بهمنظور بررسی کارایی مالچهای پلاستیکی شفاف و تیره همراه با کاربرد علفکشهای پیشکاشت در زراعت گوجهفرنگی نشائی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعهای واقع در فرهادگرد شهرستان فریمان صورت گرفت. ع چکیده کامل
بهمنظور بررسی کارایی مالچهای پلاستیکی شفاف و تیره همراه با کاربرد علفکشهای پیشکاشت در زراعت گوجهفرنگی نشائی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعهای واقع در فرهادگرد شهرستان فریمان صورت گرفت. عامل اول کاربرد علفکش در هفت سطح شامل عدم کاربرد علفکش، استفاده از دز توصیهشده علفکش تریفلورالین (48% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علفکش تریفلورالین، استفاده از دز توصیه شده علفکش پندیمتالین (استومپ؛ 33% EC)، استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علفکش پندیمتالین (استومپ)، استفاده از دز توصیه شده علفکش پندیمتالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول؛ 5/45% CS) و استفاده از 50 درصد دز توصیه شده علفکش پندیمتالین فرمولاسیون میکروکپسول (پرول) و عامل دوم آزمایش کاربرد مالچ پلاستیکی در سه سطح شامل عدم کاربرد مالچ پلاستیک، استفاده از مالچ پلاستیک تیره و استفاده از مالچ پلاستیک شفاف بود. نتایج آزمایش نشان داد که کاربرد علف کش یا مالچ پلاستیکی نسبت به تیمار شاهد عدم کنترل منجر به کاهش 100 درصدی تراکم و زیست توده علفهای هرز و افزایش60 درصدی عملکرد زیست توده و 5/67 درصدی عملکرد میوه گوجهفرنگی شد. کاربرد مالچ پلاستیکی تیره نسبت به شفاف تأثیر بیشتری بر کنترل علفهای هرز داشت، بهطوریکه در هر سه مرحله نمونهبرداری، مالچ تیره کنترل 100 درصدی بر تراکم و زیستتوده علفهای هرز داشت، اما مالچ شفاف بهطور کامل علفهای هرز را کنترل نکرد. افزایش دز مصرفی علفکشها نیز منجر به افزایش میزان کنترل علفهای هرز و افزایش عملکرد گوجهفرنگی شد، بهطوریکه افزایش دز مصرفی تریفلورالین از یک و نیم به سه لیتر در هکتار، منجر به کنترل 25 درصدی زیست توده علفهای هرز و افزایش 25 درصدی عملکرد میوه گوجهفرنگی شد. کاربرد همزمان مالچ پلاستیک تیره و علفکش پرول به میزان سه لیتر در هکتار بیشترین کارایی کنترل علفهای هرز (100 درصد کنترل)، بیشترین عملکرد زیست توده (118 تن در هکتار) و عملکرد میوه (150 تن در هکتار) گوجهفرنگی را به دنبال داشت. با توجه به نتایج این آزمایش میتوان با استفاده از مالچ پلاستیک تیره و مصرف علفکش پرول عملکرد مناسبی به دست آورد.
پرونده مقاله
کارایی کاربرد پیشکاشت، پیشرویشی و پسرویشی علفکش ایمازتاپیر در مقادیر مختلف در مقایسه با علفکشهای رایج تریفلورالین، اتالفلورالین و بنتازون مطالعه شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 19 تیمار و 4 تکرار در ایستگاه چهار تخته مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و چکیده کامل
کارایی کاربرد پیشکاشت، پیشرویشی و پسرویشی علفکش ایمازتاپیر در مقادیر مختلف در مقایسه با علفکشهای رایج تریفلورالین، اتالفلورالین و بنتازون مطالعه شد. آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 19 تیمار و 4 تکرار در ایستگاه چهار تخته مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری طی سال رزاعی 95-96 اجرا گردید. نتایج نشان داد که پایینترین سطح تراکم علفهایهرز در 15 روز بعد از کاربرد علفکشها 2 بوته در متر مربع و در30 روز بعد از کاربرد علفکشها 1 بوته در متر مربع مربوط به تیمار پیشکاشت ایمازتاپیر به میزان 7/. لیتر در هکتار بود. همچنین بالاترین سطح کاهش ماده خشک علفهایهرزدر 15 و 30 روز بعد از کاربرد علفکشها مربوط به تیمار های پیشکاشت ایمازتاپیر به میزان 7/. و 1 لیتر در هکتار بود. درصد کاهش ماده خشک جمعیت علفهایهرز برای تیمارهای یادشده بیش از 95 درصد محاسبه شد. بنابراین با توجه به ماده مؤثره کمتر ایمازتاپیر نسبت به سایر علفکشهای کاربردی به میزان 7/. لیتر در هکتار به صورت پیشکاشت برای مدیریت علف-هایهرز مزارع لوبیا توصیه میشود.
