فهرست مقالات Parkinson disease

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - اثر محافظت عصبی گرلین بر روی اجسام سیاه در مدل پارکینسونی القاءشده با MPTP
  ندا نیکوکلام نظیف
  سابقه وهدف:بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده حرکتی درسیستم عصبی مرکزی است .این بیماری باعث ازدست دادن نورون های دوپامینرژیک مسیر نیگرواستریاتال که در مغز میانی از ناحیه توده سیاه به جسم مخطط می رود، همراه است.گرلین به عنوان یک محافظت کننده ی نورونی در بیماری پارکینسون چکیده کامل

  سابقه وهدف:بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده حرکتی درسیستم عصبی مرکزی است .این بیماری باعث ازدست دادن نورون های دوپامینرژیک مسیر نیگرواستریاتال که در مغز میانی از ناحیه توده سیاه به جسم مخطط می رود، همراه است.گرلین به عنوان یک محافظت کننده ی نورونی در بیماری پارکینسون نقش ایفا می کند. هدف از این مطالعه بررسی اثر محافظتی عصبی گرلین بر روی اجسام سیاه در مدل پارکینسونی القاء شده با MPTP می باشد. مواد وروش ها: تعداد40سرموش نر نژاد NMRI به طور تصادفی به 5 گروه زیر تقسیم شدند: کنترل، سالین ، پارکینسون، پارکینسون+گرلین mg/kg 0.0002، پارکینسون+گرلین mg/kg 0.0004.بیماری پارکینسون به وسیله تزریق MPTP به مدت 4 روز متوالی ( mg/kg, i.p 25) ایجاد گردید. درمان با گرلین به صورت تزریق داخل صفاقی یک روز بعد از ایجاد بیماری به مدت 30روز انجام شد . برای سنجش کاتالپسی از تست بار استفاده شد. در پایان پروتکل بافت مغز را جداسازی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین -ائوزین H&E)) انجام شد.همچنین سطح فاکتور نکروزدهنده تومورآلفا (TNF-a) و اینترلوکین -10 (IL-10)درجسم سیاه ومخطط به روش الایزا اندازه گیری شد. نتایج: گرلین به طور موثری موجب کاهش میزان کاتالپسی و جلوگیری از کاهش نورون های دوپامینرژیک در جسم سیاه وکاهش معناداری سطح TNF-a وافزایش معناداری سطح IL-10 درجسم سیاه ومخطط شده است . نتیجه گیری : براساس نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که گرلین دارای نقش حفاظتی می باشد؛ و باعث بهبودکاتالپسی، کاهش فاکتور های التهابی وافزایش فاکتورهای ضد التهابی در حیوانات پارکینسونی می گردد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - The effect of aerobic and resistance exercise with olive extract on VO2 max, PTEN, and AKT in rats with Parkinson's disease
  Seyedeh Soheila Bolhagh Ramin Shabani Donya Sajedi
  Introduction: Parkinson's disease is a progressive neurological disorder. The aim of this study was to investigate the effect of exercise training with the consumption of olive extract on maximal oxygen consumption (VO2 max), phosphatase and tensin homolog on chromosome چکیده کامل

  Introduction: Parkinson's disease is a progressive neurological disorder. The aim of this study was to investigate the effect of exercise training with the consumption of olive extract on maximal oxygen consumption (VO2 max), phosphatase and tensin homolog on chromosome 10 (PTEN), and protein kinase B (AKT) in rats with Parkinson.Material & Methods:The samples of this experimental study included male Wistar rats (n = 30, 8 weeks old, 200 ± 50 g). Animals were randomly divided into six groups: control (C), Parkinson's (P), Parkinson's with olive extract (P+OE), Parkinson's with exercise (P+E), Parkinson's with olive extract and exercise (P+OE+E), and olive extract with exercise (OE+E) group (n = 5 per group). The training groups performed aerobic and resistance exercises for eight weeks (5 sessions per week) and were given olive extract by gavage. VO2 max was assessed at the end of the fourth and eighth weeks of exercise. One day after the intervention, rats were sacrificed, and tissues were removed and examined for real-time PCR. One-way analysis of variance and Tukey's post hoc test were used to analyze the data.Results:The results showed that a period of exercise training combined with the consumption of olive extract significantly increased the VO2 max in rats with Parkinson's disease (P < 0.05). The expression of the PTEN gene decreased in OE+E, P+OE+E, and P+E groups compared to P+OE and Parkinson's groups (P<0.05). AKT gene expression in all intervention groups significantly increased compared to the Parkinson's group (P<0.05).Conclusions:The results suggest that a period of exercise with the consumption of olive extract probably can increase the VO2 max and AKT and decrease PTEN in rats with Parkinson's disease. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  3 - اثر نانو ذره‌ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون موش های صحرایی نر
  هدی قربانی مقدم اکرم عیدی پژمان مرتضوی شهربانو عریان
  10.22034/ascij.2022.1958259.1392
  از آنجا که مطالعات محدودی به ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی نانو ذره ی اکسید منیزیم بر بیماری پارکینسون پرداخته اند، بنابراین هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر نانو ذره ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون القا شده روی موش های صحرایی نر است. در این مطالعه چکیده کامل

  از آنجا که مطالعات محدودی به ارزیابی اثرات آنتی اکسیدانی نانو ذره ی اکسید منیزیم بر بیماری پارکینسون پرداخته اند، بنابراین هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی اثر نانو ذره ی اکسید منیزیم بر استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون القا شده روی موش های صحرایی نر است. در این مطالعه ی تجربی، 54 موش صحرایی بالغ نر به 9 گروه 6 تایی تقسیم شدند که شامل کنترل سالم، کنترل پارکینسونی دریافت کننده ی 6- هیدروکسی دوپامین در ناحیه بطن جانبی، گروه شم دریافت کننده ی نرمال سالین و گروه های تجربی سالم دریافت کننده نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم، گروه های تجربی پارکینسونی که علاوه بر القای پارکینسون، نانو ذره اکسید منیزیم را در دوز های 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کردند. تجویز نانو ذره به مدت 30 روز به صورت درون صفاقی بود. پس از آن، پارامتر های استرس اکسیداتیو MDA، CAT و SOD در بافت مغز اندازه گیری گردید. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که درمان با نانو ذره ی اکسید منیزیم به صورت معناداری میزان پارامتر های استرس اکسیداتیو را در بافت مغز کاهش داد (05/0 p <). تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوز های 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم موجب کاهش MDAدر گروه های پارکینسونی نسبت به گروه حیوانات کنترل پارکینسونی گردید، همچنین تیمار نانو ذره ی اکسید منیزیم در دوزهای 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم در گروه پارکینسونی موجب افزایش معنی داری در میزان فعالیت آنزیم های SOD و CAT در مقایسه با حیوانات کنترل پارکینسونی گردید. در نتیجه می توان گفت، نانو ذره ی اکسید منیزیم با اثربخشی بر کاهش فرآیندهای استرس اکسیداتیو در مدل پارکینسون، می تواند نقش امیدوار کننده ای داشته باشد. پرونده مقاله