• فهرست مقالات narrative Allegory

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - گذری برتمثیل در مثنویهای طالب علی خان لکهنویی، متحلص به عیشی
        زیبا فلاحی مهرداد چترایی مریم محمودی
        تمثیل یکی از مهمترین و کهن ترین شیوه‌های بلاغی در ادب فارسی ایران و فرهنگ اجتماعی جهان است. به دلیل ظرفیت معنایی وکاریزمای گفتمان؛ حجم بزرگی از ادبیات تعلیمی را پوشش می‌دهد. در این مقاله ضمن معرفی ِ نسخه‌ی خطی "کلیات دیوانِ طالب علی خان متخلص به عیشی" نمونه‌های تازه‌ای چکیده کامل
        تمثیل یکی از مهمترین و کهن ترین شیوه‌های بلاغی در ادب فارسی ایران و فرهنگ اجتماعی جهان است. به دلیل ظرفیت معنایی وکاریزمای گفتمان؛ حجم بزرگی از ادبیات تعلیمی را پوشش می‌دهد. در این مقاله ضمن معرفی ِ نسخه‌ی خطی "کلیات دیوانِ طالب علی خان متخلص به عیشی" نمونه‌های تازه‌ای از تمثیلات داستانی و شعری را از متن آن می‌آوریم. نسخه خطی این دیوان، به خط نستعلیق کتابت شده است. از ذکر تحمیدیه ها و مناقب اهل بیت و بسیاری از ائمه اطهار (علیه السّلام) می توان فهمید که طالب علی خان (عیشی) شاعری متدین و در مذهب شیعه ی اثنی عشری، با مشرب عرفانیست. این تحقیق که به روش تحلیلی-کتابخانه ای انجام شده، تمثیلات در مثنویِ 2161 بیتی عیشی را بررسی نموده است. بیش از 200 تمثیل در نسخه وجود دارد، و مهم‌ترین آن‌ها مثنویِ "چهار دوست" است که به عنوان داستان تمثیلی به آن پرداخته‌ایم. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - نقد و تحلیلِ تمثیل‌های تصویری، در رسالۀ مقامات‌القلوبِ ابوالحسین نوری با تکیه بر نظریه‌های پژوهشی پُل نویا
        منیژه پولادی امیرحسین همتی عطا محمد رادمنش
        در عرفان، بیشتر از مسائلی بیان‌ناپذیر و غیرمحسوس سخن به میان می‌آید که اهل طریقت با آن در ارتباط هستند. در متون عرفانی، مؤّلف با به کارگیری زبان ارجاعی از امکانات ادبی زبان از جمله تمثیل استفاده می‌کند تا به تبیین مفاهیم انتزاعی بپردازد. عمده‌ترین هدف تمثیل‌ها تعلیم سال چکیده کامل
        در عرفان، بیشتر از مسائلی بیان‌ناپذیر و غیرمحسوس سخن به میان می‌آید که اهل طریقت با آن در ارتباط هستند. در متون عرفانی، مؤّلف با به کارگیری زبان ارجاعی از امکانات ادبی زبان از جمله تمثیل استفاده می‌کند تا به تبیین مفاهیم انتزاعی بپردازد. عمده‌ترین هدف تمثیل‌ها تعلیم سالک برای طی مراحل سلوک و شوق رسیدن به کمال است. بازیابی تمثیل‌ها در متون عرفانی یکی از راه‌های دستیابی به آموزه‌ها و اصول مورد نظر عرفاست. کاربست زبان تمثیلی در عرفان، به ابوالحسین نوری منسوب است. در پژوهش حاضر ضمن اشاره‌ای کوتاه به مباحث مربوط به پیشینه و کارکرد تمثیل، با استفاده از شیوۀ توصیفی ـ تحلیلی اطلاعات و منابع کتابخانه‌ا‌‌‌ی، محتوا و درونمایۀ رسالۀ مقامات‌القلوب و گونه‌های تمثیل از قبیل تمثیل‌های قرآنی، استعاره و تشبیهات تمثیلی، با تکیه بر نظریه‌های پژوهشی پُل نویا از منظر مبانی نظری، بازیابی و تحلیل شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که مقامات و اصول مورد نظر اهل طریقت، در انتزاعی‌ترین شکل خود، در این رساله جای گرفته‌اند. تمثیل غیر روایی تصویر معنا، به همراه استعاره، تشبیهات و اضافه‌های تمثیلی، از پربسامدترین نوع تمثیل در رسالۀ مقامات‌القلوب هستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        3 - جایگاه تمثیل روایی در دیوان سیّد بهاءالدّین مستوفی الممالک
        شیوا ده بزرگی علی محمد مؤذنی ثوراله نوروزی
        چکیده دیوان سیّد بهاءالدّین از رویکردهای گوناگون قابل بررسی است. یکی از مفاهیم و موضوعات مهمّ و پرکاربرد آن، تمثیل و علی‌الخصوص تمثیل روایی (گسترده) است. وی برای بیان افکار و اندیشه‌های خویش در حوزه‌های دینی، اخلاقی و اجتماعی از حکایات تمثیلی بهره برده است و آن به دلیل چکیده کامل
        چکیده دیوان سیّد بهاءالدّین از رویکردهای گوناگون قابل بررسی است. یکی از مفاهیم و موضوعات مهمّ و پرکاربرد آن، تمثیل و علی‌الخصوص تمثیل روایی (گسترده) است. وی برای بیان افکار و اندیشه‌های خویش در حوزه‌های دینی، اخلاقی و اجتماعی از حکایات تمثیلی بهره برده است و آن به دلیل اثرگذاری بهتر و بیشتر در ذهن مخاطب بوده، زیرا در پاره‌ای از مباحث بیان مطلب فقط از راه تمثیل و مثال میسّر می‌باشد. پژوهش حاضر که به روش (توصیفی- تحلیلی) مورد بحث و ارزیابی قرار گرفته شده است، به بیان تمثیل و کاربرد آن، بررسی اشعار در محوریت تمثیل روایی، معرّفی عناصر و ابزار مورد استفاده و پاسخ به پرسش مطرح شده می‌باشد که طبق یافته‌های پژوهش مشخّص گردید تمایلات سیّد بهاءالدّین در بیان تمثیلات رمزی براساس حروف ابجد از برجسته‌ترین ویژگی و هنرهای شاعری وی بوده و از این حیث نسبت به دیگر عناصر دارای بسامد و اثرگذاری بیشتری می‌باشد. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        4 - «سه‌گانی‌ها» قالبی نو‌ظهور در کوته‌سرایی‌ها
        محمود حکم آبادی راضیه نسبی
        چکیده سه‌گانی یکی از قالب‌های نوظهورِ شعر فارسی در چند سالۀ اخیر است که از سه قسمت/ لَخت تشکیل شده و در لَخت پایانی، ضربۀ نهایی را بر ذهن خواننده وارد ‌می‌کند. پایبندی به وزن عروضی یا عدم رعایت آن، باعث ایجاد سه شکلِ کلاسیک، نیمایی و سپید در سه‌گانی‌ها شده ‌است. گرچه وض چکیده کامل
        چکیده سه‌گانی یکی از قالب‌های نوظهورِ شعر فارسی در چند سالۀ اخیر است که از سه قسمت/ لَخت تشکیل شده و در لَخت پایانی، ضربۀ نهایی را بر ذهن خواننده وارد ‌می‌کند. پایبندی به وزن عروضی یا عدم رعایت آن، باعث ایجاد سه شکلِ کلاسیک، نیمایی و سپید در سه‌گانی‌ها شده ‌است. گرچه وضعِ اصطلاحِ سه‌گانی، نو و ابتکاری است، امّا بحثِ تعدادِ مصراع‌ها و ویژگی‌ها و اصول آن، وجه مشترک بسیاری از کوته‌ سروده‌هاست. کاربرد لغات و ترکیبات نامأنوس، ایرادهای زبانی و دستوری، آرکائیسم، اطناب و... از جمله معایبی است که به ساختار و بافت سه‌گانی‌ها آسیب می‌زند. هدف مهمّ این تحقیق، بیانِ چند‌و‌چونِ این قالب نوظهور و بررسی نقاط قوّت و ضعف آن است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که ایجاز از مهمّ‌ترین ویژگی‌های سه‌گانی،‌ برآیندی از سبک زندگی امروزی است که شتاب و فشردگی لازمۀ آن است. در این پژوهش به روش کتابخانه‌ای و بر مبنای صد سه‌گانیِ انتخاب‌شده، به بررسی و تحلیل ساختاری و محتوایی این قالب پرداخته‌ایم. پرونده مقاله