پرونده مقاله
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علفهایهرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام چکیده کامل
این پژوهش به منظور بررسی اثر چهار علفکش تری فلورالین، اتال فلورالین، آلاکلر و متریبوزین روی میزان رشد پرگنه قارچ Rhizoctonia solani گروه آناستوموزی 4، عامل بیماری مرگ گیاهچه در پنبه و سویا، در سال 90- 1389 در بخش تحقیقات علفهایهرز، موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، انجام شد. ابتدا واکنش رشد میسلیومی پرگنه این قارچ نسبت به علفکشها در محیط کشت پیدیای بررسی گردید. سپس این واکنش با دیسک های کاغذ واتمن آغشته به علفکش در سه غلظت متفاوت در مقایسه با شاهد بدون علفکش آزمایش شد. نتیجه آزمایش استفاده از غلظت های بالای علفکش در محیط کشت نشان داد که محیط کشت حاوی تری فلورالین در غلظتهای 12500 و 25000 پیپیام، اتال فلورالین در غلظتهای 17500 و 35000 پی پی ام و آلاکلر در غلظتهای 20000 و 40000 پی پی ام، به طور کامل از رشد رویشی این قارچ جلوگیری کردند. متریبوزین در غلظت های 2500 و 5000 پیپیام، اگر چه باعث توقف کامل این قارچ نشد ولی در مقایسه با شاهد سبب کاهش معنی دار رشد پرگنه گردید. آزمایش در غلظتهای پایینتر علفکش ها در محیط پیدیآ نشان داد که آلاکلر، تری فلورالین، اتال فلورالین به ترتیب با غلظتهای 509 ، 318 و 445 پی پی ام در محیط کشت موجب کاهش معنیدار رشد میسلیومی قارچ شدند. در میان تیمارهای اخیر، تاثیر آلاکلر بیشتر از سایر علفکشها ارزیابی شد و متریبوزین با غلظت 64 پیپیام تاثیر معنیداری روی رشد قارچ نداشت. همچنین در آزمایش دیسک های آغشته به علفکشها در غلظت های مختلف، در مقایسه با شاهد، قراینی از واکنش بیمارگر نسبت به علفکشها بدست نیامد.
پرونده مقاله
تأثیر غلظت های کاهش یافته علف کش تریفلورالین در کنترل سلمه تره و تاج خروس ریشه قرمز در مزارع سیب زمینی طی آزمایش مزرعه ای، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل در سال 1392 به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و روی رقم آگریا (رقم مرسوم منطقه) اجرا چکیده کامل
تأثیر غلظت های کاهش یافته علف کش تریفلورالین در کنترل سلمه تره و تاج خروس ریشه قرمز در مزارع سیب زمینی طی آزمایش مزرعه ای، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل در سال 1392 به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و روی رقم آگریا (رقم مرسوم منطقه) اجرا شد. آزمایش شامل علف‎کش تریفلورالین در غلظت های 125/0، 25/0، 5/0، 1، 2 و 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار بود؛ همچنین دو تیمار بدون وجین علف های هرز و وجین کامل علف های هرز به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. نمونه برداری از علف های هرز در دو مرحله، قبل از گلدهی و بعد از گلدهی سیب زمینی، به عمل آمد. نتایج تجزیه های آماری نشان داد که غلظت های مختلف علف کش تریفلورالین تأثیر معنی داری بر درصد کاهش تراکم های سلمه تره و تاج خروس ریشه قرمز داشتند. بالاترین درصد کاهش تراکم کل علف های هرز در مرحله قبل از گلدهی و بعد از گلدهی به ترتیب با استفاده از غلظت 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار علف کش تریفلورالین به دست آمد که به ترتیب باعث کاهش 94/91 و 43/90 درصدی تراکم کل علف های هرز گردیدند. کاربرد غلظت 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار تریفلورالین در مرحله ی قبل از گلدهی و بعد از گلدهی به ترتیب باعث کاهش 13/87 و 04/86 درصدی تراکم سلمه تره شد. کاربرد غلظت 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار تریفلورالین باعث کاهش بیش از 90 درصدی تراکم تاج خروس ریشه قرمز در هر دو مرحله ی مورد مطالعه گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که غلظت های مختلف علف کش تریفلورالین تأثیر معنی داری بر متوسط وزن غده، وزن غده در بوته و عملکرد غده سیب زمینی داشت. بالاترین متوسط وزن غده، وزن غده در بوته و عملکرد غده سیب زمینی بعد از تیمار وجین کامل علف های هرز، در تیمار 2 لیتر ماده مؤثره در هکتار تریفلورالین می باشد که با غلظت 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار در یک گروه آماری قرار داشت. به طورکلی، کاربرد غلظت های 2 و 4 لیتر ماده مؤثره در هکتار تریفلورالین به ترتیب باعث افزایش 85/51 و 74/50 درصدی عملکرد غده گردید.
