فهرست مقالات Hydrogen Embrittlement

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - بررسی اثر عناصر آلیاژی بر نفوذ هیدروژن در اتصالات غیرمشابه زنگ‌نزن آستنیتی به فولاد کربنی
  امید غنی ابراهیم حشمت کردی
  نفوذ هیدروژن در فلزات و آلیاژها سبب افت خواص مکانیکی آن ها می شود. در این پژوهش به بررسی اثر عناصر آلیاژی در روکشAISI 347با دو ترکیب شیمیایی بر میزان نفوذ هیدروژنی پرداخته شد. به این منظور نمونه هایی از جنس فولاد کربنی St37 تهیه شد و سپس توسط فولاد زنگ نزن 347ER روکش کا چکیده کامل

  نفوذ هیدروژن در فلزات و آلیاژها سبب افت خواص مکانیکی آن ها می شود. در این پژوهش به بررسی اثر عناصر آلیاژی در روکشAISI 347با دو ترکیب شیمیایی بر میزان نفوذ هیدروژنی پرداخته شد. به این منظور نمونه هایی از جنس فولاد کربنی St37 تهیه شد و سپس توسط فولاد زنگ نزن 347ER روکش کاری شده است. سپس نمونه ها تحت شارژ کاتدی هیدروژن قرارگرفتند و جهت مقایسه با نمونه های شارژ نشده از آزمون های فراصوتی، متالوگرافی، سختی سنجی، کوانتومتری، خمش و آنالیز (EDS) میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. نتایج بررسی ها به عمل آمده نشان می دهد که هر دو روکش فاقد هر گونه عیبی در فصل مشترک اتصال می باشند. یافته های پژوهش بر نمونه های روکش نیز نشان داد وجود عناصری مانند کروم، منگنز، تیتانیوم و نیوبیوم می تواند نفوذ هیدروژن را کاهش دهد، این در حالی است که نیکل احتمال نفوذ و تردی هیدروژنی را در روکش زنگ نزن آستنیتی افزایش می دهد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - مطالعه اثر همزمان عملیات ساچمه‌زنی و پخت بر رفتار کششی فولاد آلیاژی 50CrV4
  ملیحه قاسم زاده حمید ناظمی
  10.30495/apme.2021.1926826.2044
  در این مقاله قطعاتی از مفتول فولاد 50CrV4 بـه قطر mm4 تحت آبکـاری الکتریکی Zn خالص قرار گرفت. اثر عملیات ساچمه زنی قبل از آبکاری و عملیات پخت بعد از آبکاری الکتریکی در عملکرد کششی فولاد بررسی شد. ساچمه زنی قبل از آبکاری به مدت 20 دقیقه با ساچمه هایی به قطر mm5/0 و سختی چکیده کامل

  در این مقاله قطعاتی از مفتول فولاد 50CrV4 بـه قطر mm4 تحت آبکـاری الکتریکی Zn خالص قرار گرفت. اثر عملیات ساچمه زنی قبل از آبکاری و عملیات پخت بعد از آبکاری الکتریکی در عملکرد کششی فولاد بررسی شد. ساچمه زنی قبل از آبکاری به مدت 20 دقیقه با ساچمه هایی به قطر mm5/0 و سختی RC58 انجام شد. عملیات پخت بعد از آبکاری به مدت 24 ساعت در دمای °C200 انجام شد. سپس در نهایت نمونه ها تحت آزمون‌های کشش با نرخ کرنش آهسته، سختی سنجی و تصویربرداری SEM قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر عملیات پخت در بهبود عمر مکانیکی نمونه تحت کشش به تنهایی بیشتر از عملیات ساچمه زنی است. متوسط زمان تا شکست نمونه های آبکاری شده و پخت شده 5/2 ساعت ولی متوسط زمان شکست برای نمونه های ساچمه زنی شده و آبکاری شده 1/2 ساعت به دست آمد. اثر هم زمان عملیات ساچمه زنی قبل از آبکاری و پخت بعد از آبکاری منجر به بهبود بیشتر عملکرد کششی مفتول و رسیدن زمان متوسط شکست به 05/3 ساعت در آزمون نرخ کرنش آهسته شد. در این شرایط اندیس حساسیت به تردی از 76/0 بـرای نمونه هـای فقط آبکاری شده به 13/0 برای نمونه های ساچمه زنی و پخت شده کاهش یافت که بهبود بسیار خوبی را نشان می دهد. اثر ساچمه زنی بر خواص کششی فولاد را می‌توان به ایجاد یک لایه تنش فشاری پسماند در سطح زیر لایه نسبت داد که منجر به کاهش نرخ رشد ریزترک‌های ناشی از تنش‌های کششی در شرایط کاری می‌شود. همچنین نتایج نشان داد که در اثر عملیات پخت ترک‌های ریز و پیوسته‌ای در فصل مشترک پوشش / زیر لایه ایجاد می‌شود که مسیرهای مناسبی را برای خروج هیدروژن از زیر لایه فراهم می‌کنند. پرونده مقاله