میکروارگانیسم های نمک دوست، تحمل کننده نمک و غیر نمک دوست نقش مهمی در پاک سازی زیستی و تبدیلات زیستی عناصر فلزی سمی در محیط های آلوده دارند. شناسایی سویه های مقاوم به فلز و الگوهای حذف فلزی، اولین قدم در به کارگیری آن ها در فرایندهای پاک سازی زیستی است. در این مطالعه، ح چکیده کامل
میکروارگانیسم های نمک دوست، تحمل کننده نمک و غیر نمک دوست نقش مهمی در پاک سازی زیستی و تبدیلات زیستی عناصر فلزی سمی در محیط های آلوده دارند. شناسایی سویه های مقاوم به فلز و الگوهای حذف فلزی، اولین قدم در به کارگیری آن ها در فرایندهای پاک سازی زیستی است. در این مطالعه، حذف تلوریت و اثر اکسی آنیون های سمی سلنو اکسی آنیونی و ارسنات، در باکتری نمک دوست نسبی (H. elongate DSM 2581) ، تحمــل پذیـــر نمــک (E. faecalis PTCC 1237) و غیــر نمــک دوست (P. aeruginosa PTCC 1074) که دارای MIC نسبت به تلوریت به ترتیب 25/0 ، 8 و 25/0 میلی مولار بودند با استفاده از روش رنگ سنجی با معرف دی اتیل تیو کاربامات تعیین شد. سلنو اکسی آنیون ها در افزایش مقاومت H. elongata به تلوریت اثر مثبت داشتند به طوری که میزان مقاومت را از mM 25/0 در حضور mM 25 سلنیت یا سلنات به ترتیب به 18 و 3 میلی مولار افزایش دادند. در مورد E. faecalis نیز سلنیت در غلظت mM 25 و سلنات در غلظت mM 5 و ارسنات در غلظت mM 1/0 موجب افزایش میزان MIC تلوریت به ترتیب به mM 80، mM 16 و mM16 گردید. اما در گونۀ غیر نمک دوست P. aeruginosa افزودن هیچ کدام از سلنو اکسی آنیون ها، همین طور ارسنات میزان MIC نسبت به تلوریت را زیاد نکرد. در بررسی حذف تلوریت در محیط کشت مایع حاوی سلنیت یا سلنات و یا ارسنات مشاهده گردید که غلظت mM 50 سلنیت یا mM1 سلنات همراه با mM 1/0 تلوریت در گونۀ نمک دوست H.elongata سبب افزایش حذف تلوریت به میـــزان %21/48 و 74/25% در مقایســــه با محیط فقط دارای تلــوریت شــد. در گــونه E. faecalis غلظت های mM 1 سلنیت یا سلنات و یا mM 1/0 ارسنات همراه با mM 2/0 تلوریت، افزایش 2/2% ، 33/7% و 75% را به ترتیب در حذف تلوریت موجب گردید. بیشترین اثر مثبت سلنیت و سلنات در حذف تلوریت در باکتری Halomonas و کمترین آن در Enterococcus دیده شد. یک ویژگی منحصر به فرد در E. faecalis اثر مثبت ارسنات بر حذف تلوریت به میزان 75% بود که در دو باکتری دیگر دیده نشد. در مورد گونۀ غیر نمک دوستP.aeruginosa نیز mM 8 سلنیت یا mM 1 سلنات کارایی حذف تلوریت را در مقایسه با محیط فقط حاوی تلوریت، 35/34 % و 82/11% افزایش داد. در سه گونۀ مورد مطالعه، مقاومت همراه با احیایی تلوریت به تلوریوم عنصری مشاهده گردید و نتایج XRF و تحلیلگر EDS و مشاهدات میکروسکوپ الکترونی TEM نیز تأیید کردند که تلوریت در محیط، توسط گونه ها به تلوریوم عنصری احیای گردیده و به شکل گرانول های متراکم، درون سلول باکتری و معمولاً نزدیک غشای پلاسمای باکتری تجمع یافته است. از مقایسۀ رفتار سه گونه باکتریایی، از آن جا که تنها در گونه های نمک دوست و تحمل پذیر، نمک حضور اکسی آنیون های دیگر سبب افزایش مقاومت به تلوریت و حذف آن گردید، این گونه ها در مقایسه با گونه غیر نمک دوست P.aeruginosa کاندید بهتری برای حذف آلودگی تلوریت از محیط هستند.
پرونده مقاله
استفاده فراوان از اکسی‌آنیون های تلوریوم مانندتلوریت در صنایع مختلف مانند نساجی، دباغی وآبکاری آلودگی محیطی را افزایش داده است که برای میکروارگانیسم‌ها و همچنین یوکاریوت‌ها بسیارسمی هستند. بررسی احیاء زیستی اکسی‌آنیون‌های متالوئیدتلوریت در باکتری‌های مقاوم در طبیعت می‌ت چکیده کامل
استفاده فراوان از اکسی‌آنیون های تلوریوم مانندتلوریت در صنایع مختلف مانند نساجی، دباغی وآبکاری آلودگی محیطی را افزایش داده است که برای میکروارگانیسم‌ها و همچنین یوکاریوت‌ها بسیارسمی هستند. بررسی احیاء زیستی اکسی‌آنیون‌های متالوئیدتلوریت در باکتری‌های مقاوم در طبیعت می‌تواند ابزار باارزشی در بیوتکنولوژی جهت تشخیص میکروارگانیسم‌ها برای پاکسازی زیستی مناطق آلوده باشد .تعداد 84 سویه باکتری مقاوم به تلوریت از پساب صنایع جدا شد. تعیین MIC باکتریها ازغلظت1/0 تا 26میلی مولار تلوریت پتاسیم در دمای 34درجه سانتیگراد بمدت 7روز با روش رقت در آگار انجام شد وسویه QWTmb9 جداشد که قادر به تحمل غلظت بسیار بالای 22 میلی‌مولار بود که تحمل این غلظت در مقایسه با آستانه تحمل باکتریها نسبت به تلوریت قابل توجه است. به منظور بررسی میزان حذف تلوریت در سویه های برتر، روش کالریمتریک با استفاده از اسپکتروفتومتر و معرف DDTC (سدیم دی اتیل‌دی‌تیوکاربامات‌تری‌هیدرات، جذب340نانومتر) استفاده شد.اثر فاکتورهای مختلف بر رشد بهینه این سویه و حذف بیشتر اکسی‌آنیون مانند غلظت تلوریت، pH، دما، میزان هوادهی و غلظت-های مختلف نمک سدیم کلراید بررسی شد.به علت ارتباط مستقیم مقاومت به اکسی‌آنیون و مقاومت به آنتی بیوتیک در سویه‌های مقاوم،تست مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های مختلف انجام شد.باسیل گرم منفی QWTmb9 جداشده از پساب نساجی پتو، در غلظت 4/0 تلوریت، دمای35درجه، 5/7pH= و دورشیک100RPM ومیزان 170میلی‌مولار نمک سدیم کلراید بیشترین میزان حذف را در 24ساعت نشان داده است. این سویه مقاوم به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، آمپی‌سیلین، ریفامپیسین، تتراسیکلین، کلرآمفنیکل، نئومایسین، کانامایسین و اریترومایسین بود.سویه گرم منفی QWTmb9 می‌تواند کاندیدای مناسبی جهت حذف اکسی‌آنیون سمی تلوریت در بیوتکنولوژی صنعتی مطرح گردد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد
