5
        شاداب لشکری تورج عبادزاده اسماعیل صلاحی
        سرامیک‌های تیتانات آلومینیوم حاوی مقادیر مختلف اکسید منیزیم (صفر، 2، 5 و 7 درصد وزنی) از طریق سینترینگ واکنشی و با استفاده از گرمایش مایکروویو در محدوده دمایی °C 1400-1250 تهیه شد. اثر افزودنی اکسید منیزیم و دمای سینتر روی تشکیل فاز آنها مورد بررسی قرار گرفت. چگالی چکیده کامل
        سرامیک‌های تیتانات آلومینیوم حاوی مقادیر مختلف اکسید منیزیم (صفر، 2، 5 و 7 درصد وزنی) از طریق سینترینگ واکنشی و با استفاده از گرمایش مایکروویو در محدوده دمایی °C 1400-1250 تهیه شد. اثر افزودنی اکسید منیزیم و دمای سینتر روی تشکیل فاز آنها مورد بررسی قرار گرفت. چگالی و تخلخل نمونه‌ها محاسبه و پایداری حرارتی این ترکیبات در دمای °C 1100 به مدت 50 و 100 ساعت برآورد شد. نتایج نشان داد که سینتر مایکروویو سبب تشکیل این ترکیبات در دماهای پایین‌تر از حد معمول شده و از طرف دیگر میزان افزودنی اکسید منیزیم نیز در پیشرفت انجام واکنش تاثیر بسزایی دارد. نتایج چگالی حاکی از آن است که ترکیب حاوی 7 درصد وزنی MgO بالاترین مقدار چگالی (95%) را در بین ترکیبات مختلف دارد. نمونه‌های تیتانات آلومینیوم خالص بعد از 50 ساعت عملیات حرارتی در دمای °C 1100 تجزیه شد، در حالیکه نمونه‌های حاوی MgO دارای پایداری بلند مدت حتی پس از گذشت 100 ساعت عملیات حرارتی بودند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        6 - نانوذرات متخلخل بوهمیت سنتز شده با روش هیدروترمال در زمان کم
        مظفر عبدالهی‌فر مجید قشلاقی
        تحت شرایط هیدروترمال، نانوذرات بوهمیت مزوپروس با تغییر دادن کنترل کننده pH در زمان کم 6 ساعت و در دمای °C 200 سنتز گردید. نقش NaOH و KOH به عنوان کنترل کننده pH در این تحقیق بر روی تشکیل نمونه‌های بوهمیت بررسی شد. محصولات بدست آمده با استفاده از آنالیزهای پراش اشعه چکیده کامل
        تحت شرایط هیدروترمال، نانوذرات بوهمیت مزوپروس با تغییر دادن کنترل کننده pH در زمان کم 6 ساعت و در دمای °C 200 سنتز گردید. نقش NaOH و KOH به عنوان کنترل کننده pH در این تحقیق بر روی تشکیل نمونه‌های بوهمیت بررسی شد. محصولات بدست آمده با استفاده از آنالیزهای پراش اشعه ایکس، FTIR، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FESEM)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و آنالیز جذب و دفع نیتروژن مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که استفاده از KOH به عنوان کنترل کننده pH می‌تواند بوهمیت را در شرایط مذکور تولید نماید اما NaOH نمی‌تواند باعث تشکیل بوهمیت به صورت خالص در این شرایط شود. نانوذرات بوهمیت سنتز شده در این تحقیق با سایز و شکل مشخص، بدلیل سطح ویژه و بلورینگی بالا می‌توانند در بسیاری از کاربردهای صنعتی امیدبخش باشند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        7 - سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت سیلیکا-کلسیم زیرکونات و تاثیر آن بر رنگبری متیلن‌بلو
        ندا کرمانی مریم کارگر راضی سید سعید میرزایی
        نانوکامپوزیت سیلیکا-کلسیم زیرکونات به روش سل-ژل سنتز شده و در دماهای °C 1000-700 کلسینه شد. آنالیزهای XRD، SEM، FTIR، DRS و BET برای مطالعه ریزساختار و مورفولوژی سطحی آن انجام گرفت. فعالیت فوتوکاتالیزوری نانوکامپوزیت توسط تخریب رنگ متیلن‌بلو تحت تابش پرتو فرابنفش مو چکیده کامل
        نانوکامپوزیت سیلیکا-کلسیم زیرکونات به روش سل-ژل سنتز شده و در دماهای °C 1000-700 کلسینه شد. آنالیزهای XRD، SEM، FTIR، DRS و BET برای مطالعه ریزساختار و مورفولوژی سطحی آن انجام گرفت. فعالیت فوتوکاتالیزوری نانوکامپوزیت توسط تخریب رنگ متیلن‌بلو تحت تابش پرتو فرابنفش مورد بررسی قرار گرفت. سپس تاثیر پارامترهای مختلف از جمله غلظت اولیه رنگ، میزان کاتالیست و pH بر رنگبری بهینه شد. نتایج آزمایشات نشان می‌دهد که مقدار بهینه غلظت اولیه رنگ و میزان کاتالیست به ترتیب ppm 2 و 08/0 گرم می‌باشد. همچنین بیشترین رنگبری در 11=pH مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده می‌توان نتیجه‌گیری کرد که استفاده از این نانوکامپوزیت برای حذف رنگ متیلن‌بلو از پساب‌های صنایع نساجی مناسب می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        8 - بررسی تاثیر نانوفلاکس‌های MgO، SiO2 و ZnO برخواص جوشکاری با گاز محافظ آلومینیوم 7075
        مسلم پایدار مجتبی جعفریان صاحبعلی منافی سید شهاب‌الدین طباطبایی نائینی
        در این پژوهش تاثیر انواع نانوفلاکس‌های فعال بر روی عمق نفوذ، عرض و ریزساختار جوش توسط فرآیند جوشکاری با گاز محافظ تیگ بر روی آلومینیوم 7075 با ضخامت mm 5 مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج بیشترین و کمترین میزان عمق نفوذ به ترتیب مربوط به نانوفلاکس SiO2 و حالت بدون فلاکس م چکیده کامل
        در این پژوهش تاثیر انواع نانوفلاکس‌های فعال بر روی عمق نفوذ، عرض و ریزساختار جوش توسط فرآیند جوشکاری با گاز محافظ تیگ بر روی آلومینیوم 7075 با ضخامت mm 5 مورد بررسی قرار گرفت. طبق نتایج بیشترین و کمترین میزان عمق نفوذ به ترتیب مربوط به نانوفلاکس SiO2 و حالت بدون فلاکس می‌باشد. نانوفلاکس‌های SiO2، MgO و ZnO به ترتیب میزان عمق نفوذ جوش را نسبت به جوشکاری بدون استفاده از نانوفلاکس به ترتیب 255%، 97% و 84% افزایش دادند. سطح ظاهری جوش‌ها با افزودن نانوفلاکس تغییر کرده و ریزدانه‌ترین ساختار در ناحیه متاثر از حرارت مربوط به نانوفلاکس SiO2 بود. همچنین بررسی میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) از سطح مقطع جوش نشان داد که در اثر وزش قوس و جابجایی مذاب، نانوفلاکس به سمت کناره‌های جوش جابجا می‌شود. پرونده مقاله