• فهرست مقالات shrimp culture

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - Shrimp Culture Impact on the Surface and Ground Water of Bangladesh
        A. K. M. Munirul Haque M. Sarwar Jahan Md. Abul Kalam Azad
        A case study was carried out to see the impacts of shrimp culture on the surface (pond) and ground water (tube-well) quality in three coastal sub-districts of Bagherhat Sadar, Rampal and Morrelganj of Bangladesh. The people of Rampal (100%), Morrelgonj (87.5%) and Baghe چکیده کامل
        A case study was carried out to see the impacts of shrimp culture on the surface (pond) and ground water (tube-well) quality in three coastal sub-districts of Bagherhat Sadar, Rampal and Morrelganj of Bangladesh. The people of Rampal (100%), Morrelgonj (87.5%) and Bagherhat (75.5%) expressed that salinity of both surface and ground water increased after shrimp culture, and water becomes more turbid, odorous and less tasty compared to pre-shrimp culture scenario. The ground water pH was foo be slightly acidic (6.07– 6.71) but the surface water was mildly alkaline in nature (7.00–7.46). Ground water was more saline (1893–2673ppm) than surface water (513-2253ppm). Potassium level of surface water was very high (97-242ppm) compared to the ground water (11.73-27.37 ppm). This exceeds the WHO Guideline Value (10ppm) and the Bangladesh Standard for Drinking Water (12ppm). The pollution levels of phosphorous and iron were found to be a little higher but other pollutants like nitrate, boron and zinc were found to be very low in surface and ground water in the shrimp culture area of Bangladesh. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - نقش نرسری در توسعه پایدار پرورش میگو در کشور
        مهرداد محمدی دوست لفته محسنی نژاد فاطمه حکمت پور
        در این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوسفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد.بنابراین شاخص های رشد شاخص های رشد و بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی را در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 ,3 استخرمیگوهای چکیده کامل
        در این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوسفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد.بنابراین شاخص های رشد شاخص های رشد و بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی را در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 ,3 استخرمیگوهای نرسری شده به مدت 45روز در گلخانه و را با تراکم یکسان100هزار قطعه در هکتار دراستخر های یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره ‌سازی شد وباغذای یکسان تغذیه شدند و پس از 75 روز، شاخص‌های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه موردبررسی قرار گرفت. مطالعه در 6 استخر 7000 مترمربعی در دو تیمار با 3 تکرار انجام گرفت. دوره پرورش 75 روز و میانگین دما 5±27 درجه سانتی‌گراد بود. یافته ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود ، اختلاف معنی‌داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره‌سازی شده بودند نشان داد. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود و ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به کاهش مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به عبارتی مدت کمتری در استخر خاکی جهت پرورش بسر می‌برند بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی تر و توسعه پایدار این صنعت میشود. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - نقش نرسری در توسعه پایدار پرورش میگو در کشور
        لفته محسنی نژاد
        چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 و 3 استخر میگوهای نر چکیده کامل
        چکیدهدر این مطالعه تاثیر استفاده از تکنولوژی نرسری بر اقتصاد میگوی سفید غربی برای توسعه پایدار آن بررسی شد. برای این منظور شاخص های رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه میگوی سفید غربی در دو سیستم نرسری شده و بدون نرسری مقایسه شدند. 3 استخر پست لارو pl12 و 3 استخر میگوهای نرسری شده به‌مدت 45 روز در گلخانه و با تراکم یکسان 100 هزار قطعه در هکتار در استخرهای یکی از مزارع پرورش میگوی چوئبده آبادان ذخیره سازی و با غذای یکسان تغذیه شدند و پس از 75 روز، شاخص‌های رشد و بازماندگی، ضریب تبدیل غذایی و نرخ رشد روزانه مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه در 6 استخر 7000 مترمربعی در دو تیمار با 3 تکرار انجام گرفت. دوره پرورش 75 روز و میانگین دما 5±27 درجه سانتی‌گراد بود. یافته ها نشان داد که در تیماری که از میگوهای نرسری شده در استخرهای پرورش استفاده شده بود، اختلاف معنی‌داری در رشد، بازماندگی و نرخ رشد روزانه نسبت به گروه کنترل که بدون نرسری ذخیره‌سازی شده بودند، وجود داشت. همچنین میزان تولید در هکتار و وزن نهایی به صورت معنی‌داری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. ضریب تبدیل غذایی در تیماری که نرسری شده بود به‌طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل بود. با توجه به نتایج، مدت زمان تولید میگو در این سیستم نسبت به گروه شاهد به علت زمان کمتر مورد نیاز برای پرورش در استخر خاکی، کاهش می یابد. بنابراین نرسری باعث کاهش ریسک بروز بیماری و تولید اقتصادی تر و توسعه پایدار این صنعت می شود. پرونده مقاله