پرونده مقاله
اثر غلظت های مختلف دو علف کش ترفلان و پرسوئیت و وجین بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد سویا با اجرای آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در زمین کشاورزی روستای قراول حاجی از توابع شهرستان کلاله استان گلستان در سال 1393 بررسی شد. تیمارها شام چکیده کامل
اثر غلظت های مختلف دو علف کش ترفلان و پرسوئیت و وجین بر کنترل علف های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد سویا با اجرای آزمایشی بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در زمین کشاورزی روستای قراول حاجی از توابع شهرستان کلاله استان گلستان در سال 1393 بررسی شد. تیمارها شامل کاشت سویا تحت شرایط وجین، عدم وجین و کاربرد علف کشهای پرسوئیت و ترفلان به صورت 100% ترفلان؛ 75% ترفلان +25% پرسوئیت؛ 50% ترفلان + 50% پرسوئیت؛ 25% ترفلان + 75% پرسوئیت؛ 100% پرسوئیت؛ 100% پرسوئیت+ 25% ترفلان؛ 25% پرسوئیت + 100% ترفلان؛ 100% پرسوئیت + 50% ترفلان و 50% پرسوئیت + 100% ترفلان بودند. تراکم هر علف هرز، تراکم کل و درصد بازدارندگی آنها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که اثر کنترل شیمیایی و وجین بر کلیه صفات مورد بررسی بهجز تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه، محتوی کلروفیل a و کل، معنیدار بود. بیشترین میزان سطح برگ، ارتفاع بوته، تعداد غلاف در بوته، وزن خشک اندامهای هوایی، تعداد دانه در بوته و وزن دانه در بوته بهترتیب در تیمار 100% پرسوئیت (238.67 سانتیمتر مربع)، تیمار وجین (57.69 سانتیمترمربع)، دو تیمار وجین (33.1) و 25% پرسوئیت + 100% ترفلان (28.3)، دو تیمار وجین (163.92 گرم) و 100% پرسوئیت (163.70 گرم)، وجین (67.10 دانه در بوته) و دو تیمار وجین و 100% پرسوئیت + 50% ترفلان ( 10.27 گرم در بوته) مشاهده شد. بیشترین میزان عملکرد دانه، با مقدار 2383 کیلوگرم در هکتار، مربوط به تیمار وجین بود. در میان تیمارهای علف کش، بیشترین درصد کنترل علفهایهرز مربوط به هر دو تیمار ترکیبی افزایشی 100% پرسوئیت + 25% ترفلان (72.86) و 50% پرسوئیت + 100% ترفلان (75.19) بودند. بر اساس نتایج حاصل، بیشترین میزان محتوی پروتئین و کلروفیل b سویا به تیمار وجین تعلق داشت. همچنین، بیشترین و کمترین محتوی فنلکل و پروتئین از تیمار 100% ترفلان بهدست آمدند. اگرچه تیمارهای افزایشی فوق، علفهایهرز بیشتری را کنترل نمودند اما احتمالاً اثرات بازدارندگی بر صفات اجزای عملکرد داشتند. این امر موجب کاهش عملکرد سویا نسبت به برخی تیمارهای جایگزینی و وجین شد.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد